Een niet doorslapend kind is de schuld van de ouders.

by Tamara

Slapeloze nachten, uuuuuren wakker zijn, wallen tot aan je knieen. Dat gevoel wanneer je kind eindelijk weer slaapt en je je ogen dicht doet, om voor je gevoel 5 minuten later weer wakker te schrikken van gehuil. Klinkt dat bekend? Het is voor mij iets wat steeds gebeurd de afgelopen twee weken Ik weet niet wat er is, maar lauren word echt al 2 weken lang elk uur wakker. Totdat ze ongeveer 3 maanden was sliep ze de hele dag en de hele nacht. Zo blij waren we dat we eindelijk een slaapkoppie hadden gemaakt!

Ineens sloeg dat om, ze werd af en toe wakker snachts, nou is dat niet zo heel erg, maar op een gegeven moment was ze 3 x per nacht wakker, daarna ging het weer even wat beter. Tot nu, want ik geloof niet dat ik vaak zo weinig slaap heb gehad als de laatste weken.

Wat doe je dan? Als je er midden in de nacht een beetje doorheen zit en je je best doet om een beetje wakker te blijven? Juist, googlen naar redenen en oplossingen voor dit toch wel een beetje probleem. Voor degenen die zich afvragen waarom ik Lauren niet gewoon bij me laat slapen, nou mevrouw Lauren weigert dat gewoon. Bij mij in slaap vallen lukt wel, maar zodra ik haar in ons bed neer leg is ze klaarwakker en gaat ze spelen. Hetzelfde geldt voor als ze papa ziet, dan is het voor haar speeltijd en de slaaptijd is dan over. Geen optie dus.

1 van de eerste dingen die ik tegen kwam bij het googlen naar oplossingen waren een paar verwijten dat een niet doorslapend kind de schuld van de ouders is. Dit stukje ging vooral over het feit dat kinderen je vanaf ongeveer dat ze een samengesmolten eicel en zaadje zijn perfect weten hoe ze je moeten manipuleren en dat huilen echt alleen maar voor aandacht is. Allemaal dingen waar ik niet heel erg in geloof eigenlijk.

Natuurlijk heb je er als ouder wel een aandeel in het slaapgedrag van je kind. Wanneer je je kind elke keer in slaap wiegt, kun je niet verwachten dat hij of zij ineens zonder wiegen kan slapen. Hetzelfde geldt voor in slaap voeden waar ik me nogal eens schuldig aan maak, niet echt handig als iemand anders eens een keer je kind naar bed moet brengen. of je kind in de kinderwagen laten slapen? Dit hebben we een tijdje bij Floris gedaan en het was heeeeel moeilijk om het hem weer af te leren. Dus ja, tot zo ver zijn slaapproblemen de schuld van de ouders.

Maar ik geloof eigenlijk niet dat Lauren momenteel niet goed slaapt omdat ik haar nooit laat huilen. Ze kan namelijk prima zelf in slaap vallen, maar heeft me gewoon even een keer ( of een heleboel keren) nodig snachts, het zij zo. Het is een fase en dan doen we maar een tijdje met wat minder slaap. Met de slaapperikelen van grote broer Floris nog vers in het achterhoofd ( die sliep soms letterlijk een hele nacht niet) weten we dat dit ook wel weer overgaat!

Al zou ik het niet heel erg vinden als ze vannacht even weer een nachtje doorslaapt.

Wat vind jij hiervan? Vind jij dat slecht slapende kinderen de schuld van de ouders zijn of niet?

Misschien vind je dit ook leuk

38 comments

Michele 10 oktober 2018 - 13:55

Zeker niet (altijd) de schuld van de ouders. Ik heb drie kinderen, de middelste sliep de eerst twee jaar ‘s nachts gewoon niet. Alleen maar krijsen. We hebben alles wel geprobeert, maar vaak is er ook geen klinkklare oplossing. Een maand voor zijn tweede verjaardag sliep hij van de een op de andere dag door. Gelukkig nu eens in de zoveel tijd een keer wakker met de jongste. Maar dat hoort er ook bij. Gelukkig meestal lekker slapen. Maar het is killing als ze lange tijd niet slapen, dat weet ik noh wel al te goed. Sterkte en hopelijk pakt ze snel haar ritme weer op.

