‘Wanneer kom je nou weer thuihuisssss.’ mopperde ik.
Jonas stond op de luidspreker terwijl ik me klaar aan het maken was voor mijn werk en hij een uur vliegen verderop zat.
‘Nog een maandje! Ik kan er ook niets aan doen dat de tour verlengd is. Maar als ik dan klaar ben dan heb ik alle tijd voor je. Eens kijken of je me dan nog steeds zo leuk vindt’
‘Bleh, nou ik denk het niet hoor, dan zie ik je veel te vaak!’
Ik hoorde hem lachen en riep dat ik even snel naar de gang moest om mijn oorbellen te pakken.
‘Dus ik zie je over een hele maand pas weer?’
‘Ja, ik heb helaas geen tijd om naar jou toe te komen. Ik wou dat het anders was, maar helaas.. He trouwens, dat brengt me op een idee. Je kunt ook mijn kant opkomen he? Dan kun je bij mij in de hotelkamer slapen en na het weekend weer terug ofzo.’
Ik deed mijn oorbellen in en dacht even na.
‘Met het vliegtuig bedoel je?’
‘Nee met de fiets… Ja natuurlijk met het vliegtuig!’
‘Ik heb nog nooit gevlogen.. en bovendien heb ik daar geen geld voor nu.’
Hij mompelde dat ik even moest wachten en liep bij zijn telefoon weg. Ik hoorde hem op de achtergrond gedempt met iemand praten, waarna hij te telefoon weer opnam.
‘Oké, het is geregeld. Jij en Emma worden morgenavond om zeven uur opgehaald bij jullie huis. Daarna vliegen jullie met het vliegtuig naar ons toe en er staat op het vliegveld een auto klaar die jullie naar het hotel brengt. Na het concert kom ik dan samen met Emily en de rest naar jullie toe. Goed plan?’ Ik wilde tegenstribbelen en zeggen dat ik het met Tony moest overleggen, maar ik wist dat als ik dat zou zeggen dat Jonah hem zou bellen en Tony zou tegen Jonah geen nee zeggen. Dus ik zuchtte en stemde in met zijn aanbod.
‘Goed, dan zie ik je morgen liefje! Oh, en stop dat ene rode setje van laatst even in je koffer.’ grinnikte hij.
‘Zeg je dat nou serieus waar al die mensen bij zijn?’
Ik hoorde een heleboel gelach op de achtergrond en rolde met mijn ogen.
‘Je bent lang niet goed jij!’
‘Ja, daarom hou je ook zoveel van me. Nou doei he?’
Lachend schudde ik met mijn hoofd en stopte mijn telefoon weer in mijn zak. Ik was stiekem doodsbang om te vliegen, maar samen met Emma durfde ik het wel aan. Ik begon meteen met inpakken en de volgende dag werden we stipt om zeven uur opgehaald bij ons huis. Emma was helemaal door het dolle geweest toen ik haar vertelde over de plannen en had meteen ja gezegd, dus ik kon er echt niet meer onderuit.
Bij het vliegveld aangekomen ging ik ervan uit dat we voor de ingang zouden stoppen en we een ticket zouden moeten kopen, maar de chauffeur reed de ingang voorbij, naar een groot hek dat aan de zijkant van de terminals stond. Hij gebaarde iets naar een man bij de poort, die naar ons toe kwam. De chauffeur overhandigde hem een papier en de man liep meteen terug om het hek voor ons open te doen. Met de auto reden we een gedeelte van het vliegveld op waar allemaal kleinere vliegtuigen stonden. Hij stopte bij een blauw met wit exemplaar en parkeerde de auto.
‘Gaan we hierin vliegen? Van wie is dit vliegtuig?’ vroeg ik verbaasd aan Emma. ‘Eh Liva… Ik weet dat je het soms vergeet, maar Jonah Gray is één van de best verkopende zangers van dit moment he? Zeggen dat hij rijk is is een understatement..’
Met open mond stapte ik uit en keek naar het vliegtuig.
‘Ja natuurlijk weet ik wel dat hij veel geld heeft… Maareh.. Een privévliegtuig????’
Emma gaf me een duw en pakte haar tas uit de auto. De piloot begroette ons bij het instappen en de chauffeur stond erop om onze tas met spullen te tillen. We namen plaats in de grote stoelen en meteen werd ons gevraagd of we champagne wilden hebben. Ik pakte Emma’s had vast terwijl het vliegtuig naar de startbaan reed en we naar achteren werden gedrukt in onze stoelen.
‘Kijk naar buiten!!’ zei Emma en toen ik keek zag ik dat de wereld steeds kleiner leek te worden. De huizen werden kleine puntjes en de bomen werden een groot groen vlak.
