Je komt ze wel eens tegen, grote gezinnen met alleen maar zoons of dochters. Grappend word dan wel eens gevraagd of ‘Ze doorgaan tot ze hun gewenste zoon of dochter hebben.’ Ook ik heb die opmerkingen wel eens gehad toen ik na twee zoons nog een keer zwanger werd. Overigens werd ik niet zwanger omdat ik graag een dochter wilde, maar omdat we graag nog een kindje wilden. Maar natuurlijk zijn er ook echt mensen die net zo lang doorgaan met kinderen krijgen tot er 1 van het gewenste geslacht tussen zit. Zo zag ik laatst een stel op TLC die 5 zoons hadden en hevig teleurgesteld waren dat de 6e ook weer een zoon was. Begrijpelijk? Of belachelijk? Voorkeur hebben voor het geslacht van je kind wordt vaak gezien als iets heel raars. Is geslachtsvoorkeur taboe? Of iets waar je best in kunt komen.
Is geslachtsvoorkeur taboe en waarom dan?
Toen ik na Maxim weer zwanger was, ging iedereen er van uit dat ik nu wel een dochter zou willen hebben, maar mij leek nog een zoon juist ontzettend leuk. Ik heb zelf een klein broertje en hoewel ik hem inmiddels best aardig vind, wilde ik vroeger heel erg graag een zusje. Twee kinderen van hetzelfde geslacht leken me dus echt superleuk. Toch kregen we bij het vertellen dat we nog een zoon kregen een paar keer te horen dat dat jammer was, want een meisje is veel leuker geweest. ‘ Ook kwam een paar keer het welbekende: ‘Ach, als het maar gezond is!’ voorbij. Toen ben ik dan ook gaan googlen op ‘geslachtsvoorkeur’ om te kijken of dat nou normaal is dat je bijna een voorkeur moet hebben en daar zag ik tot mijn verbazing dat geslachtsvoorkeur taboe is.
Lees hier hoe ik omging met negatieve reacties over het krijgen van een tweede zoon.
Rare methodes om een dochter te krijgen.
Wat me tegenkwam verbaasde me, er zijn serieus hele fora’s met vrouwen die heel ver gaan om hun zo gewenste zoon, of nog vaker dochter te krijgen. Het begint met een paar vitamines, mineralen en wat op je voeding letten. Maar verder in het topic kwamen termen zoals azijnspoeling voorbij, waarbij je dus rond je eisprong een vaginale douche met al dan niet verdunde azijn neemt. Ook kwamen methodes zoals PGDÂ en bepaalde scheidingsmethodes voor in het topic. Er zijn zelfs vrouwen die een volledig zoutloos dieet volgen (google maar op meisjes dieet) en daarnaast de timingmethode , (op de eisprong is jongen, zover mogelijk va de eisprong af, meisje) gebruiken.
Lees hier alles over de kans om na twee jongens een dochter te krijgen.
Gender dissapointment?
Er schijnt zelfs een erkende aandoening te bestaan die ‘gender dissapointment’ genoemd word, oftewel geslachtsteleurstelling. Ik heb ooit een stukje uit de serie ‘Eight boys and wanting a girl’ gezien, waarin een vrouw die bij de 20 weken echo te horen kreeg dat ze een zoon kreeg, reageerde of haar baby niet levensvatbaar was. Ook was er een vrouw die na het horen van het geslacht een maand haar bed amper uitkwam en helemaal instortte.
Hoewel ik vind dat sommige methodes wel heel erg ver gaan, snap ik het ergens ook wel dat deze vrouwen dit doen. De meeste vrouwen op dat forum hadden al meerdere zonen en het leek hun zo geweldig om hun zo onbereikbare dochter te krijgen, dat ze daar best ver voor gingen. Ik moet wel zeggen dat ik een voorkeur prima vind, zolang je maar geen afkeer hebt van het andere.
Ook ik had een voorkeur.
Ik durf ook best toe te geven dat ik na twee zoons een behoorlijke voorkeur had voor een meisje. Noem me maar verwend en belachelijk. Maar het leek me gewoon fantastisch zo’n klein meisje met twee grote broers. Ook leek het me gewoon ontzettend leuk om mee te maken hoe het nou zou zijn om een dochter te hebben en was ik benieuwd hoe een meisje van ons tweeen eruit zou zien. Maar voor later lijkt het me ook zo speciaal, ik weet niet hoe het bij jullie is, maar ik had mijn mijn eigen moeder toch wel een andere band dan met mijn schoonmoeder. Het gaat me niet eens over het samen winkelen en tutten en weet ik het, maar bijvoorbeeld als zij zwanger is met haar meeleven en haar steunen. Dat lijkt me toch anders bij je dochter dan bij de vrouw of vriendin van je zoon.
