Na 3 bevallingen wil ik mezelf absoluut geen ervaringsexpert noemen, maar toch weet ik inmiddels wel het een en ander over bevallen. Ik ben zo’n iemand die het dood eng vond om te bevallen en er tegelijkertijd toch naar uit keek. Ik heb een zware bevalling gehad, een minder zware en een hele gemakkelijke. Van alledrie herinner ik me nog wat dingen die ik gedaan en die me echt door de bevalling heen geholpen hebben. Aangezien ik voor mijn bevalling heeeel veel heb gezocht naar natuurlijke dingen om de pijn mee te verzachten en je door de bevalling heen te helpen, leek dit me wel een goed onderwerp om over te schrijven, misschien help ik er iemand mee!
Hoe kom je de bevalling door?
Rustig blijven en concentreren op ademhaling.
Waar ik vooral heeeeel veel aan heb gehad tijdens alledrie de keren is rustig blijven. Als ik pijn heb, keer ik me heel erg in mezelf. Vooral tijdens de bevalling van Lauren keerde ik me heel erg in mezelf en concentreerde ik me heel erg op mijn ademhaling. Ik ademde diep in, hield het even vast en ademde uit. Dat herhaalde ik een paar keer tot de pijn weg was. Door me hier zo op te concentreerde leek het net of de pijn een stukje op de achtergrond verdween. Hij was nog in volle mate aanwezig, maar het ermee bezig zijn haalde toch de scherpe randjes eraf. Ik ben echt ontzettend blij dat dit me tijdens de laatste 2 keren zo goed gelukt is. Tijdens de bevalling van Maxim raakte ik in paniek door de pijn en hierdoor werd het alleen maar erger.
Warmte en tegendruk.
Wat ook heel goed hielp was warmte. Heb je rugweeën? Houd er eens een hete kruik tegenaan. Bij mij hielp het echt heel goed om de pijn te verzachten. Vooral bij rugweeën was dit heel erg fijn, vooral als er met de kruik een beetje tegendruk gegeven werd. Ook nassage helpt heel goed bij weeën. Ik weet nog dat ik het tijdens de bevalling van Floris heerlijk vond om flink wat tegendruk tegen mijn rug te krijgen.
Elke wee brengt je dichterbij de baby.
Het klinkt misschien stom, maar voordat ik beviel van Maxim las ik eens ergens dat elke wee je dichterbij je kindje brengt. Die wee gaat voorbij en komt nooit meer terug. Als hij voorbij is, ben je weer een stapje dichterbij je kindje. Dat was ook echt iets wat ik steeds in mij hoofd herhaalde als het even moeilijk werd. Deze wee brengt mij dichterbij de baby.
In iets knijpen tijdens een wee.
Iets om in te knijpen is ook ideaal. Ik heb de eerste 2 keer Richards handen letterlijk blauw geknepen. Het hielp bij mij echt ontzettend goed om bij elke wee die ik kreeg even flink hard ergens in te knijpen. Dat kan een stressbal zijn, maar ook de hand van de vk ( deze zijn wel wat gewend) of de hand van je partner.
Je grenzen kennen en eraan toe geven.
Geef je grenzen aan! Dat was iets wat ik vooral bij de eerste keer heel erg moeilijk vond. Ik moest en zou het allemaal zelf doen, maar ik was op een gegeven moment zo uitgeput en kapot dat ik niet meer kon. Toch vond ik het toen heel moeilijk om toe te geven dat ik het niet meer kon en dat ik echt wel iets van pijnstilling nodig had. Dit is geen schande, iedereen heeft zijn of haar grens. Bevallen is gewoon zwaar en de een kan dat makkelijker hebben dan de ander.
Dit waren eigenlijk wel de dingen die mij door de bevalling heen geloodst hebben. Heb jij een goede tip voor iets dat jou door je bevalling heen hielp?
20 comments
Rustig blijven ging op een gegeven moment echt niet meer. Die krengen bleven maar komen en man, wat een pijn! Onder de douche werden ze alleen maar erger. Alsof de weeën boos waren dat ik zo de pijn probeerde te verlichten. Haha!
Ook nog zo’n kreng van een verpleegster naast mijn bed die van van mij eiste dat ik rustig bleef. Wat was die ruggenprik (na heel heel heel lang smeken nog wel!!) een opluchting. De laatste vier centimeter gingen binnen vijf minuten voorbij (ik had een sterrenkijker en hierdoor met 6 cm al persweeën).
