Hoe weet je dat je gezin compleet is? Is dat een gevoel? Een besluit? Of iets waar je niet echt invloed op hebt? Toen ik gister een blog plaatste over het verkopen van onze babyspullen op marktplaats omdat ons gezin compleet is, kreeg ik veel vragen over hoe je nou weet dat je gezin compleet is. Om eerlijk te zijn? Ik twijfel nog wel eens. Aan de ene kant weet ik heeeel zeker dat ik geen vierde wil, aan de andere kant twijfel ik ontzettend! Vandaag een blogje dus over hoe je nou weet dat je gezin compleet is.
Hoe weet je dat je gezin compleet is?
Ideaal beeld.
Ik wilde altijd al heel graag 3 kinderen en ookal kwam die derde ietsje eerder dan verwacht, ben ik ontzettend dankbaar dat ik 3 kinderen heb mogen krijgen. Mijn ideaalbeeld was altijd een hele tafel vol met kinderen, alleen is dat tegenwoordig bijna niet meer te doen. Naast dat de droom om 3 kinderen te hebben uitgekomen is, heb ik ook nog eens 2 jongens en 1 meisje. Begrijp me niet verkeerd, ik had 3 jongens ook geweldig gevonden. Maar dat die laatste dan een meisje was, voelt toch wel speciaal.
Afscheid nemen van het zwanger zijn.
Toen ik voor de laatste keer zwanger was, wist ik al dat het de laatste keer zou zijn. Natuurlijk voelde het wel dubbel, aan de ene kant maak je dit nooit meer mee en wil je genieten. Aan de andere kant ben je natuurlijk wel heel erg benieuwd naar je kindje. Nu was mijn laatste zwangerschap best wel zwaar en zeker met twee jonge kinderen om je heen. Dat droeg er wel een beetje aan bij dat dit voor mijn gevoel de juiste keuze is.
Praktische redenen.
Dan zijn er nog een heleboel praktische redenen waarom een vierde kindje er niet gaat komen. 1 van die redenen is gewoon ruimte gebrek. We hebben een huis met 3 slaapkamers en de jongens slapen dus al bij elkaar op de kamer! Nu willen we op den duur wel gaan verhuizen, maar voor we zover zijn, zijn we wel een tijdje verder. Dan komt er natuurlijk nog de auto. Ik heb geen rijbewijs dus we hebben maar 1 auto. Maar dit is wel een auto waar maar 3 kinderen achterin passen! Mocht er een vierde komen moet er dus ook weer een andere auto gekocht worden. Nou zo heb je nog een heleboel praktische zaken. Ze zijn allemaal wel te doen hoor, maar het zijn toch weer allemaal puntjes waar je rekening mee moet houden.
Verder gaan en naar de toekomst kijken.
Maar de allergrootste reden is voor ons wel dat we gevoelsmatig gewoon compleet zijn. Natuurlijk twijfelen we wel eens en we hebben geen definitieve maatregelen genomen zoals bijvoorbeeld een sterilisatie, maar eigenlijk is het gewoon wel goed zo. We hebben nu 3 kinderen onder de 5 jaar, heeeel gezellig, maar vaak ook heel druk! Ik kijk af en toe echt uit naar de tijd dat ze alledrie op school zitten en ik weer ietsje mijn handen vrij heb. En trouwens, het is een beetje onrealistisch om maar net zo lang kinderen te blijven krijgen totdat je niet meer twijfelt of het zo genoeg is. We mogen al heel dankbaar zijn met 3 zwangerschappen die helemaal goed zijn gegaan en 3 kinderen die helemaal gezond zijn.
Misschien dat ik er over 5 of 10 jaar wel helemaal anders over denk en dat de zaken dan helemaal anders zijn. Maar voorlopig is het goed zo.
Herken jij deze twijfels? Wanneer denk je dat jij het gevoel zal hebben dat je gezin compleet is?
22 comments
Ik heb pas één kleintje en wil heel graag zeker nog een kindje. Als ons dat gegeven is. Ik weet nog niet wanneer ik ‘klaar’ ben. Ik hoop dat mijn gevoel en mijn verstand daarover een goede compromis kunnen sluiten als het zover is 😉
Heb een fantastisch zoontje van 9 maand. Mijn man en ik hebben altijd 4 kinderen gewild, na de geboorte van ons eerste (goede zwangerschap, moeilijke bevalling), zeiden we gelijk ‘1 per keer’, misschien is 1 ook wel genoeg. Nu, 9 maand later, zouden we toch voor 3 gaan. Dat komt misschien ook omdat onze baby echt een droombaby is: niet huilen, super braaf, kerngezond,… Ons idee kan al snel omslaan als nummer 2 een deugenietje blijkt te zijn 😉 Een huilbaby zou ik echt niet aankunnen!
