Hoewel het daarna over wat luchtigere onderwerpen ging, kon ik mijn hoofd er niet echt bij houden en wilde ik eigenlijk heel erg graag naar huis. Gelukkig merkte Jonah dat ook en grapte hij dat we maar eens aanstalten gingen maken om de hotelkamer onveilig te maken, terwijl hij ook wel heel goed wist dat dat waarschijnlijk niet zou gebeuren.
In de auto naar het hotel hield hij zonder iets te zeggen mijn hand vast en toen we in zijn kamer waren, draaide hij de deur op slot en sloeg hij zijn armen om me heen. Ik hoefde niets te zeggen, de tranen stroomden over mijn wangen en drongen door in de stof van zijn shirt. Waarom was ik nou zo eigenwijs geweest? Waarom had ik al die signalen genegeerd? Als ik terug zou kunnen had ik dat contract nooit getekend, maar nu kon ik er niet meer onderuit.
Ik weet niet hoe laat we in slaap vielen, of hoe ik in bed gekomen was, maar toen ik de volgende ochtend wakker werd, was het eerste dat ik zag zijn slapende gezicht. Zijn donkere wimpers krulden over zijn wangen en hij zag er zo rustig en tevreden uit. Ik rolde op mijn zij en nog half slapend legde hij zijn arm om me heen. Voorzichtig legde ik mijn hoofd op zijn borst en sloot mijn ogen. Ik zou willen dat ik hier voor altijd kon blijven liggen en we nooit meer uit deze kamer zouden hoeven gaan. Maar dat was helaas een onmogelijke opgave.. Sterker nog, vanavond was het feest bij Skyhigh ter ere van mij, een feest waar ik wel naartoe moest gaan.
Ik voelde hem een beetje bewegen en al snel sloeg hij zijn andere arm ook om me heen.
‘Heb je honger?’ mompelde hij in mijn haar.
‘Nou zeg? Begroet je je vriendin zo in de ochtend?’
‘Ja, ik weet dat mijn vriendin gisteren van één tot we hier kwamen gewerkt heeft en niet gegeten heeft, dus ik wil haar heel graag iets te eten aanbieden.’
Ik rekte me uit en klom bovenop hem.
‘Ik heb wel honger, maar ik heb eerst zin in iets anders.’
Hij keek me even verbaasd aan, tot hij snapte wat ik bedoelde. Meteen liet ik mijn lichaam zakken en zoende ik hem. De verloren weken die tussen ons in stonden werden ingehaald en toen we klaar waren was het inmiddels al zo laat dat we in plaats van ontbijt, ook wel lunch konden bestellen.
Terwijl ik onder de douche stapte, bestelde Jonah iets te eten voor ons en daarna kwam hij naar de badkamer, waar hij bij me onder de douche stapte.
‘Wil je erover praten?’ vroeg hij zachtjes.
‘Nee.. Sorry, ik weet gewoon echt niet wat ik moet doen. En dan heb ik vanavond ook nog eens dat stomme feest. Wat moet ik nou?’
‘Je hebt vanavond een feest met hem?’
‘Ja, ze hebben een feest georganiseerd om te vieren dat ik getekend heb.. Maar ik wil helemaal nie…’
‘Ik ga met je mee.’ onderbrak hij me.
‘Wat? Hoe bedoel je?’
Hij lachte en legde zijn handen achter mijn rug.
‘Ik ga met je mee. Ik wil niet dat je alleen met die vent bent en ik denk dat als ik met je mee kom, dat het hem wel duidelijk genoeg is dat hij niets bij je hoeft te proberen.’
‘Weet je het zeker? Ik bedoel als je zou willen heel erg graag, maar ik wil niet dat je er met tegenzin naartoe gaat.’
Hij draaide de douche uit en gaf me een handdoek aan. ‘Ik ga niet zeggen dat ik heel graag met je mee wil gaan, maar ik doe het wel, voor jou. Bovendien ben ik wel benieuwd of hij nu nog net zo’n grote mond tegen me heeft als een paar jaar geleden toen hij zei dat ik nooit door zou breken als ik niet bij zijn label kwam.’
Ik lachte en schudde mijn hoofd.
‘Hij had er niet meer naast kunnen zitten.’
Hij sloeg snel een handdoek om en liep naar de kamer, waar onze lunch al klaar stond. ‘
Kom! Nu even klaar over die vent, we gaan eerst eten en vanavond zien we wel verder.’
In de afgelopen weken had ik verwacht dat we als we elkaar weer zouden zien, we vast hele dagen in bed zouden doorbrengen. In plaats daarvan lagen we nu op bed en lagen we de hele middag met elkaar te kletsen over de afgelopen weken. Ik wist heel erg goed dat hij op deze manier voor afleiding probeerde te zorgen, zeker aangezien hij het onderwerp ‘Skyler’ zo goed mogelijk aan het vermijden was, maar ik was hem er wel heel erg dankbaar voor. Toen het aan het einde van de dag tijd was om te gaan, voelde ik me al een stuk minder nerveus dan ik die ochtend gedaan had.
Ik zei dat ik nog heel even langs het huis van Emma moest om me om te kleden en hij bleef even in de auto wachten tot ik klaar was. Emma was aan het werk, dus ik schreef snel een briefje voor haar met dat ik een feest had en dat ik het heel erg leuk zou vinden als ze ook zou komen. Ik wist dat ze het waarschijnlijk niet zou redden, maar als het andersom was, had ik het ook erg leuk gevonden als ze me toch gevraagd had.
