Ooooh werkelijk! Ik kan niet in woorden uitdrukken hoe blij ik af en toe ben als ik zie dat de kinderen van andere moeders zich ernstig misdragen. Dat ik niet de enige moeder ben die af en toe met het schaamrood op de kaken tot 10 (duizend) staat te tellen terwijl ik een gillende baby in de buggy heb en omsingeld word door een cowboy en een indiaan die nog net geen oorlog met elkaar hebben.
Ik zette 5 van de ergste horrormomenten voor moeders op een rijtje! Ik ben heeeel benieuwd of ze herkenbaar zijn voor jullie!
5 x verschrikkelijk herkenbare Horrormomenten voor moeders.
Een terror peuter/kleuter puber driftbui.
En dan vooral ik de supermarkt of een andere openbare plek waar heeel veel mensen om je heen zijn! Nu moet ik zeggen dat ik het met mijn kleuter wel heel erg getroffen heb. Die loopt alleen af en toe eens boos te schreeuwen omdat hij geen speelgoed krijgt. Maar mijn peuter maakt er een gewoonte van om de kar stiekem vol te gooien met snoep/koek/ijsjes en begint spontaan als 1 of andere hysterische keukenmeid te gillen als ik zijn snacks dan weer terugleg. Inmiddels heeft meneer door dat mamma het lichtelijk irritant vind als hij op een willekeurige plek op de grond gaat liggen en 1 x raden wat hij dan dus doet?
Het woord: ‘OEPS!’
Je kinders zijn heerlijk aan het spelen, ze hebben voor de verandering eens geen ruzie en dus heb je eindelijk heel, heeel even rust! Je zet een kop thee, wil net met je nog niet eens geopende tijdschrift uit 1 of andere zwangerschapsbox openslaan tot je 1 van de door moeders meest gevreesde woorden hoort, namelijk :’Oeps!’
Op zo’n moment kun je 2 dingen doen, je kunt gaan kijken of de schade meevalt of gewoon negeren wat je gehoord hebt en hopen dat het probleem zichzelf oplost.
Een hele lange (verdachte) stilte.
Er is echter nog een geluid dat nog erger is dan Oeps en dat is stilte. Vroeger genoot ik van stilte, ik kon me dan veel beter concentreren en kwam echt tot rust. Nu vind ik stilte nog heerlijk, mits de kinderen op bed liggen! Als ze overdag wakker zijn en het is ineens wel heel, heeeel erg stil dan is dat meestal een seintje dat er zo een Oeps volgt omdat ze weer eens wat uitvreten.
Last minute probleempjes.
Soms verlang ik terug naar de tijd zonder kinderen, naar de tijd dat ik altijd veeeel te vroeg op afspraken was of juist stipt op tijd en daarom dus lekker ongegeneerd kon zeiken over mensen die aaaaltijd te laat zijn. Nou sinds ik moeder ben behoor ik tot de laatste categorie. Zelfs als Ik alles zo goed voorbereid, alles van te voren al klaar zet en er voor zorg dat we echt op tijd de deur uit kunnen, gebeurd er altijd wel iets waardoor we toch laat zijn. Denk hierbij aan een volle poepluier, schoenen die ineens onvindbaar zijn, of sleutels die verstopt zijn en die nergens te vinden zijn.
Snotneuzen en kleffe handjes.
Ohhh wat kon ik me daar af en toe aan ergeren, van die moeders bij wie hun kind een stroom snot als een waterval uit hun neus liep. Of van die kinderen met van die plakhandjes met pluisjes. Nu ben ik echt niet vies van mijn eigen kinderen hoor, maar ik vind het nou ook niet echt een doorslaand succes wanneer die klevende vingertjes aan mijn broek afgeveegd worden of aan mijn wang (leuk dan heb je de halve dag een wang die voelt als of er lijm op gesmeerd is) en ik vind het ook niet echt leuk dat mijn haar als personal snotlap gebruikt word. Zeker niet als ik het niet doorheb en wanneer ik even met mijn handen door mijn frisgewassen haar woel, ik de snorslierten aan mijn handen heb hangen.
Tja, sommige situaties zou je liever vermijden, maar helaas zijn deze dingen onlosmakelijk verbonden met het moederschap!