De vlucht duurde ongeveer een uur, maar ik raakte niet uitgekeken. Meerdere keren vroeg ik verbaasd aan Emma waarom ik niet vaker had gevlogen en wees haar allerlei dingen aan. Toen we een uur later weer landden, was ik gewoon een beetje teleurgesteld dat het weer voorbij was. Dit was een geweldige ervaring geweest!
Meteen toen we het vliegtuig uitstapten, zag ik een auto staan, de chauffeur pakte onze bagage aan en zette het in de auto, waarna hij de deur voor ons open hield. Samen reden we door de stad, naar een groot hotel waar al onze vrienden ook verbleven. Emma kreeg de sleutel van een eigen kamer, ik moest me eerst identificeren, maar daarna kreeg ik de sleutel van de suite waar Jonah logeerde. Het voelde een beetje gek om daar te blijven terwijl Jonah er niet was, dus toen ik klaar was met uitpakken, besloot ik maar even naar Emma te gaan die een paar deuren verderop zat. Ik klopte op haar deur en terwijl ze open deed, zag ik dat ze aan de telefoon zat.
‘Ja! Goed idee! Ze komt net binnenlopen, dan kun je het haar ook even vragen.’
Ik kreeg de telefoon in mijn handen gedrukt en hoorde meteen de enthousiaste stem van Emily, die me over haar plannetje vertelde. Hoewel ik zoiets een paar maanden geleden doodeng had gevonden, was ik nu meteen enthousiast en ging ik meteen akkoord. Snel kleedden Emma en ik ons om en hielden beneden een taxi aan die ons naar de enorme concerthal zou brengen. Hoe dichter we in de buurt kwamen, hoe harder mijn hart ging kloppen. De parkeerplaats van het gebouw stond stampvol en zelfs buiten was de muziek al te horen. Ik kreeg kippenvel over mijn hele lichaam toen ik hoorde hoe het publiek meezong met Jonah zijn liedjes. Dat gevoel had ik altijd al gehad, maar nu ik hem echt kende, voelde ik het nog meer.
Emily stond ons al op te wachten bij de achteringang en leidde ons meteen naar de backstage-ruimte.
‘Hij gaat zo beginnen.’ fluisterde ze.
‘Weet hij nog van niks?’ vroeg ik.
‘Nee! Het zag een enorme verrassing voor hem zijn!’
Ik hoorde de eerste tonen van het liedje dat we altijd samen zongen, een liedje dat ooit alleen zijn liedje was geweest, maar dat hij inmiddels had bestempeld als ‘ons liefdeslied.’ Ik pakte de microfoon aan van Emily en wachtte het juiste moment af.
‘Tot slot, aan het einde van deze geweldige avond wil ik een liedje voor jullie zingen dat ik altijd al prachtig heb gevonden, maar dat in de laatste paar maanden een hele speciale betekenis voor me heeft gekregen. Ik draag het op aan mijn vriendin Liva Rose, met wie ik dit liedje altijd zing. Vanavond kan ze er helaas niet bij zijn, maar ik weet zeker dat ze nu ergens voor de tv zit om dit terug te kijken.’
‘Aaaahw’ zeiden Emma en Emily in koor en ik gaf ze beide een duw.
‘Jullie verpesten het moment!’
Jonah nam plaats op de kruk die op het podium stond en bracht de microfoon naar zijn mond.
Once in a lifetime you find someone special,
Your lives intermingle and somehow you know.
This is the beginning of all you have longed for,
A love you can build on, a love that will grow.
Emily gaf me een duwtje en zonder te twijfelen liep ik het podium op en begon te zingen.
Once in a lifetime you fall in Love,
With a girl, and you know that it’s true
I would find your love in any lifetime.
The Good things in life are better with you.
Even twijfelde ik of zijn fans dit wel leuk zouden vinden, maar er brak een enorm gejuich uit in de zaal en Jonah zijn blik toen hij naar me omkeek was onbetaalbaar. Hij ging meteen staan en zoende me, ten overstaan van duizenden mensen.
Samen zongen we het laatste stukje van het liedje dat zoveel voor ons betekende en waarbij het zo goed voelde om het samen te zingen.
Once in a lifetime to those who are lucky,
A miracle happens and dreams all come true.
I know it can happen, it happened to me,
For I’ve found my “once in a lifetime” with you.
Hij pakte mijn hand vast en samen maakten we een buiging, terwijl al die mensen onze naam riepen. Het was het meest geweldige gevoel ooit en ik mocht het delen met de man waar ik zoveel van hield.
Meteen verder lezen? Je koopt het ebook hier!
