Gisteren konden jullie lezen hoe een simpel dagje naar een pretpark uitliep op een dag waarvan ik me ervan bewust werd, hoe snel dingen kunnen misgaan en hoe ontzettend snel je je kind of baby kwijt kan zijn. De blog werd ontzettend veel gelezen en gedeeld, blijf dat ook vooral doen! Ik vind het zo ontzettend belangrijk dat mensen zich realiseren dat zulke dingen gebeuren. Het is niet iets wat alleen bij anderen gebeurd. Dat dacht ik namelijk ook. Ik ben toch zo’n ontzettend goede moeder die altijd haar kinderen in de gaten houd? Mij zou dat niet overkomen! En moet je nu kijken. Er waren maar een paar seconden nodig.
Al sinds het gebeurde blijft er zich maar in mij hoofd afspelen wat er had kunnen gebeuren. Ik ben van nature goed van vertrouwen, maar niet als het om mijn kinderen gaat. Het heeft heel wat tijd gekost voor ik het aan kon om iemand op te laten passen. Ik denk altijd: ‘Wat als dit gebeurd? Of dat gebeurd?’ Zo ook na gisteren. Wat als de vreemde vrouw wel van kwade zin was? Straks had ze Lauren wat aangedaan, ik wil er gewoon niet aan denken , maar als ik me bedenk wat er had kunnen gebeuren rollen de tranen weer over mijn wangen.
Ik voel me niet schuldig, niet meer.. Ik heb nu eenmaal nog twee andere kinderen waar ik voor moet zorgen en ik kán gewoon niet altijd bij haar zijn. Ja natuurlijk is het absoluut niet goed te praten dat ze even alleen stond, maar ze stond vlakbij, in het zicht en er waren veel mensen om heen. Ja misschien was ik te goed van vertrouwen en als er wel wat was gebeurd had ik mezelf dat echt nooit kunnen vergeven. Maar godzijdank ligt er nu boven een klein tutje heerlijk te slapen en heeft ze niets meegekregen van alle commmotie en hoe erg haar ouders geschrokken zijn.
Ik kreeg een heleboel vragen over of ik de politie gebeld heb. Nee dit heb ik niet, ook al vond ik het gedrag van de vrouw erg vreemd, zeker omdat ze geen excuses maakte, maar het kwam op dat moment gewon niet bij me op. Ik was veel te blij dat ik mijn meisje terug had en dat er niks gebeurd was. Pas toen ik thuis kwam heb ik er over nagedacht.
Ook kreeg ik de vraag wat de jongens ervan mee kregen. Gelukkig niks. De attractie reed net weg toen het gebeurde en ze hebben hier dus niets van gezien. Ik ben hier zo ontzettend blij om. Vooral Maxim is zo verschrikkelijk gevoelig. Hij zegt bijna dagelijks dat baby zusje moet blijven, dat ze niet weer terug mag en hij haar nooit meer wil missen. Toen ik eens voor de grap zei dat we zusje gingen verkopen ( ze was de hele dag aan het huilen)was hij zo verschrikkelijk overstuur en heb ik nog dagen moeten beloven dat we zusje echt niet gingen verkopen.
Oh ik kreeg ook heel veel vragen waarom ik haar niet geslagen heb of zoiets.. Nou ik ben van nature niet zo gewelddadig haha. Ik riep altijd wel heel hard dat wanneer iemand mijn kinderen wat zou aandoen ik wat bij hun zou doen. Maar ik was gewoon vreselijk in shock, ik kon amper wat uitbrengen. Laat staan mijn ninja skills te showen.
Lieve lezers. Ik wil nog even zeggen dat ik zo dankbaar ben voor jullie reacties, ik had verwacht dat ik veel reacties zou krijgen dat ik beter had moeten opletten en was ontzettend bang voor gemene reacties, maar iedereen was zo ontzettend lief!
Bovenal ben ik dankbaar dat er niets ergers gebeurd is. Ik ben mijn vertrouwen in anderen weer een beetje verloren en ik zal het nu nog moeilijker vinden om ze wat los te laten. Maar tijd heelt, dus ooit komt ook dat goed!
Heb je nog vragen? Stel ze gerust!
16 comments
Toen ik het op Instagram las, heb ik gewoon serieus de hele dag een soort van naar gevoel gehad. Ik heb een dochtertje van 4 maanden en moet er niet aan denken dat een vreemde ineens met haar er vandoor gaat. Ze zijn tegenwoordig al heel brutaal, vooral de oudere mensen, om zo de kinderwagen naar hun toe te trekken om er vervolgens boven te staan hijgen (aaaaltijd tijdens het boodschappen doen), maar als iemand haar echt mee zou nemen.. Ik zou echt niet weten wat te doen!