Reply
Lela 18 januari 2016 - 00:01

Mijn dochtertje sliep vanaf dag 3 door snachts tot ze 2en half maand oud was en dus helemaal niet meer sliep uiteindelijk word je wanhopig en ga je dingen bedenken vanalles gedaan maar niks hielp laten huilen oppakken troosten en weer terug ga maar door. Maar een kleine baby kan niet de hele dag en nacht niet slapen dus je doet alles om der in slaap te krijgen… uiteindelijk in slaap wiegen..En dat werkte goddank!! Maar nu tijdje later dachten we poging 30 maar nog steeds naar dagen door zetten valt ze niet uit zich zelf in slaap nergens niet.. Dus ergens is in slaap wiegen je eigen schuld maar als echt niks anders werkt moet je ook op een geven moment iets ..

Reply
Inge 13 januari 2016 - 11:07

Zoals je zelf ook al zegt, sommige zaken zijn idd wel een beetje de schuld van de ouders, altijd in slaap wiegen, enz. Maar sommige dingen ook niet, als ze al eventjes goed sliep, en nu plots minder, tja, dan is dat gewoon zo… Mijn ma zegt dan idd oo: je moet ze laten huilen, maar dat kan ik gewoon niet. Plus, ik sta liever snel op om haar tutterke te geven, dan om 10 minuten te wachten en dan een hysterische baby te moeten troosten, terug kalm te krijen, en terug te doen slapen… Uiteindelijk weet je het als mama best, niet? 🙂

Reply
Robin 12 januari 2016 - 18:59

Hoi,

Het is zeker niet de schuld van de ouders. Ik ken de specifieke situatie natuurlijk niet maar in de regel hebben veel kinderen deze fase. Als baby’s een bepaalde leeftijd bereiken dan komen ze op een leeftijd dat zij bewust worden van hun lichaam maar nog niet de controle hebben over alle ledematen. Wat er gebeurt is dat zij na de éérste slaapcyclus in een REM slaap komen en onrustiger worden. Dit is de fase waarin mensen gaan draaien en bewegen in de slaap. baby’s hebben de pech dat zij nog geen controle hebben over hun lijf en dan willen ze zichzelf nog wel eens wakker wiebelen of soms “meppen” . Het huilen is over het algemeen de frustratie van het wakker worden.

Dit is vaak ook de fase dat baby’s gaan dromen. Hier zou ook een oorzaak kunnen liggen. Het niet doorslapen vind ik in geen geval “schuld” van de ouders. Een baby huilt niet voor niets. Er is sprake van een emotie of pijn. Dit betekent mij insziens dat je hier als ouder op zou moeten reageren. Er zijn natuurlijk verschillende soorten reacties denkbaar. van oppakken en wiegen tot aan het bedje staan en een liedje zingen of door de babyfoon een liedje zingen of praten. Persoonlijk vind ik negeren en laten huilen een slecht advies.

Ik zou me niet teveel zorgen maken. Het naar bed brengen kan een gespannen moment worden in plaats van een ontspannen moment. Veel succes en “geniet” van alle extra momentjes samen 🙂

Reply
Bregje 12 januari 2016 - 18:23

Ik denk niet dat ik kan oordelen of het niet slapen de schuld van de ouders is. Volgens mij is slaap voor elke ouder heilig en ik denk dan ook dat je er als ouder oprecht alles aan doet om je kindje door te laten slapen. Ik hoop zo dat Lauren gauw weer gaat slapen als een roosje en dat jullie ook weer op krachten kunnen komen. Sterlte! X

Reply
Sara 12 januari 2016 - 16:46

Mijn dochtertje is nu bijna 6 maanden en heeft nog niet doorgeslapen. Ja, nog nooit … en dat bijna 6 maanden al… (Er zijn dus geen woorden meer om te omschrijven hoe moe ik ben) En neen, dit is niet mijn schuld. Mijn vorige 2 kindjes, sliepen gewoon door op 3 maanden … dit ging van zelf … omdat ze er klaar voor waren … Bij nr 3 is dat nog niet geval. Ik doe niets anders nu als de vorige 2 keer. Nrtje 3 is er gewoon nog niet klaar voor … ze doet alles op haar tempo … En ik kan daar niets aan doen … een baby trainen om door te slapen, een baby die manipuleert, komaan hé … Aan alle mama ‘s en papa’s van een niet doorslapende baby: NEEN, het is niet onze schuld (en je staat er niet alleen voor , ik doe elke nacht mee 🙂 … en op een dag zal ze er klaar voor zijn, en neen IK bepaal die niet … ik volg het tempo van mijn baby (of ik dat nu leuk vind of niet)

