Een nieuw begin | Hoofdstuk 17

by Tamara

Er zwaaide iets richting mijn gezicht en ik voelde een vlakke hand mijn wang raken. Woedend keek ik naar Angelique en uit reflex wilde ik haar terugslaan, maar ik kon me inhouden. Zij kon dat echter niet, want nu begon ze tegen mij te schreeuwen. ‘WIE DENK JE WEL NIET DAT JE BENT?’ Ze ademde zwaar en haar borst ging op en neer. ‘Hoe haal je het in je hoofd? Je komt dit dorp binnengelopen en de eerste de beste man die hoi tegen je zegt probeer je aan de haak te slaan? Ik weet niet wat voor stelletje hoeren er in die stad van je wonen, maar zo doen we dat hier niet!’ Ik balde mijn vuist in een poging om me in te houden, maar ik kon het niet laten om toch wat terug te zeggen. ‘Ik ben hierheen gekomen om Mike en Maria te helpen. Ik kwam hier niet om liefde te zoeken, dat overkwam me gewoon. En niet dat het je wat aan gaat, maar waar ik vandaan kom, wonen absoluut niet alleen maar hoeren, zoals jij het noemt. Er wonen daar juist vrouwen met veel stijl en klasse, iets wat bij jou ver te zoeken is als je zo schreeuwt.’ Vol walging keek ze me aan, om zich vervolgens op Jake te richten. ‘Liefde? Waar heeft ze het over Jake? Je gaat me niet vertellen dat je verliefd op haar bent?’ Jake zuchtte en pakte haar hand. ‘Angelique, ze is er niet meer. Wat ik ook doe en hoe druk jij je ook maakt, ze komt niet meer terug. Je weet dat Juliette het verschrikkelijk zou vinden dat je er zo in blijft hangen. Ga alsjeblieft gewoon door met je leven.’ Ik verbaasde me over de kalmte in zijn stem en zag aan haar dat ze niet wist wat ze moest denken of moest doen. Ze ademde diep in en zei: ‘Jake, je beantwoordde mijn vraag niet. Ben je verliefd op haar? Ben je nu al over Juliette heen?’ Jake slikte en schudde zijn hoofd. ‘Ik zal haar nooit vergeten, maar het voelt voor mij op dit moment ook goed om weer verder te gaan met mijn leven. En om je vraag je beantwoorden… Ja, ik heb gevoelens voor Tessa. Het is niet zomaar een beetje een verliefdheid, het is.. ‘ ‘Je gaat me niet vertellen dat je hetzelfde voor haar voelt als voor Juliette, echt als je dat zegt dan doe ik je wat.’ onderbrak ze hem. ‘Waarom dan Angelique? Zij zou willen dat ik weer gelukkig word, niet dat ik de rest van mijn leven alleen blijf. Ik weet dat je het er moeilijk mee hebt, maar laat het los. Ga verder met je leven.’ Ze rukte haar arm los en keek eerst hem en toen mij kwaad aan. Ze mompelde iets en liep toen kwaad de schuur uit. Jake trok me tegen zich aan en knuffelde me. Een paar minuten bleven we zo staan, zonder iets te zeggen. ‘Het spijt me dat je dat moest horen.’ zei hij zachtjes. Ik liet hem los en keek hem aan. ‘Het geeft niet. Ergens snap ik haar denk ik wel. Ze mist haar zus gewoon heel erg. Ik denk dat het gewoon moeilijk voor haar is dat iedereen verder gaat terwijl zij dat nog niet kan.’ Jake streek een haar uit mijn gezicht en liet zijn vingers over mijn pijnlijke wang gaan. ‘Ik denk dat we hier even ijs op moeten doen, voordat het nog meer opzwelt.’ Ik knikte en liep achter hem aan naar zijn huis.