En ja, ik ben dolblij dat ik een dochter heb gekregen. Het is absoluut niet zo dat ik meer van haar houd dan dat ik van Maxim en Floris hou. Iedereen die mij kent die weet dat ik stapelgek ben op die twee ventjes en ik ben vaak eigenlijk meer een jongensmoeder dan een meisjesmoeder. Maar toch is de band met haar anders, ik weet niet precies wat er dan precies anders is en ik kan het ook niet beter beschrijven dan dat het gewoon een ander gevoel is.
Lees hier over hoe ik moest wennen aan een dochter na twee zoons.Â
Tot slot wil ik nog zeggen, wan ik weet dat daar vragen over zullen komen, of ik minder blij of zelfs teleurgesteld zou zijn met een derde jongen. Ik denk, heel eerlijk, dat ik dan even had moeten slikken, want met een wens voor maximaal 3 kinderen is dan je hele droom van een dochter weg. Maar ik had 3 zoons geweldig gevonden, is toch prachtig al die mannen in huis! Ik zag het al voor me hoor als oud vrouwtje met al haar zoons! Heerlijk! Dus nee, ik zou niet teleurgesteld zijn.
Hoe was het bij jou? Kun jij je verplaatsen en vrouwen die heel ver gaan om hun zo gewenste zoon of dochter te krijgen? En had jij ook een geslachtsvoorkeur?
19 comments
Ik denken dat er ook een lichtelijk taboe is. Word ook doodziek van dat, als het maar gezond is gebazel. Iedereen wil een gezond kind dus wat heeft dat er nou mee te maken.
Ik heb het niet voor me gehouden dat ik een sterke voorkeur voor Nog een meisje had, en heb wel eens gezegd ” wat moet ik nou met zo’n jongen” maar al snel had ik een heel sterk gevoel dat ik een jongen zou krijgen. En tada. Ik krijg een jongen. Ben ik er minder blij mee? Nee absoluut niet!
Die methodes kende ik nog niet. Bizar…Daar heb ik de ballen niet voor hoor!
Vriendlief wilde graag een zoontje. Mede ook doordat zijn eigen vader ongeneeslijk ziek was en dus de stamboom door gegeven zou worden.
Met een eigen broertje met Downsyndroom en schoonbroer met oogziekte maakte mij het niet uit. Als het maar gezond was (en als de baby Downsyndroom zou hebben oid nog steeds even welkom hoor!! maar je snapt het wel).
Vanaf het begin had ik het gevoel dat het een jongen was. Terwijl ik me altijd als een meisje-meisje moeder zag.
Maar ik zou niets anders willen nu…
Bij een tweede zou nog een jongen juist leuker zijn als broertje 😉
Ik vind dat je helemaal gelijk hebt! Een (lichte) voorkeur is niet erg, maar het moet geen obsessie of afkeer voor het andere geslacht worden!
Ik dacht altijd dat ik een meisje zou krijgen en tijdens mn zwangerschap zei iedereen: dat wordt een meid! Ik was dus min of meer aan dat idee gewend en moest wel ff slikken toen ik hoorde dat ik een zoon zou krijgen. Niet dat ik dat niet leuk vond (ik vind jongetjes geweldig!), maar ik had bijna geen rekening mee gehouden dat dat kon. Heel gek!
Ik was diezelfde dag al aan het idee gewend en vond het super. Als juf was ik altijd meer een jongens-juf, dus ik was heel blij dat ik ook thuis een jongetje zou hebben. Nu hij er is kan ik me überhaupt niet voorstellen dat ik ooit een dochter zou krijgen! Ik ga voor drie zoons! Al zou een meisje in de toekomst ook welkom zijn hoor 😉
Oh en wat betreft die dieten enzo… Prima als mensen dat willen proberen. Ik vind het zelf wel heel interessant. Maar ik hoop dan wel dat ze er niet teveel hoop op vestigen… Vraag me namelijk af hoeveel invloed je daarop kan uitoefenen.
