En dat is drie! Nadat ik op 18jarige leeftijd moeder werd van een dochter, volgde vier jaar later een zoon. Nu ruim 5 jaar later ben ik zwanger van nummer drie! Een hele verrassing gezien er lange tijd geen mogelijkheid was, een echt cadeautje.
In deze gekke tijd vlogen de zwangerschapsaankondigingen ons om de oren.. en stiekem droeg ik ook al een tijdje een geheimpje met mij mee, want ik ben zwanger van ons derde kindje! Eindelijk mag iedereen het weten.Ondertussen ben ik alweer ruim 17 weken zwanger en hebben we binnenkort de 20 weken echo alweer.
Na twee gezonde kinderen die al vroeg in ons leven kwamen, bleef de wens voor een derde bij ons allebei. Maar toen werd mijn man man plotseling erg ziek. Na een lange ziekenhuis opname bleek hij de ziekte van Crohn te hebben. Hij kwam thuis met een hele batterij aan medicijnen. Eén van de eerste bezoekjes weer in het ziekenhuis op de polikliniek werd gelijk gevraagd of we nog een kinderwens hadden. Die hadden we wel, maar deze werd gelijk weggeveegd door de MDL arts. Bepaalde medicijnen konden invloed hebben op de ontwikkeling van een embryo dus wordt ons gevraagd om tijdelijk als we nog een kinderwens hadden deze te bevriezen.
Ruim 2,5 jaar geleden vertelden mijn schoonzusje en zwager dat zij hun eerste kindje verwachten. Omdat onze babyspullen toch maar wat op onze zolder lagen besloten we maar dat hun het voor een groot gedeelte mochten overnemen. Want het was ook zonde om het daar te laten liggen. Wie weet kwam er wel nooit meer een moment waarop onze kinderwens in vervulling kon gaan. Onze zolder was een heel stuk meer opgeruimd en hun ontzettend blij met de spulletjes.
Een paar maand geleden kwam er eigenlijk een bericht uit een onverwachtste hoek, want wat bleek onze kinderwens mocht weer uit de ijskast.. Maarja wat beslis je op zo’n moment? We waren helemaal gewend aan ons leventje met z’n vieren. De ziekte van mijn man was stabiel en ik was bezig met een post-hbo opleiding. De kinderen zijn ondertussen natuurlijk ook wat ouder geworden, maar toch besloten we er maar voor te gaan en te zien waar het schip zou gaan stranden.
En daar was ineens de positieve zwangerschapstest! Wat een blijdschap en kriebels. Maar wat is zo’n derde zwangerschap ook weer spannend. Die eerste spannende weken waarin je zo vaak hoort dat het mis gaat. Het was echt aftellen tot de eerste echo. Helaas door dat hele gebeuren mocht mijn man niet mee naar de verloskundige. Gelukkig begon de verloskundige gelijk met de echo. Op de echo verscheen al snel een knipperlichtje en bleek het allemaal goed te zijn.Na de goede echo met 7,5week besloten we het maar gewoon gelijk met de kinderen te delen. Veel mensen zagen we toch niet door het hele corona gebeuren. Hun reacties waren zo lief en ze zijn nog steeds door het dolle heen dat er nog een broertje of zusje bij komt! Hopelijk weten we dat met 2 weken wanneer ik de 20 weken echo heb.
Ondertussen ben ik alweer ruim 17 weken zwanger en over 2 weken hebben we de 20 weken. De zwangerschap van nummer drie gaat echt veel sneller voor mijn gevoel..
