Hee,
Leuk dat jullie mee lezen, ik zal maandelijks een blog schrijven over hoe onze verbouwing de afgelopen 2,5 jaar is geweest! Ik hou de verbouwing ook bij via mijn instastories http://www.instagram.com/tuttelliefde
Ik zal ons gezin even kort voorstellen
Ik ben Iris, een echte ’90 baby en mag eind september 30 kaarsjes uitblazen! Sinds 2011 ben ik weer samen met Siebren (’88)
samen hebben wij twee zoons Jip (mei ’16) en Cas (december ’17)
Wij wonen samen met onze hond Willem in het Friese Jirnsum.
In 15 juni 2012 hebben wij ons eerste huis gekocht. Een klein huisje net buiten het dorp!
30 december 2013 was het eindelijk zover, anderhalf jaar verder met een complete verbouwing maar ons huis was woon klaar!
Na bijna twee jaar erin gewoon te hebben bleek in september 2015 zwanger te zijn van onze eerste zoon Jip!
De bovenverdieping bestond uit onze eigen slaapkamer, niet heel groot maar groot genoeg voor ons en er was nog een kamertje wat de babykamer ging worden.
De badkamer die wij hadden was ook klein maar ook toen weer groot genoeg voor dat moment..
Ons huis was niet heel groot was de bovenverdieping was aanzienlijk kleiner dan de beneden verdieping waardoor de ruimtes boven alle 3 klein waren en de overloop was net groot genoeg voor een pirouette!
In 27 mei 2016 was het zover Jip werd geboren!
Mijn man had van het kleine kamertje een prachtige slaapkamer gemaakt met een maatwerk commode ingebouwd onder de dakkapel om de ruimte optimaal te benutten!
Maar toen was het 31 maart 2017, daar stond ik dan met een positieve zwangerschapstest in mijn handen…
Mijn buik begon te groeien maar ons huis werd te klein, we hadden geen ruimte meer om nog een kamer te maken en samen op een kamer was ook geen optie want daar was Jip zijn kamer echt te klein voor..
Na zelf het een en ander bedacht te hebben besloten we toch een architect in arm te nemen. Die het een en ander voor ons had uitgetekend.
Hoogzwanger werden de plannen besproken, met een bolle buik naar de notaris voor het bouwdepot uiteindelijk werd alles goedgekeurd. Na alle vergunningen, rompslomp, bouwkundige metingen rond te hebben kregen we eindelijk groen licht om te kunnen beginnen.
Alleen was er nog een probleem, wij hadden nog een woonruimte nodig, half maart zijn we begonnen met de sloop van de achterkant van ons huis Jip was op dat moment bijna twee en Cas drie maanden.
Mijn schoonmoeder bood heel lief aan om bij hen in te trekken omdat Siebren dacht dat het voor drie maanden zou zijn… Waar hij dat vandaan haalde weet ik nog steeds niet…
Na twee maanden bij mijn schoonouder te hebben gewoond ging dit voor mij niet meer.. Cas is tot 13 weken een extreme huilbaby geweest met ziekenhuisopname en al!
Toen wij eindelijk met hem in rustiger vaarwater zaten trokken wij met 2 kindjes onder de twee als gezin bij mijn schoonouders in. Het leek eerst de ideale oplossing maar na jaren samen te hebben gewoon, bijna 2 jaar als gezin je weer volledig moeten aanpassen ging voor mij niet!
Wij besloten een stacaravan te kopen en deze in de tuin te zetten, twee weken voor Jip zijn tweede verjaardag trokken wij hierin. De zomer stond voor de deur dus met straalkachels was het prima warm te houden in de nachten en ochtend!
Dit was in de winter wel anders maar hier vertel ik later meer over!
Voor huis hadden wij een zeecontainer staan als tijdelijke opslag, hier maakte wij ook ons washok in want dit paste niet in de caravan. Die opslag in de container was ook echt primitief als je het mij vraagt.
Elke keer als ik de was moest doen liep ik met mijn wasmand naar voor, de container open, afvoerslang naar buiten en de was kon gedaan worden! Maar Iris zal Iris niet zijn als ik de afvoerslang vergat naar buiten te doen met als resultaat water in de opslag! Dit is wel iets vaker dan 1x gebeurd, iets met een ezel en een steen…
Dit leidde vaak wel tot ergernis, als het regende moest ik alsnog naar voren om de was te doen.. Hadden wij iets nodig en wisten wij niet precies waar het stond moest alles weer over de wereld om in die opslag tussen al de dozen te zoeken!
Het was verre weg van ideaal, spullen in de opslag maar er stond ook nog een deel bij mijn schoonouders!
De zomer brak aan en opzicht was het eerst prima te doen, op warme dagen was het wel erg heet in de caravan maar goed dat nam ik de eerste zomer voor lief…
Ik ben nogal en controlfreak, heb het liefst alles op voorraad en op een vaste plek! Door het ruimtegebrek in de caravan stond alles overal en nergens maar vooral niet zoals het voor mijn gevoel hoorde…
De verbouwing ging verder, het was wel ideaal dat wij in ieder geval met zijn alle bij elkaar waren en niet elke avond de ene hier en de ander daar.
De opbouw was inmiddels begonnen, het houtskelet werd neergezeten en langzaam aan kreeg het huis steeds vorm waardoor het voor mij ietsje rust gaf. Ik ben namelijk niet technisch visueel ingesteld waardoor Sieb zijn uitleg 9 van de 10 keer abracadabra voor mij is!
In mijn volgende blog neem ik jullie mee naar de rest van de opbouw!
Liefs,
Iris