Reply
Marian Zw. 12 januari 2016 - 15:52

Zeker niet de schuld van de ouders! En gelukkig gaat het vanzelf over. Hoewel wij er 18 maanden en 14 maanden op moestem wachten totdat ze doorsliepen! Heel herkenbaar ieder uur wakker, begint ergens tussen 11 en 12 uur als je zelf net lekker slaapt en ging bij ons tot een uur of 5 door. Pfft ik moet er nu niet meer aan denken, het was slopend. En net toen ik dacht nu kan ik echt niet meer! Sliepen ze door, alsof ze het erom doen,

Reply
Annika 12 januari 2016 - 13:46

Ik geloof niet dat het echt alleen schuld van de ouders is….maar toch deels wel. Baby’s huilen normaal niet voor niks, maar ze kunnen ook ff 10minuten moeten huilen om de dag te verwerken en de slaap te vatten. Ons jochie slaapt sinds ie 3mnd is klokje rond. Is nu 8mnd. Heel soms wordt ie rond half tien nog es wakker, en dan heeft ie waarschijnlijk een droom gehad ofzo. Dan ga ik naar hem toe, sus ik hem leg mijn hand op zn buik, en als ie rustig is lacht ie even en dan loop ik weg en slaapt ie zo weer…ik heb gewoon sinds het begin hem boven zn fles gegeven op zn kamer, de avondfles en de nachtfles. Altijd op zn kamer, zodat ie weet dat het nog tijd is. Om te slapen en niet om te spelen. Er kwam steeds meer tijd tussen..met 2mnd sliep hij al 7/8u achter elkaar..

Reply
Anoniem 18 januari 2018 - 22:06

Yep… hier ben ik het helemaal mee eens. Ik had dezelfde aanpak. Ook altijd de avond en nachtfles op die manier gegeven. Wakker weggelegd daarna. Huilen. Af en toe sussen na een tijdje. Keer op keer op keer. En op den duur wordt het huilen steeds iets korter en het sussen dus minder. In de nacht nooit de baby/dreumes uit bed gehaald. Alleen sussen, aaitje, speen. Niet teveel aandacht geven. Want daar gaan ze mee aan de haal ;-). Behalve als ze ziek waren uiteraard. Het kost in het begin energie en veel heen en weer lopen, maar op de lange termijn is het mij zoveel waard geweest. Kids zijn inmiddels 4 en 6 en worden werkelijk nooit wakker/huilen. Eventueel plassen maar dan direct verder slapen. Hun bed is hun veilige, warme plek geworden.

Maar…. iedere ouder is anders. En ik vind dat je moet kiezen wat het beste bij je gezin en gevoel past. Maar als het om je eigen nachtrust gaat kan ik deze aanpak vanaf het begin iedereen aanbevelen :-).

Reply
Elisabeth 12 januari 2016 - 12:40

Nou schuld is wel een heel sterk woord! Het is misschien wel een beetje een keus. Je zou, als je het echt wil, kunnen proberen om Lauren te laten huilen tot ze weer in slaap valt, maar als je dat niet wil moet je het niet doen natuurlijk. Bij onze Jim was dat trouwens het enige dat hielp. Even troosten, terug in zijn bedje en hem in slaap laten huilen. Hij sliep ook al snel door, maar werd weer steeds vaker wakker ttoen hij een maand of 4 was. Toen we er steeds uit gingen werd dat steeds erger. Toen we wat strenger werden (omdat we anders echt niet meer konden, allebei een fulltime baan) en hem even lieten huilen was het binnen een week over en sliep hij weer door.

Reply
priscilla 12 januari 2016 - 11:54

Ik denk wel dat je je kind een soort van patroon aan kan leren. Ik moet zeggen dat ik ook bij elk huiltje, zuchtje en kreuntje aan Sofie haar bedje sta. Maar dat is mij instinkt. Gelukkig slaapt ze nu erg goed, maar ook dit kan natuurlijk ieder moment om slaan.

Reply
Lilian 12 januari 2016 - 11:45

Ik vind dat niet helemaal eerlijk om te zeggen! Wij hadden een huilbaby het eerste jaar. Nu hij 1,5 is gaat het steeds een stukje beter. Maar wij hebben echt van alles gedaan om hem aan het slapen te krijgen. Hij werd soms wel 5 keer per nacht wakker. Op een gegeven moment waren we kapot. Uiteindelijk bleek dat hij heel erg last had van zijn neusamandelen. Na dat deze geknipt waren ging het slaapprobleem ook een stuk beter!

