De eerste woordjes… Oh Joy..

‘Wat??? Zei ze nou mama? Ze zei MAMA! Hoorde je dat? ZE ZEI MAMA! Toe maar schatje! Zeg het nog eens?’ Ik weet nog dat ik helemaal door het dolle heen was toen mijn kinderen voor het eerste ‘Mama’ zeiden. Oké, ze zeiden alledrie eerder papa dan mama, maar daar hebben we het gewoon even niet over.  De eerste woordjes, ze zijn zo leuk ( vooral als het eerste woordje mama is, haha). Ze zijn zelfs zo leuk dat je je amper kunt voorstellen dat je die woordjes een paar maanden of jaren later heel erg irritant gaat vinden. Met name als het lieve: ‘Mama’ overgaat in het iets minder leuke: ‘MAAAAMAAAA!!!! MAAAHAAAMM, MAMMAMMAMMAMMAMMAAAAAAA???????’

De eerste woordjes… Oh Joy..

Wat de eerste woordjes van mijn kinderen waren? Bij Maxim was het Rakker ( de hond die we toen hadden). Bij Floris was het Auto, en bij Lauren, hoe kan het ook anders, DIE! Bij voorkeur trouwens: ‘DIE, DIE, DIEHIEEE!’ Allemaal leuk en in het begin was ik echt super trots! Maar eigenlijk is het veel leuker om gewoon echt met je kind te kunnen praten. Welke eerste woordjes ik nou niet echt direct een succes vond? Dat lees je hieronder!

Nee ( Of eigenlijk: ( Zet brulstem op) NEEEE NEEE NEEEHEEE!

In het begin is het nog grappig, een eigenwijs koppie dat heel stellig : ‘Nee!’ zegt op alles. Tot dat nee zeggen overgaat in NEEEEEEEEEEHEEEEHEEEEEE BRULLEN bij alles wat je aanbied. Dan is het iets minder leuk! Wat dan wel weer een klein beetje grappig is (ohhhh jij loedermoeder) is dat ze heel sip kijken als je hun toetje weer wegpakt omdat ze ook daar nee op zeiden.

Isse mij!!

Vaak in combinatie met nr.1 hierboven. Want ohhhh wee als je maar naar dat koekje durft te kijken, of hem even aan wil pakken omdat hij in het zand gevallen is… ’ Neeeeeeee!! Isse mij koekie!!! ‘. Wat een ellende jongens! Haha! Teon Floris nog niet zindelijk was was hij trouwens regelmatig boos wanneer ik hem wilde verschonen. Ik denk dat een worsteling met een krokodil een goede vergelijking is, alleen roepen die niet: ‘NEEEEHEEEE! Isse mij POEP!’

Zelluf doen!!

Wat absoluuuuut niet kan ontbreken in dit lijstje, is het meest gevreesde zinnetje wanneer je bijvoorbeeld haast hebt en even snel de jas en de schoenen bij je kind wil aandoen. Want met dat kleine zinnetje, weet je dat je je afspraak dus waarschijnlijk niet gaat halen. Vooral als je al haast hebt om naar school te gaan en ze plotseling na maanden weigeren te oefenen ineens toch zelf hun veters willen strikken.

Of erger nog, als ze ineens zelf hun kleren willen uitkiezen. Nu wil ik echt niet zeggen dat ze een hele slechte smaak hebben hoor die jongens van mij. Alleen ze hebben zo’n voorliefde voor zwembroeken gecombineerd met winterschoenen en een trui… Tja.

Alsjeblieeeft!!?

Ontzettend beleefde kinderen heb ik toch, altijd zeggen ze netjes dankjewel en alsjeblieft ( pure indoctrinatie natuurlijk). Maar helaas hadden de aapjes al heel erg snel daar dat je met een combinatie van alsjeblieeeeeeeeeeeeeft, een pruillipje en puppyoogjes heeel veel voor elkaar krijgt bij die makkelijk manipuleerbare ouders van je!

Stilte.

Hoe ontzettend ik er ook van geniet als het gekwek, gepapegaai en gebabbel heeeeeel even stopt is als ze een filmpje kijken of op bed liggen, ik wil absoluut geen stilte als ik aan het koken, wassen, afwassen, of werken ben,  omdat ik weet dat ze dan gewoon wat uitspoken. Zoals een tijdje geleden toen ik me erover verbaasde dat ze al een tijdje zo lief en stil speelden, waarna ik erachter kwam dat ze de inhoud van 2 bloempotten op de grond hadden gegooid en er met hun playmobil kiepauto’s en graafmachines doorheen scheurden, een bouwterrein was er niets bij.

Of ook zo leuk! Dat ze een zitzak hadden opengescheurd en al die kleine bolletjes door de bovenverdieping gegooid hadden! Ik vond maaaanden later nog van die bolletjes terug.. Mweh.

Maar verder is het wel heel erg leuk hoor dat leren praten. Al ben ik af en toe wel blij dat de oudste twee het spelletje : ‘Wie kan het langste stil zijn?’ inmiddels onder de knie hebben! 

Wat wat het eerste woordje van jouw kleintje?

.