Ook ik had(heb) een voorkeur. En daar durf ik ook best eerlijk over te zijn want het is een gevoel, iets waar je echt niets aan kunt doen. Ik droomde mijn leven lang van twee meisjes in schattige roze polkadot trenchcoatjes met lange pijpenkrullen haartjes, en ik ken ook niemand die zo meisje-meisje is als ik. Ook heb ik met mijn eigen moeder zo’n hechte band en doen we zoveel leuks samen wat toch anders is dan tussen mijn moeder en broertje. Zei doen geen nagels samen, of haar verf acties, gooische vrouwen filmpjes in de bios of de zwaluwhoeve. Omdat ik dit altijd en nog zo fijn vind hoopte ik dit ook voor mezelf voor later! Tuurlijk weet ik ook dat je met jongens andere dingen kunt doen.
Je zult denken (wat banella hierboven zegt) na twee miskramen + een medisch circuit van 2,5 jaar lang zwanger proberen te worden dat zo’n voorkeur wel weg gaat! Toch toen het eindelijk zover was na zo’n lange tijd en wij te horen kregen dat het een jongen was, was ik toch, ook al durf ik het bijna niet te zeggen wel even teleurgesteld. Maar niet ziekelijk zoals je op forums leest en ze er hele spoelingen voor doen! Ik had er alleen nooit over nagedacht en ik vond het zo’n raar idee ik en een jongen met van dat blauwe speelgoed blegh 😉
Inmiddels mama van 2 zoontjes het tegenovergestelde van wat ik mijn hele leven dacht! En ik zou echt maar dan ook echt nooit meer willen ruilen, en als ik toch eens wist wat ik nu weet.. het gaat echt om je kindje en nee dat neemt niet weg dat ik niet altijd nog een klein beetje hoop heb op een dochtertje, maar als ik zou kiezen voor een derde kindje kies ik voor een kindje en niet voor alleen het geslacht. Natuurlijk blijft er wat hoop als je iets zo mooi lijkt, maar als het een jongentje wordt hou ik net zoveel van hem als dat ik nu van mijn zoontjes hou of dan van een dochtertje zou houden!
Ik had geen voorkeur, maar wel een gevoel en ik zag mijzelf als kind al als een moeder van een hoogblond zoontje met blauwe ogen. En dat werd hij ook 🙂 Maar het had eigenlijk niets uitgemaakt. Ik moet wel eerlijk zeggen dat ik de opmerking ‘als het maar gezond is’ ook zo’n dooddoener vind, want het spreekt voor zich dat iedereen een gezond kind wilt en wat doe je als dat niet zo blijkt te zijn? Dan is het zo en houd je ook net zoveel van dat kind. Mijn zus heeft een zoon met een ernstige aangeboren hartafwijking en nu besef ik pas hoe pijnlijk zo’n opmerking kan zijn. Want nee, hij is niet gezond, maar we zijn allemaal wel heel blij dat hij er is!
Heel eerlijk, als mijn eerste een meisje was geweest had ik als tweede liever een jongen gehad. Twee meiden lijkt me gewoon niks, geen idee waarom.. Wel vreemd om het te zeggen, voelt inderdaad taboe. Mensen die moeilijk zwanger raken denken (terecht) “wees gewoon blij met je kind, wat maakt het geslacht nou uit” dat snap ik ook wel weer..
Als de derde bij ons geen jongetje is, willen wij misschien nog wel gaan voor nog een vierde en hopen dat dat een jongetje is. Wel afhankelijk van hoe de zwangerschappen verlopen, ivm twee vroeggeboortes.. Maar een zoontje lijkt ons allebei zo leuk. Maar vier kids is wel het max hoor. Haha.
Hey Tamara,
Door wat vertraging kon ik je stuk niet vanochtend al lezen, maar net pas.
Heb er zelf inderdaad ook al een keer aandacht aan besteed in een eigen blog; volgens mij hebben de Papa’s vaak een voorkeur voor een jongen (als eerste kind). en de mama’s vaak een voorkeur voor een meisje.
Zelf wilde ik graag ook een jongetje, omdat ik lastig kon bedenken wat voor leuke activiteiten etc. ik met een meisje zou kunnen doen. Al met al ben ik tevreden met een jongen, maar denk dat achteraf gezien, een meisje ook heel leuk is/kan zijn. Ik denk dat, als we nog een 2e kindje mogen krijgen, ik wel graag een meisje zou willen.
Leuk geschreven en denkt dat iedereen zich hier wel in herkent, in extreme mate of een lichte voorkeur :-).