Reply
Annika 12 januari 2016 - 13:48

Baby’s huilen met een reden hoor, het woord huilbaby wordt al snel gebruikt, maar baby’s huilen echt niet zoveel omdat Ze het leuk vinden. Die van mij huilde eerste 2mnd ook. Bleek verborgen reflux. Dus als een baby heeel veel huilt, is het geen huilbaby maar dan is er wat aan de hand.

Reply
Vlijtig Liesje 12 januari 2016 - 11:41

Het kan de schuld van de ouders zijn, maar het hoeft niet.

Reply
Hanna @ eenbezigbijtje.nl 12 januari 2016 - 11:33

Ouders en manier van opvoeden zal van een aandeel zijn, maar zeker niet alles, een kind heeft ook een eigen wil. Ik hoop voor jou/jullie dat Lauren snel weer lekker doorslaapt of in ieder geval minder wakker zal zijn.

Reply
Michelle 12 januari 2016 - 11:31

Ik kan me voorstellen dat er best ouders zijn die het enigszins in de hand werken met hun gedrag, maar volgens mij zijn die gevallen toch echt een uitzondering. Mijn ouders hebben mijn broertje en mij altijd exact hetzelfde behandeld qua slapen, en ik sliep vanaf mijn geboorte meteen door, terwijl het met mijn broertje tot zijn 12e ellende was ‘s nachts. Denk dat het ook gewoon echt heel erg verschilt per kind. Dat zelfs die minibaby’s je als ouders manipuleren kan ik me overigens echt niet voorstellen, maargoed misschien is dat mijn onwetendheid.

Reply
Sofie 12 januari 2016 - 10:40

Wat lees ik veel onwetendheid. Op zo’n jonge leeftijd gaan kindjes echt niet gaan manipuleren. Het is niet omdat een kindje begint te lachen en te spelen dat zijn emotie niet echt was. Integendeel, eigenlijk moet je dat aanzien als net het teken dat er werkelijk iets nodig was. Voornamelijk is dat aandacht, honger hebben of andere zaken die je werkelijk gewoon kan oplossen door iets meer te doen dan enkel er zijn, is echt niet het allerbelangrijkste voor een baby of kind. Aandacht, nabijheid, weten dat mama (of iemand anders) er altijd is, is minstens even belangrijk. Ik snap echt niet hoe zovelen dat gevoel kwijt gespeeld zijn, waarom zou dat opeens minder belangrijk zijn? Waarom moeten kinderen bijna direct vanaf geboorte het alleen kunnen redden als de rest in orde is. Als je ze bijvoorbeeld je eigen slaapkamer binnen draagt en ze worden stil, nou, dan zit je goed volgens mij. Het kind is er gerust in dat het niet meer alleen hoeft te zijn, als er iets is kan het rekenen op hulp, het kind voelt zich veilig. Maar wat denkt het dan wel niet als je hem opeens hoeps weer in zijn bedje legt (en daar dan nog laat huilen op de koop toe, de reden waarom ze uiteindelijk stoppen met huilen is geen verzoening met hun lot, maar werkelijk opgeven). Net zoals als een kind niet helemaal gewoon is om bij mama en papa te slapen het kan voorkomen dat het kindje gaat spelen en blij zijn. Ook dat is allemaal logisch, het kindje voelt zich op zijn gemak en veilig. Ik snap volkomen dat je dat op dat moment helemaal niet wil als ouders, ook uit ervaring wees gerust …. maar dat gaat echt over, natuurlijk niet van nacht op nacht, maar eens het kindje weet dat het nu daar kan slapen dan zal dat ook wel zo komen, het kindje zal heus niet weken aan een stuk enkel maar spelen. Geloof erin, vertrouw op je kindje.

Ook ben ik er het absoluut niet mee eens dat in slaap wiegen en/of voeden ervoor zorgt dat er slaapproblemen van komen. Integendeel zelfs …. Vertrouw op je oer-moedergevoel en laat al die verwachtingen en vooroordelen los.