Ik denk dat je keer per keer, jaar per jaar moet zien. Het geeft ook niet dat je denkt dat je bv. met twee genoeg hebt, maar je 3, 4, 5 of zelfs meerdere jaren erna je bedenkt. Natuurlijk moet je ook rekening houden met je leeftijd, maar mijn schoonmoeder heeft haar laatste kindje gehad op 46 jaar en die is ook helemaal kerngezond. Alles is relatief 🙂
Als je uitkijkt naar de tijd dat ze alle 3 op school zitten… Die van ons zitten alle 3 op de lagere school en ik kijk met weemoed terug naar die peuter/kleutertijd 😀
Nu heb ik soms het gevoel dat ik meer als taxi fungeer dan als wat anders. 3 koters die alle drie dan ook nog es hobby’s hebben. Het maakt het er alvast niet rustiger op 😀
Maar eerlijk: wel ‘leuker’, ze trekken al iets meer ‘hun plan’, je hoeft niet meer te pas en te onpas op te springen omdat ze een schoen niet dicht geveterd krijgen ofzo, de gesprekken worden leuker (ipv altijd over plas en kak 😀 ).
Ik vind het prachtig hoe je afsluit! Dat je gelukkig bent met 3 goede zwangerschappen en 3 gezonde kinderen. Dat siert een mens 😉
Ik ben pas drie maanden geleden bevallen van ons eerste kindje, na een hele fijne zwangerschap en geweldige bevalling. Ik hoop ontzettend dat dit ons nog een (of twee?) keer gegeven zal zijn, dus voor nu blijven we nog even dromen.
Drie jongetjes van 5 jaar, 3 jaar en anderhalf. Ook heel pittig. Ik heb er altijd 4 gewild…..en nog steeds. Maar de praktische dingen zoals een nieuwe auto,…., spelen mee. Ook al omdat ik heel graag een meisje wil….maar wat als het weer een jongen is….ik wil de 4de sowieso niet meer zo snel achter elkaar dus nog even tijd om erover te denken….
Ik denk dat je altijd een beetje twijfel blijft houden – zelfs al zou je er 6 hebben! Het lijkt me toch best heftig om definitief ‘de deur te sluiten’…
Ik wilde altijd graag twee kinderen maar door ziekte kan ik niet een tweede kindje krijgen. In het begin vond ik dat heel verdrietig, maar inmiddels ben ik helemaal blij met ons gezinnetje van drie. We noemen onszelf dan ook de drie musketiers haha!
Heel erg herkenbaar. Wij hebben 2 meisjes: de oudste is net 3 geworden en de jongste is nu 9,5 maand. Terwijl ik zwanger was van mijn jongste wisten wij al dat het voor ons de laatste zou zijn. Met onze twee meisjes voelen wij ons compleet. Daarnaast hebben de praktische redenen ook mee gewogen in de beslissing (bij een derde zouden we een nieuwe auto ‘moeten’ en wordt het krap in huis) en ik heb niet echt genoten van de zwangerschappen daar er bij beide veel complicaties waren. Ik geniet nu van het feit dat ons gezin opgroeit!
Bij mij was het een gevoel….
Ik kon de baby spullen niet verkopen.
Er was nog een kamertje vrij en een plaatsje aan de tafel…. alles zei me dat er een derde mocht komen.
Na de derde kon ik zonder problemen mijn baby spul opruimen.
Hier is er ook een ingreep gebeurd dus het kan niet meer.
Maar als ik zwangere vrouwen zie of een baby ben ik nog altijd een beetje gezonder jaloers.
Hier drie jongetjes van 5, 3 en 1 en ik vind het af en toe behoorlijk pittig. Ik ben veel thuis met ze doordat ik leerkracht ben en dat is heel leuk maar soms ook ontzettend vermoeiend… Onze derde mannetje is er door mij gekomen, voor mijn man was het eigenlijk goed met twee. Maar ik wist al tijdens de zwangerschap van nummertje twee dat het voor mij nog niet klaar was. Ik vond, net zoals jou, de derde zwangerschap best zwaar. Een vierde zou hier ook, met twee broertjes die een kamer delen, praktische nadelen met zich mee brengen. Ook financieel gezien, als ze later allemaal hogere studies willen gaan doen, is het beter dat het bij drie blijft. Net zoals jou heel veel rationele redenen om het bij drie te laten en dat ergens ook prima te vinden. En toch blijft het wat knagen als ik een zwangere buik zie of een gezin met 4 kinderen. Waarom zouden wij dat niet kunnen? Maar ook het besef dat het na die vierde misschien nog niet compleet voelt. Ooit houdt de fase van die zalige baby geur, knuffelmomentjes,… (maar ook de slapeloze nachten, de luiers,… ;-)) op. Mijn man is er heel zeker van, geen vierde. Sterilisatie is geen optie, dat is me te definitief. Ook al weet ik dat het goed is zo. Drie fijne zwangerschappen, drie gezonde en geweldige mannetjes. Wat wil ik nog meer?