Wat is nou echt een echte horrorsituatie voor jou? Heb jij 1 van de bovenstaande dingen wel eens meegemaakt?
20 comments
Ik vind de driftbuien lastiger om mee om te gaan. En dan niet vanwege de mensen om me heen, want dat maakt me eigenlijk niet zo uit. Maar ik voel me dan zo machteloos. Dan deelt meneer weer een kopstoot uit, gaat op de grond liggen of hij deelt gewon een tik uit. Het zijn fases en het komt omdat hij zich nog niet al pratend kan uiten, maar lastig vind ik het wel. Of als je net aan het afrekenen bent, geen karretje bij je hebt en je dreumes er vandoor gaat. En dat je zelf dan ook nog eens hoogzwanger bent, waardoor je als een soort aangespoelde walrus opeens een sprintje moet gaan trekken.
Haha, zeker wel herkenbaar. Al valt het nu nog mee omdat ik er nog maar één heb rondlopen. Die kan ik nog zonder pardon de winkel uitbonjouren wanneer nodig. Maar zelfs met maar één kind ben ik vrijwel altijd te laat, tot mijn eigen frustratie en ergernis.
Haha als het plotseling zo stil is in de kamer ja, dan gebeurt er iets wat niet de bedoeling is meestal haha!
Hahaha nog niet herkenbaar maar ik kan het me nu al helemaal inbeelden. Oeps, dedriftbui en die stilte, allemaal alarmbellen
Allemaal herkenbaar! Maar echt horror vind ik als mijn zoontje weg zou lopen ofzo.
Wat een leuke en herkenbare post!
Jep loop hier ook regelmatig met het luchtalarm de straat op omdat we nu echt weg moeten om op tijd op school te komen. En meneer dan dus in de wagen moet omdat we het anders niet halen. Gelukkig zijn de meeste mensen dan al wakker en naar hun werk zeg maar.
Hahaha… stiltjes…. Of ze slapen….of…. het is erger dan dat hahaha… Leuk geschreven dit artikel
Haha erg herkenbaar weer…
Laatst had m’n oppaskindje een enorme driftbui en dat was geen pretje (vooral voor haar overigens). Ik ben een paar uur later dan weer gewoon thuis in alle rust maar kan begrijpen dat als je kindje dat vaker heeft je er behoorlijk gek van kan worden.
Haha dat ‘oeps’ doet zelfs Jim al met zijn anderhalf. En hij zegt het ook rustig als hij het wél expres deed. Nu al een acteur…
Zo herkenbaar, nu zijn mijn jongens al wat ouder en zelfstandiger. Daar ben ik wel blij voor.
Hahaha heerlijk om de ochtend hiermee te beginnen. Ik erger me groen en geel aan vlekken op mijn net schoon aangetrokken kleding en dan de kleine die oh oh zegt
Vorige week was ik net met alles op tijd klaar voor de kids naar school brengen. Ik pak baby op en hoor Flats op de grond achter mij. Ze had gespuugd. Even dacht ik ook op mij en dat het van mijn rug af ip de grond droop…maar ze had mij dus gemist waardoor ik dus niet mijzelf hoefde schoon te maken en schone kleren aan te trekken. De kids kwamen op tijd op school en ik dweilde bij thuiskomst gewoon de vloer ????? Echt zo’n moment maakt je hele dag goed.
Oeh die snot in me haar gelukkig nog niet. Maar de rest wel helaas haha 🙂
Ja hoor, deze kan ik ook allemaal afvinken 😉
? check check dubbelcheck!
Vooral de eerste. Zou dat misschien iets van tweede kinderen zijn? Hier precies zo namelijk.
Aanvullingen? Met een wandelende peuter op stap die zonder aankondiging het fietspad oploopt. Verschrikkelijk! Slecht voor je bloeddruk ook…
Herkenbaar, maar echt heel horror vind ik ze niet. Wel lastig sommige dingen.
Allemaal herkenbaar maar het hoort erbij. Onder horror versta ik meer het kwijt zijn van je kind of iets dergelijks. Nog nooit gebeurd maar dat zou wel een nachtmerrie zijn!
Allemaal wel eens ja haha 🙂 Alle moeders wel denk ik…