Hoi allemaal! Ik zat net ( of nouja gister avond voor jullie) een uur naar het scherm te staren om te bedenken wat voor een ontzettend literair hoogstandje ik nu weer moest schrijven, maar ik kon helemaal niets bedenken. Maar goed, ik kreeg al een aantal berichtjes met de vraag waarom er zo ontzettend weinig online komt steeds en ik dacht, ik doe gewoon weer eens een bijkletsartikel. Gewoon even vertellen hoe het hier gaat en wat ik zoal beleef hier in het hoge noorden. ( Eh, niet veel.)
Zitten jullie al op het puntje van je stoel? Heel goed! Komt hij!
Hoe gaat het met je Tamara?
Nou eigenlijk gaat het wel redelijk. Er zijn een paar hele vervelende dingen waar ik de laatste tijd last van heb, maar verder gaat het prima. één van die dingen is een schouder die de laatste tijd heel erg vaak vast zit en nu is het ook alweer drie dagen flink raak. Mijn schouder zit zo vast dat ik hem amper kan bewegen en dat is niet handig als je vier van die apen thuis hebt zitten! Oh! En als je tegenwoordig veel moet lopen, want mijn fiets is stuk en moet tot 9 oktober ( want dan komt de nieuwe) alles lopen.. Echt heel erg fijn.
Maar goed, afgezien van die schouder, de fiets en de slapeloosheid waar ik al een tijdje last van heb, gaat alles wel prima!
Eindelijk weer een beetje ritme.
Als er één ding was waar ik in de zomervakantie heel er aan moest wennen, was het het hebben van niet echt een ritme. Of nouja, we hadden wel een ritme, maar niet echt met school enzo. Nu de oudste drie weer naar school zijn, voelt dat heel erg fijn. Niet dat ik ze niet mis hoor, maar ik heb eindelijk weer wat tijd overdag om dingen te doen, zonder dat de kinderen het hele huis ondertussen afbreken. Stiekem kan ik niet wachten tot Saar ook naar de psz gaat over een half jaar, zodat ik zomaar eens tijd heb voor mezelf zonder kinderen om me heen! Joepie! Zeker nu ze momenteel ontzettend haar grenzen aan het opzoeken is en vreselijk ondeugend is ( is hilarisch hoor, maar niet altijd handig).
Oké, dat klinkt stom, maar na bijna negen jaar altijd kinderen om me heen gehad te hebben, kijk ik echt uit naar die paar uurtjes per week dat ik gewoon even rustig aan het werk kan of iets anders kan doen zonder kinderen om me heen. Zijn er mensen die dat herkennen?
Nou, het is een beetje een korte update, maar het typt niet echt met die zere schouder.
Duss Toedeloe! En mochten jullie nog leuke ideeen voor blogs hebben dan hoor ik het graag!
