Iets met zwangerschap en gêne .

by Tamara

Daar stond ik dan voor de aller aller eerste keer bij de verloskundige.  Met trillende handjes deed ik mijn ondergoed uit en ging op de bank liggen. Benen uit elkaar en hup! Zo’n ,… ja hoe heet het? Echo dildo naar binnen. Zodra je het beeld van je kindje ziet ben je het feit dat je daar wijdbeens bij een volkomen onbekende met een ding in je foef ligt wel vergeten, maar toch, een beetje onwennig is het wel. Hoe had ik dan ooit kunnen verwachten dat ik het een paar maanden daarna totaaal geen probleem meer zou vinden om mijn broek naar beneden te trekken en onder het genot van een kopje thee, over mijn hechtingen aan het babbelen was.

Ik klink misschien een beetje preuts, maar ik vond het gewoon best wel een gek idee om mijn broek naar beneden te trekken voor een onbekende. Ja ook als het voor die onbekende de gewoonste zaak van de wereld was en hij of zij per dag ongeveer 20 mutsen ziet. Ik weet nog wel de allereerste keer dat ik dat ooit eens moest doen, ik moest voor een onderzoekje naar de gyneacholoog en hoe hard ik in de wachtkamer ook zat te duimen dat  ik een lieve vrouwelijke gyneacholoog zou krijgen, ik kreeg een man. Ohja en 3 mannelijke stagaires! Jippie!

Nou toen ik mijn onderkleding over de stoel had gedeponeerd en achter het gordijn vandaan kwam en meteen wijdbeens op de tafel mocht gaan liggen voelde ik me toch wel een beetje opgelaten. Zeker toen de gyneacholoog opmerkte dat ik een scheerwondje had en vroeg ik ik me nou speciaal hiervoor geschoren had. ‘Uhhh ja, je poetst toch ook eerst je tanden voordat je naar de tandarts gaat?’ zei ik. Het hele gezelschap moest er wel om lachen en hoewel ik me toch wel wat opgelaten voelde, het ijs was wel wat gebroken.

Toen ik zwanger raakte keek ik best wel uit naar die eerste echo, totdat iemand mij vertelde dat die echo dus inwendig is. Ok, ik had nog steeds wel zin in die echo, maar daar zag ik dan wel weer tegenop. Ik moet zeggen dat naar mate de zwangerschap vorderde ik steeds minder last had van dit soort ‘schaamte’ en tijdens de bevalling kon het me allemaal helemaal niets meer schelen! Haha!

Kortom, het is wat onwennig allemaal in het begin, maar aan het einde van je zwangerschap doet het je niet zoveel meer. Sterker nog, tijdens de zwangerschap van Lauren moesten ze een keer iets controleren en stond ik al bijna met mijn broek op de enkels toen ze zeiden dat het ook wel uitwendig kon! En dat was toch eigenlijk best wel genant! Haha!

Herken jij je hier een beetje in? Of had je totaal geen last van Gêne?

 

Bron foto.

Misschien vind je dit ook leuk

20 comments

Elisabeth 1 januari 2016 - 21:42

Ik heb eigenlijk helemaal geen inwendige echo gehad. En maar 1 verloskundige en 1 kraamverzorgster bij mijn bevalling, dus dat viel allemaal heel erg mee!

Reply
Cecarolien 31 december 2015 - 01:24

Hahahahahah hééééél herkenbaar!!!

Reply
Bregje 30 december 2015 - 16:38

Het wordt inderdaad steeds minder,die géne, zeker na de bevalling!

Reply
Liess 30 december 2015 - 16:20

Ik vond t met de inwendige echo enzo helemaal niet zo vervelend omdat ze niet echt achter je zitten en amper kijken…

Vond t veel erger toen mn vrouwelijke huisarts een spiraal ging zetten, achter me zat terwijl ik wijdbeens op die tafel lag, eendenbek in mn hooha en zij maar turen.

Reply
saskia 30 december 2015 - 14:52

Ja, heel herkenbaar. Ik heb het altijd vreselijk gevonden. Ook dat ontsluiting voelen en zo: verschrikkelijk.

