‘Maar ik ben jouw… Jij bent mijn…’
terwijl ik amper uit mijn woorden kwam, pakte ik zijn hand vast en zag dat hij opgelucht glimlachte.
‘Je hebt gelijk Liva.. Ik ben je vader.. Tenminste, ik hoop dat ik die titel nog steeds verdien, ook al is dit onze eerste ontmoeting die jij je herinnert..’
Ik voelde dat mijn hele lichaam begon te trillen en piepte dat ik even moest zitten. Hij nam me mee naar een bankje aan de rand van de backstageruimte en wenkte iemand die me meteen een flesje water kwam brengen.
‘Hoe kan dit??’ was het enige dat ik kon uitbrengen.
‘Liva.. Het is een ontzettend lang verhaal.. Ik zal het je op een dag allemaal uitleggen, maar ik wil dat je weet dat ik nooit helemaal uit jouw leven ben geweest. Hoewel je mij niet kent, heb ik je al die jaren goed in de gaten gehouden… Ik ben bij elk optreden geweest dat je hebt gegeven, elke talentenjacht waaraan je hebt meegedaan en ik heb zelfs mijn medewerker op je afgestuurd toen je tien was, om je een contract aan te bieden.’
Ik kon niets uitbrengen en nam nog een slokje water, terwijl hij naast me kwam zitten.
‘Liva… Een talent zoals het jouwe is zeldzaam. Je hebt nooit enige vorm van training gehad, maar toch heb je een stem die mensen verpletterd, een stem die ervoor zorgt dat hele zalen los gaan en geen genoeg van je krijgen. Ik wist al dat je talent had toen je als vijfjarig meisje op het podium Sinterklaasliedjes stond te zingen en je solo boven iedereen uit kwam, maar in de loop van de jaren ben je alleen maar beter geworden.’
Waarom heb je nooit contact met me gezocht?’ vroeg ik zachtjes.
‘Omdat ik hem dat verboden heb.’ hoorde ik aan de andere kant.
‘Stacy?’ zei Robert verbaasd.
‘Je ziet er.. Wauw..’
Mijn moeder rolde met haar ogen en kwam aan de andere kant van me zitten. ‘Bespaar me je complimentjes Robert, je hebt destijds je keuze gemaakt weet je nog?’
‘Ja, en ik heb je honderden brieven geschreven met hoeveel spijt ik daarvan heb. Ik heb nooit meer muziek gemaakt Stace.. Ik kon het niet meer nadat ik jullie had verlaten..’
‘Oké, wacht eens even.. Kunnen jullie even stoppen met jullie discussie en me vertellen wat er hier aan de hand is?’
Mijn moeder zuchtte en pakte mijn hand vast.
‘We hebben beide ontzettend veel fouten gemaakt, ik heb je vader voor het blok gezet en hem gedwongen om een onmogelijke keuze te maken.. Nu zie ik pas in hoe egoïstisch het van me was om jullie elkaar te ontzeggen. En hoewel ik een oogje dichtkneep als hij weer eens in het publiek naar je stond te luisteren, heb ik het hem altijd verboden om contact met je te zoeken. Ik wilde niet dat jij ooit dezelfde keuze zou maken als hij en mij ook zou verlaten….’
Mijn moeders stem brak en ik gaf haar een knuffel.
‘Het geeft niet mam. We hebben het hier over gehad en het is je vergeven.. ik weet alleen niet zo goed hoe we nu verder moeten na dit alles.’
Mijn vader pakte mijn andere hand vast en keek me aan.
