We kwamen die nacht van het feestje pas om drie uur thuis. Niet omdat het feestje zo gezellig was, daar waren we namelijk om half twaalf al vertrokken, maar omdat we na ons vertrek nog uren door het enorme park in de stad hadden gewandeld. Het was rustig dus niemand zou hem herkennen en voor even voelde het net alsof we gewoon normale onbekende mensen waren met een normale relatie.
Die zondag was het alweer tijd voor het afscheid. We ontbeten samen, waarna hij vertrok naar het vliegveld, waar Emily en Alex al op hem stonden te wachten. We hadden het hele weekend grapjes gemaakt over een eventuele relatie tussen hen, maar ze ontkenden beide dat er iets tussen hen speelde, hoewel dat volgens ons slechts een kwestie van tijd zou zijn, omdat ze zo gek op elkaar waren.
We hadden afgesproken dat ik niet mee zou gaan naar het vliegveld, omdat dat het alleen nog maar lastiger zou maken. Over een paar weekjes had hij weer even tijd om hierheen te komen en dan zouden we elkaar weer zien.
Maandag was het weer tijd om aan het werk te gaan en toen ik in de studio kwam, was ik heel erg blij dat ik Bella al zag zitten.
‘Heeee! Waar was je nou ineens joh zaterdag? Skyler was behoorlijk boos dat je weg ging zonder iets te zeggen.’
‘Oh, nouja.. Ik kende niemand en ik vond het om eerlijk te zijn niet zoveel aan.’ Bella lachte en wees me een plekje naast de piano aan.
‘Skyler was sowieso ontzettend boos dat je Jonah had meegenomen. Maar dat zal hij je denk ik zelf nog wel vertellen.’
‘Hij zei zelf dat ik iedereen mocht meenemen die ik maar wilde, dus ik nam Jonah mee.’
Lachend schudde ze haar hoofd en bladerde door haar schrift.
’Oké, ik heb een nieuw liedje voor je geschreven. Wil je me wat feedback geven met wat je vindt?’
Ik knikte en ze begon te spelen. Bella’s stem was goed, maar het was duidelijk dat ze geen zangeres was. Het liedje dat ze zong had een mooie melodie, maar de tekst was nogal betekenisloos, iets wat ik vreselijk vond bij liedjes.
‘Mag ik even?’ vroeg ik toen ze klaar was.
Ze knikte en stond op, zodat ik achter de piano kon gaan zitten. Ik pakte een pen en een leeg vel papier en begon te schrijven.
‘Kijk, als je hier nu die tekst doet en hier de melodie aanpast, dan klinkt het al heel anders.
Ik zong het stukje en meteen knikte ze.
‘Je hebt gelijk! En met dit stukje dan? Wat zou je daarmee doen?’
Ik voegde nog een beetje tekst toe en veranderde hier en daar een aantal woorden. Daarna veranderde ik de melodie een beetje en speelde het stukje een aantal keren opnieuw totdat hij kloppend was.
‘Volgens mij heb je me helemaal niet nodig!’ grinnikte ze.
‘Oh.. nou jawel hoor. Ik weet niet of het goed is zo en….’
‘En je hebt me niet nodig. Ik kom straks wel even vragen of je nog iets nodig hebt,
Ik knikte en pakte een nieuw blaadje waarop ik begon te schrijven.
I’ll tell it rather simply…
I’ll say it plain and true-
Heel even dacht ik na en liet in mijn hoofd de woorden dansen op de melodie.
A single thing is all I want
And all I want is you.
Ik giechelde even en schudde mijn hoofd. Normaal gesproken lukte het ook best goed om liedjes te schrijven. Maar liefdesliedjes schrijven ging gewoon zo ontzettend veel makkelijker als je ook echt verliefd was. Heel even dacht ik terug aan afgelopen vrijdag, toen hij daar ineens na weken weer voor me stond. Ik had nooit verwacht dat ik na zo’n korte tijd al zo verliefd op iemand zou kunnen worden, maar het was echt zo. En nu hij weg was, keek ik alweer uit naar de volgende keer dat ik hem zou kunnen zien.
Zachtjes liet ik mijn vingers weer over te toetsen gaan en zong de woorden die ik had geschreven.
There are no other riches,
No treasures or possessions
That ever could compare with you,
My fondest of obsessions.
You are the very air I breathe,
The ration that sustains me.
You’re all my thoughts tied up as one,
The laugh that entertains me.
You’re all that life need ever give,
The maximum that’s due.
If I could ask for anything,
I’d only ask for you.
Ik schrok op van iemand die achter me stond te klappen en keek om. Skyler stond tegen de deuropening geleund en klapte langzaam in zijn handen. Meteen kwam ik overeind en legde het kladblok weg.
‘Je hoeft voor mij niet te gaan staan hoor. Ik was behoorlijk onder de indruk. Je bent een goede investering.’
Hij kwam dichterbij en ik deed een klein stapje achteruit.
‘Eh, dank je wel…’ mompelde ik.
‘Wil je het nog eens voor me spelen? Ik heb het begin gemist.’
Ik zuchtte en ging weer zitten, met het kladblok voor me. Ik ademde diep in en probeerde het feit dat hij achter me stond maar even te vergeten.
I’ll tell it rather simply…
I’ll say it plain and true-
A single thing is all I want
And all I want is you.
Ineens voelde ik zijn handen op mijn schouders rustten. Met zijn ene hand pakte hij mijn haren vast en hing ze over mijn schouder, terwijl hij ondertussen zijn wijsvinger van zijn andere hand over mijn nek gaan, iets dat ervoor zorgde dat mijn maag zich omdraaide.
‘Skyler.. Niet doen… Ik wil dat niet.’ zei ik kortaf, terwijl ik zijn hand wegduwde. ‘Wat wil je dan? Je gaat niet vertellen dat dat liedje echt over dat sulletje van een Jonah Gray gaat.’
Meteen stond ik op en gooide de klep van de piano dicht.
‘Ja, het gaat wel over hem. Ik ga naar huis, tot morgen.’
Ik wilde langs hem lopen, maar hij pakte ruw mijn arm beet en trok me naar zich toe.
‘Als ik jou was, zou ik maar wat inschikkelijker worden. Een goede relatie met je baas is belangrijk voor het werk dat jij doet.’
Boos trok ik zonder iets te zeggen mijn arm los en liep naar de uitgang, Achter me hoorde ik hem nog lachen, terwijl tegen mijn tranen aan het vechten was.
Waarom kon hij me nou niet gewoon met rust laten?
Meteen verder lezen? Je koopt het boek hier!