In al die maanden was ik nog nooit in zijn huis geweest. Ik had het vaak genoeg vanaf de buitenkant bekeken en geprobeerd me een voorstelling te maken van de binnenkant, maar omdat ik eigenlijk niet zo veel over Jake wist, behalve wat hij me verteld had, kon ik me niet echt een voorstelling van de binnenkant van zijn huis maken. Toen ik de oude woonboerderij binnenliep was ik dan ook wel even verbaasd. Het huis was van binnen een mix van modern en industrieel, maar met behoud van de prachtige originele elementen. Ik was spontaan verliefd op de echt houten vloeren en de balken op het plafond. Ik volgde hem naar de keuken, die openslaande deuren naar buiten had en uitkeek op het weiland waar de paarden aan het grazen waren. Hij rommelde wat in de vriezer en haalde er een zakje met ijs uit, dat hij zacht tegen mijn wang aanhield. Hij stond heel dichtbij me en toen ik naar boven keek, keek ik recht in zijn prachtige ogen. Ik legde mijn hand in zijn nek en kuste hem zachtjes. Meteen hapte hij toe en zoende hij terug. Hij legde het zakje met ijs op het aanrecht en liet zijn handen onder mijn blouse over mijn rug glijden. Ik voelde meteen dat dit anders was dan al die andere keren dat ik dit gedaan had. Waar ik me altijd onzeker voelde over mijn lichaam en me toch ergens ongemakkelijk voelde, voelde ik nu alleen maar pure lust. Mijn hele lichaam leek om hem te schreeuwen en het kon me niet snel genoeg gaan. Ik knoopte mijn blouse los en meteen liet hij zijn handen over mijn borsten gaan. In een mum van tijd waren al mijn kledingstukken uit en lagen ze verspreid op de vloer van de keuken. Moeiteloos tilde hij me op en zette hij me op het aanrecht. ‘Jeetje wat ben je mooi.’ zei hij. Hij maakte zijn riem los en al snel lag zijn broek naast mijn kleding op de grond. De momenten daarna gingen heel snel, we begonnen in de keuken, maar al snel droeg hij me naar de slaapkamer waar hij me op bed neerlegde. Elk moment met hem voelde geweldig. Alles wat ik had gedacht op dat moment dat ik hem voor het eerst zag klopte en was zelfs nog beter. Uiteindelijk lagen we uitgeput naast elkaar in zijn bed en toen ik tegen hem aan kroop, viel ik al snel in slaap.

Een paar uur later werd ik wakker, het begon al te schemeren buiten en ik moest even nadenken waar ik ook alweer was. Ik keek naast me in het bed en zag dat Jake niet naast me lag. Mijn kleding lag nog in de keuken en om daar te komen moest ik eerst de woonkamer door. Ik besloot maar om even in Jake zijn kast te kijken of hij nog een t-shirt had dat ik even kon lenen zodat ik niet in mijn blootje door zijn huis hoefde te lopen. Ik liep naar de houten ladekast en opende een la. In de bovenste la vond ik een wit shirt dat ik aantrok. Mijn oog viel op de foto’s die op de kast stonden en bekeek ze. Het waren voornamelijk foto’s van paarden, maar er was één foto die meteen op viel. Op de foto stond Jake, hij had een zwart pak aan en zag er ontzettend knap en gelukkig uit. Maar mijn oog werd getrokken door de vrouw die naast hem stond. Een vrouw in een lange witte trouwjurk, haar donkere haren kunstig opgestoken en een bos met witte rozen in haar hand. Jake keek recht in de camera, maar zij keek naar hem. Haar blik was zo vol liefde en bewondering, de liefde spatte gewoon van de foto af.

Een groot schuldgevoel overviel me. Jake was haar man, zij was met hem getrouwd, zij was zwanger van hem geweest en als ze dat verschrikkelijke ongeluk nooit hadden gehad waren ze vast voor altijd bij elkaar gebleven. Wat een ontzettende trut was ik dat ik er vandoor ging met haar man.

Meteen verder lezen? Je koopt het boek hier!

Lees ook mijn andere verhalen:

Misschien vind je dit ook leuk

Ik zou het leuk vinden als je een reactie achterlaat!

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.