‘Liva.. Ik zeg dit niet als je vader, maar als een man die een meisje voor zich heeft die barst van het talent en daarmee groter kan worden dan alle artiesten van zijn bureau samen. Ik wil je een contract aanbieden. Een contract helemaal op jouw voorwaarden, dat je zelf helemaal mag samenstellen en van achter naar voren mag lezen voordat je het tekent. Ik wil je helpen jouw droom waar te maken, zodat je over een jaar vanaf nu, alleen op een podium staat met duizenden mensen die alleen voor jou gekomen zijn. Maar.. Ik wil niet dat je het doet om het geld, om de roem of omdat je denkt dat mensen dit van je verwachten.. Ik wil.. en dit zeg ik als je vader.. Ik wil dat je een keuze maakt die jou gelukkig maakt en die jou de kans geeft om te doen wat je het liefste doet.’
Ik keek hem aan en draaide me om naar mijn moeder die knikte.
‘Lieverd, je hele leven wil je al zingen, je kon al zingen voordat je goed kon praten en je bent er nooit meer mee gestopt. Zelfs toen ik het niet wilde toegeven, was jouw gezang hetgene wat licht in ons leven bracht en ik weet hoe gelukkig het je maakt. Alsjeblieft.. Maak deze keuze, je hebt het verdiend.’
Ik hoorde voetstappen dichterbij komen en zag Jonah ineens voor ons staan. Ik stond op en pakte zijn hand vast, terwijl ik hem aan mijn ouders voorstelde.
‘Robert.. Mam? Dit is Jonah.. Jonah.. Dit zijn mijn ouders…’
Jonah keek me verbaasd aan en gaf hun toen beide een hand.
‘Dus ik had toch gelijk. Ik dacht het al te zien op die foto’s..’
Robert lachte en schudde Jonah’s hand.
‘Dus jij bent degene die ervoor zorgt dat mijn dochter op dit soort evenementen staat he? Ik zou maar oppassen als ik jou was, want ze zingt je liedjes beter dan jij.’
Jonah grinnikte en haalde zijn schouders op.
‘Ik weet het, het is niet makkelijk om de vriend te zijn van dé Liva Rose.’
Met zijn drietjes schoten ze in de lach en ik stond er een beetje verbaasd bij te kijken. Ik wist niet zo goed wat ik hiervan moest denken. Voor het eerst in mijn hele leven zag ik mijn ouders samen. Ik had de man ontmoet die mijn vader was en hij bleek niet zomaar een man te zijn, maar Robert Hill. De grootste muziekproducer van de wereld.
Als het daarbij was gebleven dan zou ik het nog kunnen handelen, maar om dat even te overtreffen, bood hij me een contract aan. Een deal, helemaal op mijn voorwaarden, die ervoor zou zorgen dat ik mijn grootste dromen waar zou kunnen maken. Tel daar nog even die enorme complimenten bij op die hij me net had gegeven en je snapt vast wel dat ik met mijn mond vol tanden stond.
Alledrie waren ze gestopt met lachen en hun blikken waren op mij gericht. Mijn ogen gingen naar die van Jonah, naar mijn moeder, naar mijn vader en weer terug, maar ik kon nog steeds geen woord uitbrengen.
Mijn vader schraapte zijn keel en glimlachte naar me.
‘Als je het wil, hoef je alleen maar ja te zeggen en ik zorg er hoogstpersoonlijk voor dat alles geregeld wordt. Het enige wat jij hoeft te doen is datgene waar jij gelukkig van wordt.’
Ik keek ze nogmaals allemaal aan en slikte. Met één woordje zou ik ervoor kunnen zorgen dat mijn hele toekomst zou veranderen. Ik zou dit voor altijd kunnen doen en eindelijk doen wat me gelukkig maakte. Maar wat ik van deze wereld geproefd had was niet wat ik ervan verwacht had. De eindeloze rijen met fans die je belaagden, geen privacy meer hebben, niet meer kunnen gaan en staan waar ik wilde.
Vol verwachting keken ze me alledrie aan, toen ik dat ene woordje uit mijn mond hoorde komen.
Dat ene woordje dat in één klap mijn hele toekomst vastlegde..
Meteen het einde lezen? je koopt het ebook hier!
