Celine | Fotografie is voor mij connecties maken en de tijd even stil zetten.

by Céline Neep
Mijn passie voor fotografie is gedurende mijn leven gegroeid tot het kantelpunt waar ik nu in mijn leven ben aanbeland. Wellicht is het een tegenreactie van vroeger. Ik heb namelijk helemaal niet zo veel foto’s van toen ik klein was. Wel wat boeken van toen ik baby was, maar daarna houdt het al snel op. Mijn moeder heeft mij en mijn zus vanaf mijn zesde alleen opgevoed, gecombineerd met een fulltime baan. Dus veel tijd voor fotograferen had zij niet. En toe kon dat nog niet zo makkelijk met een telefoon. Het grappige is dat ze tegenwoordig dol is op foto’s maken. Ze reist de hele wereld over en legt al haar reizen vast met een spiegelreflexcamera. Ook is ze lid van een fotografieclub waar ze maandelijks aan fotografie wedstrijden deel neemt. Kortom, stiekem heb ik het niet van een vreemde.

 

Het begin: de compactcamera
Mijn fotografiereis is begonnen in mijn tienerjaren. Met een compactcamera en fotorolletjes maakte ik foto’s van alle vakanties. Nog steeds rollen de tranen langs mijn wangen van het lachen als ik de foto’s terugkijk. Bijvoorbeeld die van mijn vakantie naar Chersonissos met een vriendinnetje. De eerste keer zonder ouders. En ik nam die camera ook ‘s avonds mee de kroeg in. Hilarisch! Er volgde een spiegelreflexcamera in de jaren na mijn studententijd en de reizen gingen steeds verder. Van Griekenland, naar Cuba en Guatamala. Helaas moest ik die mooie camera weer inleveren toen mijn toenmalige relatie sneuvelde.

 

En toen kwamen de kids…
Ik werd zwanger van Pepijn. De camera’s in de telefoons waren nog niet bijzonder goed, dus wederom werd er een spiegelreflex aangeschaft. Maar altijd bleef ik op de automatische stand fotograferen. En vorig jaar was ik daar ineens klaar mee. Ik wilde beter weten wat ik deed en hoe het apparaat werkte. Na een 1-op-1 workshop ging ik aan de slag en nam ik mij als steuntje in de rug voor om geen enkele telefoonfoto meer op Instagram te plaatsen. Ook heb ik de bewerkingsprogramma’s eigen gemaakt. Urenlang youtube filmpjes kijken, stopzetten en vervolgens na doen. Nog meer (online) cursussen volgden. Maar ik merkte dat mijn “oudje” van een camera mijn groei niet meer kon bijhouden. En vervolgens was ik jarig en kreeg ik van m’n grote liefde die camera waar ik al maanden verliefd naar aan het kijken was. Een Sony A7RII. En dat niet alleen! Ik kreeg er ook nog eens een 35 mm 1,4 Sigma lens bij.

 

Mijn passie gevonden…
Mn eigen kindjes, familie, vrienden, kennissen… Inmiddels heb ik iedereen op de foto gezet en mijn passie gevonden! Ik wil dit blijven doen en meer mensen blij maken met mooie beelden van een moment in tijd. Tijd die altijd maar voorbij raast en door je vingers glijdt als zand. Foto’s geven je de kans om die tijd heel even stil te zetten. Dus ik ga een nieuwe periode in waarbij ik nieuwe dingen ga proberen. Connecties maken met voor mij onbekende mensen. Even meekijken in hun leven en dit op een liefdevolle manier vastleggen. Ik hoop dat deze mensen mij de kans geven om te groeien en te leren en elke keer weer een beetje beter te worden! Deze reis wil ik ook graag met jullie delen. Dus kijken jullie met me mee?

Misschien vind je dit ook leuk

Ik zou het leuk vinden als je een reactie achterlaat!

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.