Reply
Annika 12 januari 2016 - 13:51

Idd, de eerste tijd is het echt geen manipulatie ofzo!! Baby’s zijn gewoon aandacht nodig en willen geknuffeld worden, maar huilbaby vind ik ook zon vreemd begrip…aan baby die veel huilt, daar is iets mee aan de hand, dat doen ze niet voor hun lol zo de hele dag.mijn ventje heeft eerste 2mnd gehuild…verborgen reflux bleek dus….en ineens was het een heel ander kindje.

Reply
Susan 13 januari 2016 - 22:51

Amen! Totaal met je eens!
Vind het schokkend wat ik op internet vind, het algemene advies is ‘laten huilen’. Dan lees je berichten dat een kindje de eerste nacht een uur huilde maar daarna sliep ze, tweede nacht een half uur en nu slaapt ze meteen… En dat alleen omdat wij als samenleving vinden dat op een bepaalde manier moeten slapen.
Mijn dochter is 13 maanden en die word zeker drie keer per nacht wakker. Dat is zwaar en vermoeiend en soms frustrerend maar ik weet zeker dat ze op den duur mij niet meer nodig heeft ‘s nachts dus doe ik het.

Reply
Liess 12 januari 2016 - 09:24

Ik denken dat het zeker deels de schuld van ouders is of kan zijn. Maar niet altijd is.

Reply
Judith 12 januari 2016 - 09:11

Nee je kunt ze dingen aanleren, maar ik ga er vanuit dat babies geen MEGA manipuleerders zijn dat ze wakker worden om jou te klieren. Ze gaan door fases. Die van mij is voor 9 uur niet in slaap te krijgen, trekt wel weer bij

Reply
Chantal 12 januari 2016 - 08:35

Ze kunnen je echt wel manipuleren met die leeftijd. Mijn dochter was 3 weken oud en omdat mijn man moest werken legden we haar tussen ons in als ze snachts wakker werd. Op de 3e dag werd ze al stil toen ze onze kamer in kwam. Meteen terug in dr eigen bed gelegd en laten huilen tot ze in slaap viel. Na 2 nachten t gehuil negeren sliep ze gewoon door. Op de fles van 3 uur snachts na natuurlijk. Honger is iets anders dan gewoon huilen om je zin te krijgen. Ze moeten toch dat ritme leren en dat kunnen ze prima!

Reply
James 12 januari 2016 - 08:22

James en Lauren lopen op een week na gelijk geloof ik & toevallig wordt James ook sinds twee weken iedere nacht wakker, ieder uur wakker dat hebben we nu achter de rug gelukkig maar nu wordt hij altijd om 5 uur wakker!

Hopelijk is het weer een fase!

Reply
Erika 12 januari 2016 - 08:09

Dat Lauren niet doorslaapt op het moment is volkomen normaal! Dit noemen ze de regel-periode. Dit is een groeispurt waar je kindje midden in zit. Tandjes en andere pijntjes of eigenlijk alleen maar een eenzaam gevoel kan maken dat je kindje een tijd wakker ligt. Wat je zou kunnen doen om de aanmaak van melatonine te stimuleren is haar opnieuw in bad doen, even knuffelen, boekje lezen en weer op bed leggen. En mama’s. denk eraan dat je kindje best even 5 minuten mag protesteren! Voor de (aanstaande) mama’s ook een goede tip: leg vanaf de geboorte om 18.00uur een doek over de wieg van je kindje. Dat bevordert het dag en nacht ritme. 😉
Heel veel succes!

Reply
Marij 12 januari 2016 - 08:05

Ik ken een kindje waar het wel gedeeltelijk aan de ouders ligt omdat zij hem naar mijn idee niet geen aandacht geven en routine. Hij ligt op gekke/wisselende tijden op bed en begint dan vaak te huilen ook overdag soms huilt hij dan 1,5 uur of langer en de ouders negeren hem dan. Dit is al 10 maanden zo. Bij hun oudste was het precies zo. Super zielig voor het kindje en voor ons omdat we de buren zijn. Heb er wel eens wat van gezegd maar dan worden ze boos en heb gisteren gebeld naar de kinderbescherming en die kunnen (nog) niks doen. Toen met andere buurman gepraat en die zegt dat het aan de opvoeding ligt en dat zij niet beter weten. Als het iedere dag is is het geen ‘fase’ maar denk dat het bij veel kinderen die wel de nodige liefde en aandacht krijgen wel is en twijfel er niet aan dat dat bij jullie zo is en dat Lauren vast snel weer beter gaat slapen. Wat bij ons vaak helpt als moppie even wakker wordt om haar zonder iets te zeggen neer te leggen. Toi Toi.

