Even bijkletsen. Hoe gaat het hier?

Ik zat achter mijn laptop een aantal onderwerpen uit te werken en ik bedacht me ineens dat ik niet 1 van die onderwerpen nou echt leuk vond om over te schrijven. Ik krijg heel vaak de vraag hoe het nou gaat en ik dacht: ‘Ach! Laten we die vraag eens beantwoorden in een artikel!’ Ik vind het tenslotte heel erg leuk om persoonlijke blogs te schrijven en wat is er nou persoonlijker dan zo’n bijkletsartikel?

Dusss, Tamara, hoe gaat het met je?

Nou eigenlijk wel goed! Het is DRUK! Haha! Ik merk echt dat ik volop in de tropenjaren zit met vier kinderen onder de 7 en dat is niet altijd makkelijk. Maaarrr, ik merk wel dat ik het allemaal steeds leuker en leuker begin te vinden. Ik vond het eerste jaar met Sarah best pittig. Niet omdat ze nou een lastige baby was, integendeel. Maar wel omdat een baby natuurlijk gewoon veel aandacht nodig heeft en tja, die andere drie apen ook. Tel daarbij op dan die drie grote apen heeeeeel veel rommel maken en af en toe heel druk zijn. Nouja, je snapt me vast wel. 1 van de dingen die ik heel graag zou willen veranderen is mijn slaap. Oke, ik kan daar niets aan veranderen, maar ik slaap wel gewoon te weinig. Ik ga te laat naar bed, Sarah is veel wakker en mijn dag begint om half 6 als miep niet meer wil slapen.  Dusja.. MOEEE.

Maar er zijn ook positieve dingen. Ik heb voor het eerst sinds jaaaaren echt weer het idee dat alles ‘klopt’. Ik kan het niet zo heel erg goed omschrijven, maar in de afgelopen jaren had ik steeds een soort onrust in mijn lichaam en hoofd. Er moest iets gebeuren, maar ik wist niet zo goed wat. Voor mij heeft het gewoon heel erg goed geholpen om een paar doelen te stellen en voor mezelf duidelijk te hebben wat ik wil en daarmee door gaan. Op dat lijstje staan een paar hele grote dingen die ik wil doen, maar ook wat kleinere dingen. Bij de grote dingen staat bijvoorbeeld verhuizen, bij de kleinere dingen staat bijvoorbeeld dat ik de rommel achter mijn kont moet opruimen voordat ik met iets anders begin.

Wat ook een echte eyeopener was, is dat ik gestopt ben met energie in dingen stoppen die me eigenlijk niet gelukkig maken of die me alleen maar frustratie kosten. Ik ben gewoon zo’n iemand die alles altijd goed wil doen en niet zo goed afscheid kan nemen van dingen, want ik heb altijd de hoop dat het beter wordt. Maar soms is het gewoon beter om ergens mee te stoppen! Scheelt echt een heleboel haha!

Nog zoiets waar ik mee gestopt ben, is het ja zeggen tegen alles. En dan bedoel ik voornamelijk op werkgebied. Ik merkte namelijk steeds vaker dat ik mezelf veel te veel werk op de hals haalde met opdrachten die ik niet wilde doen, maar waarbij ik het dan zonde vond om nee te zeggen omdat ze geld opbrachten. Maar daar ben ik nu mee gestopt. Ik merk dat het me gewoon veel blijer maakt als ik alleen maar opdrachten doe die ik ook echt leuk vind. Dat ik zo geld misloop, tja, nja dat is dan zo.

Dus lang verhaal samengevat? Het gaat goed!

En hoe gaat het met jullie?