Reply
Wilmaaa 30 december 2015 - 14:42

Van te voren zag ik ook wel op dat ze zomaar alles konden zien, maar als dat dan eenmaal zo is viel het allemaal dik mee. Het hoorde er immers allemaal bij 😉

Reply
Celine 30 december 2015 - 12:11

Wat een heerlijke blog! Ik heb geen kindjes, maar hoop wel moeder te worden. Dit zijn dingen waar ik ook over nadenk. Lijkt me inderdaad lekker genant de eerste keer.. maar ja je moet er wat voor over hebben ofzo? 😉 haha

Reply
Lonneke 30 december 2015 - 12:10

Tijdens reguliere onderzoeken vind ik het nog steeds niet top, maar tijdens de bevalling kon het me echt totaaaaal niet schelen. Ik dacht alleen maar.. Dat kind moet eruit 😉

Reply
Jeanine 30 december 2015 - 10:16

Hihi ik vind het af en toe nog steeds gênant ook al heb ik al 100x in die stoel gelegen voor mijn gevoel. Het hoort er allemaal gewoon bij en voor die gyn is iedere foef maar gewoon zijn werk.

Reply
Mathiske 30 december 2015 - 09:51

Door de ivf en alle voor onderzoeken was ik die gene al redelijk kwijt.. maar toch voor een volstrekt vreemde, de verloskundige, was t toch nog wel even awkward..

Reply
Simone 30 december 2015 - 09:37

Haha ja heel herkenbaar. Daar moet je echt even aan wennen. En inderdaad als je eenmaal bevallen bent, dan vind je alles doodgewoon.

Reply
Drie 30 december 2015 - 09:32

Ik was eigenlijk ook best wel preuts op dat gebied. Inmiddels heb ik het afgelopen jaar zoveel inwendige echo’s gehad dat het me niets meer kan schelen.
Wat ook wel mee heeft geholpen is dat ik in mijn jeugd altijd met het team ging douchen en dan moet je ook even een drempel over.

Reply
Daniëlle 30 december 2015 - 08:57

Dit is echt heel herkenbaar!! Ik weet nog dat ik voor het eerst de inwendige echo kreeg, en ik mijn onderbroek aan liet. Kan er toch wel langs, dacht ik..hahahahaha. Maar helaas, ook die moest uit. Ik voelde me toen zo onzeker. Maar tijdens de bevallingen kon het me allemaal niks meer schelen.

Reply
Vivienne 30 december 2015 - 08:45

Haha je diende hem wel mooi van repliek na die opmerking over het scheerwondje. Vind het wel gek van hem te zeggen, helemaal als het van een man komt… Is toch anders vind ik, ook al is het z’n werk. Ik heb geen inwendige echo’s gehad, maar ik denk dat bijna niemand vol enthousiasme meteen de broek uit trekt. Je moet toch altijd even over een kleine drempel stappen.

Reply
Evelien @ Mamzella 30 december 2015 - 08:14

Heeel herkenbaar! Maar vooral na de bevalling eigenlijk. Als je er een baby uitgeperst hebt heb je de maand erna precies geen natuurlijke grenzen meer haha!

Reply
Charlotte 30 december 2015 - 07:41

Mij mij was die eerste echo (gelukkig) niet inwendig. Blijft toch tijd een awkward moment…

Reply
Lilian 30 december 2015 - 07:22

Ja ik vond het ook best wel gek, je doet heel voorzichtig je broek uit terwijl hun gewoon verder gaan waar ze mee bezig zijn en lekker verder kletsen. Moest hier in het begin wel aan wennen.
Die opmerking door die mannelijke gynaecoloog was niet erg gepast. Gek hoor!

Reply
Anouk 30 december 2015 - 07:05

Haha heel herkenbaar!!! Gelukkig nooit een inwendige echo gehoeven, bij beide zwangerschappen kon het vanaf het begin uitwendig. Maar wel heel de eerste zwangerschap opgezien tegen ‘dat’ moment. Tot de weeën echt begonnen en ik geen tel meer aan schaamte dacht. Pfoeh, dan heb je wel wat anders aan je hoofd!?

Reply
Channa 30 december 2015 - 06:54

Hahaha de eerste keer was inderdaad super raaaaar. En toen ik in het ziekenhuis lag en er een man aan mijn bed stond die even wat moest checken dacht ik ook wel even, oké ik was net aan de vrouwen gewend, haha.

Reply
Nicole 30 december 2015 - 06:11

Hahahha. Ja in het begin wel. Maar tegen de tijd dat ‘ie was geboren had toch al het halve ziekenhuis mijn doos gezien dus toen was ik er wel overheen!

Reply

Ik zou het leuk vinden als je een reactie achterlaat!

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.