Bedankt dat jij het geschreven hebt! Dit zou iedere moeder/vader kunnen overkomen… Maakt jou absoluut geen minder goede moeder! Geniet van je lieve kids.x
Hihi de reactie van Maxim op het verkopen van Lauren, schattig! En gelukkig voel je je niet schuldig meer! Dit zet je wel aan het denken, ik denk dat iedereen wel eens een tel even wat minder goed oplet…
Wat schrikken zeg! Ik zit dit allemaal te lezen met een raar gevoel in mijn buik. Ik denk dat ik zelf ook zo gereageerd zou hebben. Gelukkig is het verder allemaal goed afgelopen.
Je bent een kanjer! Je mag jezelf echt een super mama noemen hoor. Zo zorgzaam, lief en flink. Neem maar de tijd om het te verwerken.
Ooh wat lief dat maxim zo van slag was dat jij had gezegd om zijn zusje te verkopen. Gelukkig hebben ze er niets van meegekregen.
hahaha aaaachhhh, zo schattig die kleine Maxim! Wat een super lieve broer.
Hopelijk is het als ze volwassen is een leuke anekdote, waar jullie met zijn allen om kunnen lachen (het is immers goed afgelopen.) Om Maxim die zegt dat zijn zusje echt niet terug mag moest ik nu al erg lachen, wat een mopsige opmerking, volgende keer gewoon zeggen dat je het bonnetje kwijt bent, hahaha.
Bah wat eng zeg…ik denk dat iedere moeder hier bang voor is…en jij nu extra erg omdat je het zelf hebt meegemaakt…wat een gekke vrouw…vreemd dat ze niet zei of uit te leggen had…vage shit….
Pfoehh hey wat een verhaal en alleen al door te lezen zit er bij mij de schrik in,
Iedereen zegt altijd tegen mij dat ik in therapie moet omdat ik overbezorgd ben nergens naartoe durf uit angst de kids kwijt te raken, River nog geen 2 meter vooruit laat lopen. En hem naar school brengen echt horror vind want wat nou als die daar wegloopt en een of andere gek mijn kind meeneemt.
Hier loop ik dus de hele dag mee rond want wat als en waarom durf ik hem nergens te lekker te laten spelen neem ik mijn kind zijn kind zijn af doordat ik een of andere freak ben die alleen maar enge dingen ziet ?
Poeh zo heftig heb net even je verhaal terug gelezen! Toen ik 5 was en met mijn zusje 2 jaar was ik bij ons voor op het pleintje aan het spelen. Plots liep er een man naar mijn zusje en liep met haar weg, ik heb heel hard mijn moeder geschreeuwd en die kwam naar buiten gerend. Die man liep al richting zijn auto mijn moeder pakte mijn zusje van hem af. .Hij zei:”moet je naar beter op je kinderen letten”! Dit verhaal is mij ook altijd bij gebleven, zo erg!
Phew de grootste angst van iedere ouder heb je dus meegemaakt. Wat een schrik. Maar gelukkig is het dus wel goed afgelopen.
Ik snap mij heel goed hoe je gereageerd hebt. Het belangrijkste was dat je meisje weer terug was. Het moet kunnen vind ik heel even je kind vastmaken je kan Lauren nou eenmaal niet aan je vast knopen en al helemaal niet riskeren dat de andere twee niet goed vast zitten.
Wat een heftig verhaal. Ik heb een dochter van 6 en zoon van 3 en stond altijd heel nuchter in het leven… Tot ik kindjes kreeg, pff dat loslaten is echt moeilijk en zeker dat je weet dat er van die rare (en dan druk ik mijn zachtjes uit) figuren rond lopen. Ik heb dan weer te maken met discriminatie: lees ik ben Nederlands en mijn kindjes hebben een hele lieve “donkere” papa. Meid je wil niet weten wat mensen tegen me zeggen soms. Sommige mensen zijn echt afschuwelijk en het is te walgelijk voor woorden. Neem het jezelf echt niet kwalijk! Kom op zeg ze moeten gewoon met de poten van je kindjes afblijven. Geniet van je kindjes en zet dit vervelende verhaal snel van je hoor!
Gelukkig hebben de jongens niks mee gekregen. Aron reageert net als maxim haha! Lieve grote broers!
Heftig hoor, kan me goed voorstellen dat je niet nadacht over een aanklacht op dat moment. Gelukkig kregen de jongens het niet mee.