We kleedden ons weer aan en stapten in de auto, terug naar het hotel waar Noah verbleef. Zwijgend stopte ik de auto voor het hotel en wachtte tot hij uit zou stappen, maar dat deed hij niet.
‘Rosie.. Wil je..?’ Hij zuchtte en keek me aan.
‘Wil je misschien even mee naar boven lopen? We moeten hierover praten.. Misschien dat we eruit kunnen komen.’
‘Hoe denk je dat we hieruit kunnen komen Noah? Terwijl wij hier zitten te praten, zijn ze daar in de zee die dieren aan het afschieten en zijn we een hele groep orka’s kwijt.. Hoe moeten we dat veranderen?’
Hij legde zijn hand voorzichtig op de mijne.
‘Alsjeblieft Rosie.. Loop even met me mee. Ik wil helpen, ik wil kijken wat we kunnen doen om dit tegen te houden.’
Ik slaakte een diepe zucht en knikte, waarna ik uitstapte.
Samen liepen we het hotel in en stapten de lift in, waarin ik mijn best deed om hem niet aan te kijken. We stopten op de vijfde verdieping en liepen naar een deur, waar hij een pasje voor hield. De deur ging van het slot en hij duwde hem open.
‘Ga zitten.’ zei hij zachtjes terwijl hij naar zijn bed wees. Hij opende zijn koffer en haalde zijn laptop eruit, die hij op een kastje neerlegde. Daarna pakte hij een stoel, die hij tegenover me neerzette en ging erop zitten.
‘Wat wil je dat ik doe Rosie?’ vroeg hij aan me.
Zijn ogen stonden ernstig, maar ik zag wel dat hij weer een beetje van zichzelf terughad.
‘Ik wil dat het stopt… De jacht op de dieren, het weghalen van de kleintjes bij hun moeder.. gewoon alles.’
‘Je weet dat ik dat niet kan doen Rosie.. Dat is de taak van de regering.’
‘Je vroeg wat ik wilde dat je zou doen, niet wat ik dacht dat er mogelijk was.’
Hij zuchtte en pakte zijn laptop weer van het kastje, waarop hij begon te typen.
‘Goed, ik ga mijn best doen.. Ik ga een brief naar de regering schrijven waarin ik vraag of ze hiermee op kunnen houden.. Heb je nog meer dingen die ik voor je kan doen?’
‘Je moet de aanklachten laten vallen…’ zei ik zachtjes.
‘Rosie.. dat kan ik niet.. Ze hebben boten beschadigd van ProSea..’
‘ProSea heeft Alvin bijna vermoord, jaren geleden hebben ze de moeder van Darius moedwillig vermoord. Je gaat niet zeggen dat een mensenleven minder erg is dan wat schade op zo’n kutboot.’
Hij knikte en typte in wat ik had gezegd.
‘Oké, ook bij dat ga ik kijken wat ik kan doen.. Was dat het?’
Ik schudde mijn hoofd en zuchtte.
‘De gevangen jonge orka’s.. Waar zijn ze? Zijn ze nog in het land?’
‘Ja, ze zitten gevangen in een baai hier niet ver vandaan tot ze definitief verkocht zijn.. Hoezo?’
‘Ze moeten vrijgelaten worden.. Ze moeten terug naar hun familie voor het te laat is.’
‘Dat gaan ze nooit doen Rosie.. Heb je enig idee hoeveel geld die beesten opleveren voor ze?’
‘Ja, dat weet ik. Maar het vangen van orka’s is illegaal en het moedwillig verwonden van die dieren ook.’
‘Ik ga echt mijn best voor je doen, maar ik denk dat ze niet gaan luisteren..’
Ik keek hem aan en pakte zijn hand vast.. Precies zoals hij zonet op de boot had gedaan.
‘Als je het maar probeert.. Ze moeten wel luisteren.. Er moet iets veranderen…’
Hij knikte en keek me aan, terwijl hij zijn duim over mijn hand liet gaan.
‘Rosie.. Het spijt me.. Van alle dingen die ik heb gezegd en gedaan.. Ik vind het heel erg hoe het tussen ons gelopen is..’
‘Ik ook..’ zei ik zachtjes.
Ik sloeg mijn ogen neer en keek naar zijn handen, die de mijne nog steeds stevig vasthielden.
‘Noah? Mag ik wat vragen’
‘Ja..’
‘Waarom zei je dat ik je behoed heb voor de grootste fout van je leven?’
Hij liet mijn hand los en zuchtte.
‘Ik wilde je ten huwelijk vragen in Parijs.. Daar onder de Eiffeltoren..’
Mijn keel werd droog en verbijsterd keek ik hem aan.
‘Niet.. Dat meen je niet.’
‘Ja Rosie, dat meen ik wel. Ik had alles helemaal uitgedacht.. Ik wilde je de meest geweldige dag van je leven bezorgen, al je dromen uit laten komen en je dan, vlak na je laatste wens ten huwelijk vragen onder de Eiffeltoren.. Maar..’
‘Logan was eerst..’ zei ik zachtjes.
‘Jep.. en daarna wilde ik je thuis tijdens kerst verrassen. Daarom ging ik eerst naar huis.. Ik wilde me omkleden en dan weer naar je toe rijden, maar Lola belde me met de vraag of ik haar op wilde halen omdat Logan haar gedumpt had. Onderweg naar huis vertelde ze me alles en liet ze me de foto’s zien.’
‘Noah.. ik.. Het spijt me verschrikkelijk.’
‘Het spijt mij ook Rosie.. We hebben allebei vreselijke dingen gedaan. Ik hoop maar dat je het me ooit kunt vergeven..’
Ik knikte en keek hem aan. Onze blikken kruisden elkaar en ineens voelde ik dat vreemde gevoel weer. Een kriebel in mijn buik en mijn lippen begonnen zachtjes te tintelen. Één blik op zijn gezicht was genoeg om me te vertellen dat hij dit ook voelde.
Ik voelde de warmte naar mijn wangen stijgen, terwijl we elkaar nog steeds diep in elkaars ogen keken, wachtende op wat er zou gaan gebeuren.
‘Dus we hebben een deal?’ zei ik zachtjes.
‘Ja, Rosie.. We hebben een deal.’
Ik beet onbewust op mijn lip en zag dat zijn ogen meteen afdwaalden van mijn ogen naar mijn lippen.
Hij verschoof naar het puntje van zijn stoel en zat zo dichtbij dat onze knieën elkaar raakten.
‘Heb jij nog iets dat je wilt Noah?’
Hij boog zich een klein beetje naar me toe en duwde een krul die was losgeschoten uit mijn knot achter mijn oor. Die kleine zachte aanraking zorgde ervoor dat mijn benen week werden en er een rilling door mijn ruggengraat leek te gaan.
‘Ja.’ zei hij met een stem die lager en zwaarder was dan ik hem ooit gehoord had.
‘Wat wil je dan Noah?’
Zijn vingertoppen gleden zachtjes over mijn kaak, richting de haartjes achterin mijn nek.
‘Jou…’