Ik hoorde ooit over een of ander dieet wat je daar voor kon volgen. Een erkend dieet. Het kostte wel een paar centen, maar dan had je ook wat. Mocht je alsnog een baby krijgen van het geslacht dat je niet wilde, dan kon je je geld terug krijgen. Tja extreem? Ik weet het niet. Wanneer er een bepaalde genetische aandoening in de familie zit die het ene geslacht wel krijgt en de andere niet, snap ik best dat je een voorkeur hebt. Ook ik had na 2 dochters voorkeur voor een meisje. Het zou beter in ons gezin passen. Daarnaast moest ik toch ook wel even slikken bij het idee dat ik nooit meer jurkjes zou kopen als mijn laatste een jongetje werd. Gelukkig werd het een meisje. Soms vind ik het jammer geen zonen te hebben, maar het is goed zo.
Ik kan heel goed begrijpen als je 8 jongens heb dat je eigenlijk nou eindelijk wel een meisje wilt :p.
Ik heb sowieso vaak het idee dat mannen een zoon willen en vrouwen juist een meisje willen. Maar uiteindelijk als het er is zijn mensen vaak wel blij met wat ze hebben. Het lijkt me zo pijnlijk als je als meisje te horen zou krijgen ‘ja we hadden eigenlijk gewilt dat je een jongen was’.
Ik vind eigenlijk dat mensen geen voorkeur moeten hebben, maar gewoon blij moeten zijn als ze een gezond kind op de wereld hebben gebracht. Al vind ik het heel logisch dat mensen een voorkeur hebben. En een moeder met 3 jongens is natuurlijk ook wel super stoer. Ik denk dat ieder geslacht zijn voor en nadelen heeft :p
Als ik kinderen zou willen, zou ik zelf een meisje willen, gewoon omdat ik tot nu toe echt het idee krijgt dat jongetjes van onder de 10 echt zwaar irritant zijn. Natuurlijk is dit niet bij elke jongen zo, maar als ik bijvoorbeeld de buurtkinderen kijk, die jongens zijn allemaal echt mega druk en zelf zou ik daar niet tegen kunnen. Al lijkt me een meisje hebben juist weer vervelend als ze gaat puberen :p (hier neem ik dan ik en mijn zus als voorbeeld haha)
Ik hou het maar gewoon bij een hond.
Ik kan niet anders dan bij je aansluiten; met een voorkeur is niks mis, mits je geen afkeer van het andere hebt. Mooi geschreven stuk!
Ik denk dat een voorkeur hebben heel normaal is, maar wat een onzin al die “middeltjes” om maar het gewenste geslacht te krijgen! Het ligt toch nog steeds aan de mannelijke bijdrage wat het geslacht wordt…
Xx
Oeh dat gaat wel ontzettend ver indd. Toen ik zwanger was van mijn zoon hoopte ik op een dochter en toen ik zwanger was van mijn dochter hoopte ik op een zoon. Maar ik had het niet anders gewild dan dat het nu is! Een voorkeur mag best, als je maar reëel blijft en niet te ver gaat.
Ik kan me wel voorstellen dat die mensen best graag ook eens een dochter hadden willen krijgen. Maar uiteindelijk gaat het er toch om dat je kindje gezond is.
Ik denk dat de meeste mensen een voorkeur hebben en dat is menselijk en niets om je voor te schamen. ..Zo lang je met beiden gelukkig bent. Ik schreef laatst op mamaplaats hierover en kreeg echt hysterische reacties zo van. ..je moet blij zijn dat je überhaupt kinderen kunt krijgen….alsof het daar over gaat…blijkbaar is er toch nog een taboe op om het überhaupt uit te mogen spreken. ..maar waarom?
ik heb nog geen voorkeur, jongen of meisje, het lijkt me allebei geweldig.
Ik denk ook niet dat middeltjes helpen….
Ik ben het helemaal met je eens ; niks mus met een voorkeur, zolang je geen afkeer van het andere hebt. Mooi geschreven en inderdaad niet nodig om zenuwachtig over te zijn!
Ik begrijp het wel.
Ik hou van m’n 3 jongens, maar ik kan niet ontkennen dat ik het moeilijk had toen ik hoorde dat ons derde kindje een jongen was.
Toen ik later die dag alleen was, heb ik ook wel een paar traantjes gelaten.
Gewoon omdat ik nooit zal weten hoe het is om een dochter te hebben.
Maar als ik naar die 3 boefjes kijk, kan ik alleen maar heel erg gelukkig zijn en weet ik dat het zo heeft moeten zijn!
Ik las op Twitter dat je best zenuwachtig was over deze blog, nergens voor nodig hoor! Ik denk dat iedereen je wel begrijpt, ik in ieder geval wel!