Hoelang gaan we nog door?

by Tamara

Vandaag een onderwerp waar ik eigenlijk niet zo veel over schrijf! Namelijk het geven van borstvoeding. Het is namelijk een onderwerp dat ik niet zo heel erg boeiend vind. Waarom ik er dan toch een stukje over wil schrijven? Nou.. mijn dochter is twee jaar geworden en dus is de kans groot, dat ik binnenkort voor de allerlaatste keer zelf mijn kind ga voeden. Op een gegeven moment is het namelijk wel mooi geweest en wordt het tijd om deze periode af te sluiten. Maar waarom? En hoe? En hoe kijk ik eigenlijk terug op zo lang borstvoeding geven? Dat vertel ik je in dit artikel!

De eerste keer.

Ik kom uit een familie van vrouwen die lang borstvoeding geven. Of tenminste, mijn moeder voedde mij en mijn broertje heel lang en mijn tante ( hoi tannie callie:P ) deed hetzelfde. Nu moet ik zeggen dat ik het tijdens de zwangerschap van de oudste niet zo heel erg boeiend vond. Ik wilde borstvoeding wel proberen, maar vooral omdat het me wel makkelijk leek dat ik dan niet in de nacht flesjes hoefde te maken en het leek me gewoon makkelijker om van bv naar fv te switchen ipv andersom. Maar goed, toen ik Maxim voor de eerste keer aanlegde ( of aangelegd kreeg) in het ziekenhuis, vond ik het helemaal niets. Het voelde raar, deed zeer en doordat de begeleiding niet echt top was, had ik al snel een flinke kloof te pakken.

Om eerlijk te zijn? Ik ben niet zo’n doorzetter en ik vond dat borstvoeding geven maar lastig en vervelend. Helemaal toen ze ook nog eens met zo’n mega kolf installatie aan kwamen zetten en ik maar ‘even’ moest gaan kolven. Nou, verschrikkelijk! dat was één keer en nooit meer.

Maar goed, ik werd ontslagen uit het ziekenhuis en kreeg een geweldige kraamverzorgster die me ontzettend goed hielp. Vanwege de zware bevalling hadden ze me in het ziekenhuis liggend leren voeden en nu leerde zij me dat ook zittend te doen. Dus.. De kloofjes trokken weg en aan het einde van de week was ik een soort van natuurtalent ( al zeiden ze dat vast alleen maar omdat ik me de slechtste moeder ooit voelde.)

De jaren die volgden.

Ik had als doel de zes maanden halen, dat werd één jaar ( omdat ze daarna gewone melk mochten hebben) maar ik vond het zielig om op zijn verjaardag te stoppen, dus we gingen door tot hij niet meer wilde. Dat was met zestien maanden!

Kort daarna was ik weer zwanger, het tweede borstvoedingsverhaal ging wat soepeler en bij Floris stopte ik met drieëntwintig maanden ( TWEE Tamara, gewoon TWEE!) omdat ik zwanger was van Lauren. Bij Lauren hetzelfde verhaal, ik begon met voeden en stopte met iets van zesentwintig maanden omdat ik toen ook weer zwanger was..

Hoewel Maxim zelf niet meer wilde, waren zowel Floris als Lauren er echt nog niet klaar mee en wilden ze gewoon niet stoppen. Ik besloot daarom maar iets af te bouwen en uiteindelijk volledig te stoppen. Gewoon cold turkey. Niet de leukste manier en er kwamen heel wat tranen aan  te pas, maar ik wilde voorkomen dat het oudere kind jaloers zou worden op de baby en ik weigerde twee kinderen tegelijk te voeden.

 

Wanneer ga ik stoppen bij Sarah?

Bij Sarah heb ik dat ‘probleem’ niet. Ik ben niet zwanger en ben ook niet van plan dat ooit eens te worden. Dus ik ‘moet’ deze keer niet stoppen. Ze vindt het zelf nog heel erg fijn en ik merk dat ze echt helemaal blij wordt als ik vraag of ze ‘melkie’ wil. Als ze moe is vraagt ze ernaar en het klinkt stom, maar ik vind het stiekem wel gezellig ofzo. Samen onder de dekens in bed, een beetje knuffelen en zij een beetje drinken.

Maarrr.. Ik merk wel dat ze nu gewoon echt groot wordt. Ik grap wel steeds dat ze nog mijn baby is, maar natuurlijk is ze dat niet meer. En twee jaar is een mooie leeftijd om er een eind aan te breien toch?

Oké… Ik weet het niet, het ene moment denk ik: Ik stop er nu gewoon mee en het volgende moment ligt ze zo lief bij me dat ik nog wel even door wil gaan. Maar hoeveel langer? Ach, ik denk dat het binnenkort wel mooi is geweest en dan stoppen we gewoon.. Al blijft het wel een dingetje, dat dit ook weer iets is dat ik dan voor de laatste keer meegemaakt heb.

 

Heb jij borstvoeding gegeven? En wat was bij jou het streven wat je wilde halen?

 

 

Misschien vind je dit ook leuk

2 comments

Mirjam 8 oktober 2019 - 11:34

Hier precies hetzelfde. Onze 4e wordt deze maand 2 en sta er ook zo dubbel in, aan de ene kant lijkt het me heerlijk weer wat meer vrijheid. Aan de andere kant is dit de laatste dus komt het ook nooit meer terug.. Ze wil er zelf ook duidelijk niet mee stoppen, wat het nog wat lastiger maakt!

Reply
Sanne 8 oktober 2019 - 09:15

27 maanden and counting.. zoonlief gaat denk ik ook niet uit zichzelf stoppen voorlopig. En omdat ik niet weet of er ooit nog een tweede gaat komen, kan ik er ook nog niet echt afscheid van nemen. Het is ook een heerlijk knuffelmoment. Heb er niet altijd meer zin in, maar dat wordt meestal met wat peuterdrama wel geaccepteerd. Had van tevoren niet gedacht dat ik zo lang zou voeden, is vanzelf een beetje zo gegroeid omdat hij geen fles wou pakken.

Reply

Ik zou het leuk vinden als je een reactie achterlaat!

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.