Ik pakte een jurkje uit de kast dat ik een tijdje geleden had gekocht voor een ander feest en deed snel iets aan mijn haar en make-up. Toen ik tevreden was liep ik weer naar beneden en stapte ik weer in de auto. ‘Echt ontzettend handig zo’n auto die altijd overal op je wacht.’ Grinnikte ik terwijl ik mijn gordel vast klikte. ‘ Vind je? Ik rijd liever zelf, maar nadat ik een paar keer mijn auto over moest laten spuiten omdat mensen het nodig vonden om hem te slopen, was ik er snel klaar mee.’ ‘Ohhhh heb jij een auto? Ik wist niet eens dat jij een rijbewijs had joh.’ Grinnikte ik. ‘Je weet wel meer niet over mij. Na deze tour neem ik je een keer mee naar mijn huis, dan zal ik je eens laten zien wat er in mijn garage staat!’ Lachend schudde ik mijn hoofd en keek naar buiten. We reden door de drukke straten van de stad naar het kantoor van Skyhigh records en naarmate we dichterbij kwamen werd ik steeds zenuwachtiger.
Voor het pand stond al een hele rij met mensen die ik niet kende en het hele gebouw was versierd met gouden ballonnen. Toen we uitstapten, begonnen een paar vrouwen meteen hysterisch te gillen.
‘Weet je zeker dat je mee wil? Het zal binnen nog wel erger zijn.’
Jonah knikte: ‘Ik wil er zeker van zijn dat hij van je af blijft. Dus ja, ik ga gewoon met je mee naar binnen.’
Hij pakte mijn hand vast en samen negeerden we het geflits van de camera’s maar even, terwijl de beveiliger ons naar binnen liet.
Binnen was de hele hal omgetoverd tot iets wat meer op een discotheek leek dan een kantoor en een beetje verbaasd keek ik om me heen of ik ook een bekende zag.
‘Heee Liva! Je bent er! En oehhh.. Je hebt je inmiddels wel vriendje meegenomen zie ik!’
Bella gaf me een knuffel en stak haar hand uit naar Jonah, die zich ondanks dat ze wist wie hij was, alsnog voorstelde. Ze nam ons mee naar een bar die in het midden van de hal was neergezet en gaf ons beide een drankje aan, dat nogal zoet rook en sterk smaakte.
Net toen we onze drankjes leeg hadden, kwam er iemand aan die ik eigenlijk wilde vermijden.
‘Liva! Wat leuk dat je er bent! Heb je nog iemand meegenomen?’
Ik trok een wenkbrauw op en hoorde Jonah kuchen, waardoor Skyler meteen geïrriteerd naar hem keek.
‘Oh.. Gezellig.. Gray is er ook…’ mompelde hij.
Jonah sloeg zijn armen over elkaar heen en zei niets, maar zijn blik zei genoeg.
‘Ik dacht dat jullie niets met elkaar hadden, maar ik zag foto’s die iets heel anders leken te vertellen.’
Hij maakte Jonah met een blik duidelijk dat hij niet welkom was en keek daarna weer naar mij.
‘Vorige week hadden we ook nog niets met elkaar. Of nouja, niet officieel dan.’ ‘Hmm.’ mompelde hij.
‘Nou we gaan zien wat dat voor de verkoop gaat doen. Geniet van je feestje!’
Skyler liep weer weg en Jonah ademde meteen opgelucht uit.
‘Ik haat die kerel.’zuchtte hij. ‘Vertel mij wat…’
Ik pakte nog een glas van het zoet ruikende goedje en sloeg het achterover. Jonah keek me verbaasd aan en ik lachte.
‘Sorry, ik kan deze avond niet doorkomen als ik nuchter ben.’
Jonah grinnikte en we pakten beide nog een glas van de bar af. Terwijl we met zijn tweetjes dronken werden aan de bar, bleef Skyler steeds geïrriteerde blikken naar ons werpen. Niet dat het me iets kon schelen, als ik me maar genoeg zou misdragen zou hij me misschien wel ontslaan en dat zou me een heleboel ellende besparen.
Net toen we naar huis wilden gaan, zag ik iemand die ik vaag herkende. Ze stond in een hoekje met haar grote angstige Bambi ogen en voor het eerst kon ik haar goed zien. Toen ik mijn contract ging tekenen, had ik haar maar heel vluchtig gezien, maar nu ze hier zo stond, had ik iets langer om naar haar te kijken. Haar lange roze geverfde haren krulden rond haar gezicht en waren zo lang dat ze bijna tot haar heupen kwamen.
In haar neus had ze een zwart ringetje zitten en ze droeg een heel erg strak zwart leren jurkje met zwarte legerkisten eronder. Hoewel ze zich kleedde als een volwassene, was het duidelijk dat ze nog een kind was, al was het door alle make-up een beetje lastig om te raden hoe oud ze was.
Voor een klein moment kruisten onze blikken elkaar en zag ik in haar ogen dat ze zich betrapt voelde. Ze zette haar drankje weg en zonder iets te zeggen ging ze er vandoor.
Zou ik er ooit achter komen wie ze was?
Meteen verder lezen? Je koopt het ebook hier
