Dat ene woordje zorgde ervoor dat ik alle controle verloor en me niet langer in kon houden. Met mijn handen greep ik zijn overhemd vast en trok hem tegen me aan, waarbij ik mijn lippen op de zijne drukte. Langzaam en teder zoende hij me, maar tederheid was niet datgene waar ik naar verlangde.. Ik stond op van het bed en ging op zijn schoot zitten, met mijn benen om hem heen. Hij liet zijn handen onder mijn trui over de huid van mijn rug glijden en trok me iets dichter tegen zich aan.
Door de onverwachte beweging begon te stoel te wankelen en vielen we keihard naar achteren op het hoogpolige vloerkleed van de hotelkamer. Geschrokken door de klap keken we elkaar aan, waarbij we het uitproestten van het lachen, totdat onze ogen elkaar weer vonden. Hij hief zijn hoofd een klein beetje omhoog en zoende me. Ik liet mijn lichaam een beetje zakken en begon de knoopjes van zijn overhemd los te knopen, knoopje voor knoopje, zo snel als ik kon.
‘Waarom draag je toch altijd van die verrekte overhemden.’ zuchtte ik.
‘Omdat jij me sexy vindt als ik die draag.’ grinnikte hij.
Hij pakte me bij mijn heupen en rolde me om, zodat ik op mijn rug lag met hem bovenop me. Hij knoopte zijn overhemd los en trok daarna mijn trui uit, die hij ergens in een hoekje gooide. Terwijl onze lippen elkaar weer gevonden hadden, worstelde ik met de gesp van zijn riem en trok hij zonder enige moeite mijn broek en ondergoed uit. Het gevoel van de stoppeltjes van zijn gezicht die over de zachte huid van mijn hals schuurden terwijl hij me daar kuste, zorgde ervoor dat ik naar adem hapte. Zonder dat ik het gemerkt had had hij ook zijn broek uitgetrokken en kwam hij weer bovenop me liggen.
Met trillende handen duwde hij mijn haren aan de kant, zodat hij beter bij de gevoelige huid van mijn nek kon, die hij zachtjes kuste. Nog nooit had ik hem zenuwachtig gezien, het was alsof hij bang was dat het niet perfect zou zijn, dat hij misschien een plekje zou missen.
We hielden elkaar vast, twee lichamen tegen elkaar, die samen één werden. Het was alsof er niets anders in de wereld bestond dan wij en datgene wat wij op dat moment aan het doen waren. Mijn naam ontglipte zijn mond terwijl hij zijn gezicht in mijn nek begroef en op dat moment… wilde ik dat dit nooit zou eindigen..
‘Ik was vergeten hoe het voelde.. Hoe het was met jou..’ zei ik zachtjes.. We lagen zonder kleren op bed bij te komen van wat er net gebeurd was en ik zag dat datgene wat ik had gezegd, voor een glimlach op zijn gezicht zorgde.
‘Het was nooit zoals dit..’ zei hij terwijl hij dromerig zijn vingers over mijn buik liet gaan.
‘Dit was beter.. Het was perfect…’
Ik voelde de warmte weer naar mijn wangen stijgen en knikte.
‘Ja, het was perfect.’ Ik kroop tegen hem aan en legde mijn hoofd op zijn borst. Zachtjes aaide hij over mijn warrige haren en drukte een kus op mijn kruin.
‘Ik wilde dat het voor altijd zo kon blijven.. Dat we in deze kamer konden blijven en dat we nooit meer naar buiten hoefden te gaan.’ zuchtte ik.
‘Ik ook..’
Samen lagen we daar, terwijl de minuten verstreken. Terwijl we beide niet terug wilden gaan naar de echte wereld, de wereld waarin verschrikkelijke dingen gebeurden die we beide niet konden voorkomen.
Ik sloot net mijn ogen, toen ik mijn telefoon hoorde overgaan in mijn jaszak en mezelf van het hoge bed liet glijden. Ik nam op en negeerde Noah, die vanaf het bed naar me lag te staren.
‘Met Rosie.’
‘Rosie… He! Mijn vader is net uit de operatiekamer gekomen en hij maakt het goed.. Hij is niet buiten levensgevaar en hij heeft nog een heel erg lang herstel voor de boeg, maar voor nu gaat het goed.’
‘Ohhhh! Wat een geweldig nieuws! Wat ontzettend fijn zeg.. Mag je al bij hem?’
‘Ja, ik ben net heel even bij hem op de uitslaapkamer geweest, maar hij is nog niet bijgekomen. Ik hoop dat ik straks nog heel even bij hem mag kijken.. Hoe gaat het op kantoor? Ben je nog naar Noah geweest?’
‘Ja, dat heb ik gedaan..’ zei ik zachtjes.
‘Rosie..’