De volgende keer wil ik in een bad bevallen. Dat kon bij de eerste niet. Nu is het ziekenhuis helemaal verbouwd en kan dat wel. Dus als het tijd is voor een tweede kindje, wil ik dat proberen 🙂
Ik stond erop zonder verdoving te bevallen helaas begonnen mijn eerste weeen s’avonds na een drukke dag huis poetsen en na 19 uurs was ik nog niet voorbij de 4cm. De moment ik epi vroeg ging er een last van mijn schouders en heb ik mijn bevallig heerlijk rustig meegemaakt ik raad het iedereen aan en kijk echt met een glimlach terug op mijn bevalling ( behalve de eersye 19 uurs dan haha)
Begin september bevallen van ons zoontje (thuis!) en ik vond mijn bevalling dus echt appeltje eitje! Inderdaad rustig blijven, op de ademhaling concentreren en proberen te ontspannen. Ik haalde bij elke wee diep adem en probeerde er dan zo lang mogelijk over te doen om uit te blazen. Verder hielp mijn vriend door kruikjes te maken voor mijn rug en telkens op het hoogtepunt van de wee flink tegendruk te geven op mijn onderrug. Ook het persen ging zo, ik zat op de baarkruk, vriend zat achter me en bij elke perswee duwde hij mee naar beneden op mijn onderrug. Twintig minuutjes later en we hadden een baby! Ik denk dat vooral je eigen mindset heel belangrijk is bij een ontspannen bevalling. Angst voor pijn levert doorgaans meer pijn op…
Uff, de bevalling van Lotte was vreselijk, weeenstormen en niks niet wegpuffen. Ik was er ook niet helemaal bij en lichtelijk in paniek en volgens mij deed ik alles “fout” haha. Ik denk dat ik er deze keer wat rustiger en vooral bewuster erin zal stappen. En ik zal niet schromen om dit keer om pijnbestrijding te vragen. 13 jaar geleden was dat nog niet echt een ding in NL, maar nu wel, en waarom pijn lijden als dat niet hoeft?
Ik had graag de weeën onder de douche willen oppakken maar ik had aan iedere arm een infuus en een katheter dus ik kon helaas geen kant op en dat was dus echt vreselijk. Bij een eventuele volgende bevalling hoop ik dat ik wat meer bewegingsvrijheid heb!
Ik keer ook altijd in mezelf als ik pijn heb, helpt wel he? Man, man.. die foto’s brengen me echt terug haha grootste leugen is dat je de pijn vergeet lol
Super dat je deze tips meegeeft! Ik moet officieel nog tien weken tot de uitgerekende datum en zal zeker ter harte nemen wat jij en andere mama’s schrijven.
Ik raakte lichtelijk in paniek, maar dat komt denk ik ook door de hoeveelheid bloed die ik erbij verloor en omdat ze zo vroeg was. Die puf mantra van Breg is mij ook verteld, die heb ik gedaan. Verder vond ik douchen (voor de bevalling) erg fijn, die warme stralen zorgden ervoor dat de pijn weg was. Alleen stap je de douche uit dan zijn ze weer volledig aanwezig, dear god…
Ik heb van tevoren heel veel tips doorgelezen, maar bij mij werd het een geplande keizersnee en ik had er dus niks aan..
Ik kan een ruggenprik in combinatie met een geplande keizersnede aan iedereen aanbevelen! Haha Zou ik zo weer doen. Helaas kon ik tijdens mijn eerste (natuurlijke) bevalling geen ruggenprik krijgen omdat er geen anesthesist aanwezig was. Vond het echt op het randje van traumatisch. Ik ben dan ook een echte stresskip in dat soort situaties.
Ik had helaas niets aan bovenstaande tips. Dit omdat ik al 72 uur wakker was en gewoon doodweg zo moe dat ik geen boe of bah meer kon. Ook moest ik in een bepaalde houding blijven liggen aan allerlei draadjes.
Denk dat als ik gewoon mijn eigen ‘ding’ ik had kunnen doen het veel fijner was geweest…
Gewoon niet zwanger worden hahaha nee zonder dollen.. Rustig blijven en proberen je lijf te ontspannen tijdens een wee. Heel tegennatuurlijk maar daardoor schoot ik in no-time van 6 naar 9 cm.
Zoals de anderen ook zeggen. Rustig blijven is de beste tip! En iemand zijn hand vasthouden is ook prettig. En verder rust om je heen. Niet te veel geklets of vragen, met rust gelaten worden.
De-ze-wee-komt-nooit-meer-terug was mijn pufmantra! En ik hing/lag op de gekste plekken, maar t hielp!
Bij Sofie moest ik ergens op bijten (Robert) bij Aron was er veel paniek van mijn kant.
Tijdens de weeën wilde ik Vincent om me heen hebben en verder eigenlijk niets. Hij mocht ook niet teveel tegen me praten haha 🙂
Ik sleepte me door de bevalling door te denken dat elke wee niet meer terugkwam en dat het nog lang niet erg genoeg was. Het was al heel heftig zonder pauzes en toch zei ik tegen mezelf, misschien heb je nog maar twee centimeter. Toen de verloskundige kwam was dit al 7 en vlug naar het ziekenhuis, daar mocht ik direct persen. Goed puffen is ook erg belangrijk, voor mij maakte dat echt een verschil. Je mag best zeggen dat je een expert bent hoor, je hebt drie kindjes op de wereld gezet! 🙂
Rustig blijven was hier het belangrijkste. Toen de pijn heftig werd keerde ik in mijzelf en hield ik me alleen bezig met het wegpuffen van de weeën. Op het moment dat het de verkeerde kant op ging is rustig blijven en luisteren ook echt het belangrijkste geweest.
Ik keerde ook helemaal in mezelf, en Ow wee als Maikel bij me wegliep, hij moest me echt aanmoedigen haha
Rustig blijven is inderdaad de gouden tip volgens mij. Daarnaast heb ik ook Kevins hand helemaal blauw geknepen ?