Ik heb nu een hele sterke wens voor een tweede (en een derde) kindje dus kan me er niet zo goed iets bij voorstellen nu. Misschien als mn verstand meer de overhand krijgt als mn gevoel.
Je mag trots zijn op je gezin! Niemand kan ik de toekomst kijken en als het zo goed is, is dat zo toch?
Op 7 maart bevallen van mijn 2de kindje en ik voel mij nog niet compleet. Ik heb nog zeer sterk de wens voor een 3de maar mijn partner ziet dit niet zitten maar is misschien nog te overtuigen ;-). Maar misschien ben ik nog niet ontzwangerd en zeg ik binnen een jaar dat 2 kindjes genoeg zijn :). We zien wel maar ondertussen geniet ik hard van mijn 2 schatten.
Een tafel met drie kids klinkt heerlijk! Ik ben nu mama van de eerste maar heb geen idee hoe alles zal gaan lopen
Ik denk dat het twijfelen inderdaad komt omdat je weet nooit meer z’n schattig kindje te mogen verwennen en daar van te mogen genieten. Dat zou jammer zijn! Op die vraag zou niemand antwoord kunnen gegeven.
Ja ik denk dat het inderdaad voornamelijk een gevoel is. Als je nog niet compleet bent, vóel je dit gewoon. Dit hoeft niet gelijk te zijn, kan ook pas komen als je kind al 1 of 2 jaar is. Kan me goed voorstellen dat je nu het idee hebt compleet te zijn, zowel gevoelsmatig als uit praktische overwegingen (en qua drukte, haha laten we ook dat niet vergeten). Ik heb ook het idee dat wij compleet zijn, dat gevoel kreeg ik eigenlijk pas toen mijn dochters 9 of 10 maanden waren. Daarvoor had ik een derde baby best een optie gevonden. Maar toen moest ik misschien nog ontzwangeren en kon ik niet helder denken 😉
Absoluut herken ik dit..drie is altijd mijn wens geweest en ik heb er drie gekregen. Alle drie na mooie zwangerschappen, probleemloze bevallingen en kerngezonde baby’s. Het voel niet eerlijk om nog meer te wensen en drie is ook nog heel goed te doen. Ik werk 24 uur en dat gaat allemaal best. Ze hebben alle drie een eigen slaapkamer. Het past makkelijk in de auto. Ik herken niet jouw woorden dat je het regelmatig erg druk vindt. Misschien komt dat omdat ik er wat meer leeftijd verschil tussen heb? 6, bijna 4 en baby van 3 maanden. Ik vind het wel eens op momenten pittig hoor maar dat is vooral als ze ziek zijn. Toen ik zwanger was van de derde zei iemand tegen mij dat ik nu vast ging stoppen met werken want drie is zooooooo druk. Misschien komt die drukte nog maar voor nu moet ik er niet aan denken om te stoppen met werken. Mijn huis is altijd schoon en netjes en de was stapelt zich nooit op. Dus het valt allemaal best mee met die horror verhalen over “zoooo vreselijk druk” die de beste vrouw mik vertelde. 2 of 3 maakt weinig verschil. Zou de overgang van 3 naar 4 ook zo makkelijk gaan ? Haha ik ga het nooit weten. …
Momenteel ben ik zwanger van ons tweede kindje, maar daarna is het echt klaar!
Mooi geschreven. We hebben nu 1 kindje en voor mij is het compleet zo. Ik heb ook altijd gezegd dat ik 1 kindje wil.
Herkenbaar. We hebben er drie en eigenlijk lijkt een vierde me heel gezellig (op termijn) maar praktisch gezien zitten daar inderdaad haken en ogen aan. Heb wel een uiterlijke leeftijd voor mezelf vastgesteld waarvoor we de beslissing willen maken. We zullen zien wat de toekomst brengt!
Direct na de geboorte van ons tweede kindje wisten wij dat ons gezin compleet was. Ons kindje is namelijk bijna gestorven tijdens de bevalling en de kans dat dit bij een volgende bevalling gebeurt is groot. Daarnaast ging het met mij ook helemaal niet goed. Ik heb ook nog een bloedtransfusie gekregen. Voor mij ging het boek gelijk dicht. Geen derde kindje voor ons. Juist vanwege mijn redenen kon ik mij er heel snel bij neerleggen en het feit dat ik twee prachtige en gezonde kinderen heb.
Nu zwanger van nummer 2 en hoewel er in mijn hart (denk ik) nog genoeg plek is voor een derde kindje, ga ik het niet meer aandurven. Ik ben niet gemaakt om zwanger te zijn. Helaas! Daarbij zou mijn man echt geen derde willen. Hopelijk voelen we ons dus compleet in oktober 😉
Tsja lastige vraag. Ik weet wel dat mijn gezin voor mn gevoel nog niet compleet is. Hopelijk komt r nog n kindje!! Al proberen we nu al bijna n jaar…