‘Wat nou?’
‘Ben je nu bij hem?’ Ik hoorde dat zijn stem een klein beetje trilde en zuchtte zachtjes.
‘Ja…’
‘Oké.. Nou.. Ik zie je morgen dan weer op kantoor… Fijne avond..’
Zonder mijn antwoord af te wachten hing hij op en ik stopte mijn telefoon weer in mijn zak. Toen ik me omdraaide zag ik dat Noah zijn broek alweer aan had. Hij zag de blik in mijn ogen en liep naar me toe.
‘Wat is er.. Was dat Darius?’
‘Ja..’
Hij sloeg zijn armen om me heen en zuchtte.
‘Ik dacht dat er niets tussen jullie was..’
‘Van mijn kant is er ook niets….’
Noah schudde zijn hoofd en trok me iets dichter tegen zich aan.
‘Rosie Alexandra Vreugdenhil, professioneel hartenbreker en topadvocate in spe.’
Ik wurmde me los en pakte mijn kleren van de grond.
‘Het is niet grappig Noah.. Hij houdt van me en ik hem hem al een aantal keren keihard afgewezen..’
‘Ach, je bent tenminste wel eerlijk tegen hem geweest.’
Ik keek naar zijn gezicht en zag dat hij deze dubbelzinnige opmerking expres maakte.
‘Auw..’ mompelde ik.
Ik trok mijn ondergoed weer aan en ging op bed zitten om me verder aan te kleden.
Hij raapte zijn overhemd van de grond en begon alle knoopjes weer vast te knopen, waarna hij naast me op bed kwam zitten.
‘Waarom deed je het Rosie? Ik bedoel niet waarom je het geheim hebt gehouden, want dat snap ik wel.. Maar waarom ging je vreemd met hem?’
‘Noah.. Ik..’
Hij pakte mijn handen vast en zuchtte.
‘Ik verwacht niets van je Rosie en ik snap het heel erg goed als je niet wilt dat dit iets tussen ons veranderd. Maar ik wil dat je gewoon voor één keer eerlijk antwoord op die vraag geeft.’
Ik ademde diep in en keek in zijn prachtige blauwe ogen.
‘Ik denk dat mijn gevoelens voor hem nooit weg zijn gegaan.. Hij nam de keuze destijds van me af door te zeggen dat hij mij niet wilde omdat hij jou niet wilde kwetsen en daardoor heb ik het nooit helemaal af kunnen sluiten. Het lukte me om die gevoelens weg te stoppen, maar toen ik daar in Parijs op die ochtend dat jij zo ziek was in het restaurant beneden zat, zei hij dat hij nooit gestopt was met van me te houden en dat zorgde ervoor dat alles in één keer terug kwam.. En in de avond.. Het was gewoon het moment.. Alle dingen die we tegen elkaar zeiden en een heleboel verstopte gevoelens die er ineens uitkwamen..’
‘Wil je ooit een relatie met hem?’
Ik keek naar mijn handen en dacht diep na.
‘Nee.. Ik had oprechte gevoelens voor hem en op een gegeven moment dacht ik zelfs dat ik van hem hield. Maar ik denk niet dat Logan en ik ooit een relatie zullen hebben.. We zijn gewoon niet goed voor elkaar en dat hele gedoe in de publiciteit is niks voor mij.’
Hij knikte en pakte mijn hand vast.
‘En met mij? Zie je ons ooit weer bij elkaar komen?’
Ik lachte zachtjes en knikte.
‘Ik heb altijd gedacht dat jij de man was waar ik mee zou trouwen en kinderen zou krijgen.. ‘
Hij glimlachte hoopvol en kneep zachtjes in mijn hand.
‘Maar ik weet niet of dat is wat ik nu op dit moment wil. Ik ben nog maar eenentwintig, studeer nog en wil eerst nog een klein beetje leven voordat ik me weer in een serieuze relatie stort.’
‘Dat snap ik heel goed.. Misschien is het een idee als we het heel rustig aan doen? Dat als dit alles achter de rug is, ik je een keer mee uit eten neem, of dat we iets anders gaan doen?’
‘Ja, dat lijkt me een heel goed plan.’
Ik stond op en liep naar de stoel waar mijn jas nog overheen hing en pakte hem eraf.
‘Goed, dan.. ehmm. Ik ga.’
Hij liep naar me toe en nam mijn gezicht in zijn handen
‘Ik ga mijn best doen om alles rond te krijgen en als het gelukt is dan laat ik het je weten goed?’
Ik knikte en ging op mijn tenen staan om hem te kussen en met een brok in mijn keel liep ik daarna de deur uit. Ik had alles voor elkaar gekregen wat ik wilde bereiken.. Nu was het alleen nog afwachten wat hij ermee zou doen.