Reply
Carlijn 12 januari 2016 - 08:53

Getsie wat een verhaal, krijg er helemaal de kriebels van. Je kind 1,5 uur laten huilen vind ik niet normaal en intens zielig voor zo’n klein baby’tje.

Reply
E van Zetten 12 januari 2016 - 11:45

mijn zoon nu 2 jaar en 9 maanden oud heeft nog nooit 1 nacht doorgeslapen probleem lag denk ik aan beide buren die tot diep in de nacht keiharde muziek draaide eer dat wij mochten verhuizen waren we 2 jaar verder eindelijk rust dachten wij voor onze zoon nu kan hij gaan leren doorslapen niet dus hij is wel rustiger geworden kwa inslapen maar doorslapen doet hij niet hij wordt van elk geluidje wakker snachts naar de wc gaan die is bij ons alleen beneden word hij wakker van vaak wordt hij schreeuwend wakker en meestal begin dat rond 2 uur tot 4 uur en dan slaap hij van 4 tot half 4 weer wel door en rond 5 uur a half 6 begint dan de dag voor hem laten huilen wil mijn man niet uitleggen dat hij moet slapen snachts begrijp hij nog niet ik weet eerlijk gezegt niet wat ik er aan moet doen ik ben namelijk wel geneigt hem snachts gewoon eens te laten huilen hoef natuurlijk niet voor uren maar dat hij wel moet weten hey papa en mama komen niet zomaar meer maar me man staat daar niet achter

Reply
E van Zetten 12 januari 2016 - 11:46

van 4 tot half 4 moet tot half 5 zijn

Reply
Anouk 12 januari 2016 - 12:08

Ik mag hopen dat je niet zo’n irritante buurvrouw bent als de onze, die ook klaagt over het gehuil van ons zoontje, maar nooit eens heeft gevraagd of er misschien iets aan de hand is of misschiem iets kan doen.
Ja sommige baby’s huilen wat meer en ja, sommige baby’s hebben nou eenmaal wat meer volume. Ouders laten hun baby echt niet voor hun plezier huilen en vinden het vast nog 10x vervelender dan dat jij als buur dat vind.
Zo, dat moest ik even kwijt. Haha.

Reply
Romy 12 januari 2016 - 08:05

Nee, ik geloof er eigenlijk sowieso niet in dat het de schuld van de ouders zou zijn, op wat voor leeftijd dan ook. Sommige kinderen slapen van nature beter dan andere kinderen. Hier heb ik er ook 1 die af en toe een nacht overslaat en een vast bedritueel ‘eist’. Het beste is om er maar gewoon in mee te gaan en als ze oud genoeg is uit te leggen waarom ze nog moet slapen.

Reply
Nicole 12 januari 2016 - 07:52

Nee op deze leeftijd nog niet. Ze is nog te jong om te huilen om te manipuleren. Dus ze heeft je inderdaad blijkbaar nodig!

Reply
jennifer 12 januari 2016 - 07:48

Ik heb hier al 5 maanden drama, pam werd geboren met een hoop problemen, na heel veel therapie verbeterd het zich. Elke nacht drie keer eruit, vanaf half 5 klaar wakker en om half 7 staat grote zus naast het bed..goedemorgen!

Reply
Carlijn 12 januari 2016 - 07:38

Op deze leeftijd geloof ik dat nog niet. Huilen om aandacht komt pas later, denk ik. Momenteel heeft ze jou nog even nodig, wat is daar mis mee? Ik worstel momenteel met precies hetzelfde. De ene helft van mijn tweeling (klinkt zo oneerbiedig.. ‘de ene helft’, ik bedoel dus gewoon ‘mijn ene dochter’) is ‘s nachts standaard een of twee keer wakker. Mensen geven goedbedoeld advies als ‘laat haar een keer huilen om het patroon te doorbreken’, maar dat werkt niet. Ik sterk me met de gedachte dat ze niet voor eeuwig baby’s zijn en dat je het straks nog gaat missen, die nachtelijke knuffelsessies met je meisje. Straks is ze groot en wil ze niet meer geknuffeld worden. Die gedachte werkt hoor…

Reply
Charlotte 12 januari 2016 - 07:28

Op zo’n jonge leeftijd nog niet hoor, dat is echt onzin volgens mij. Maare wat lijkt het me lastig en zwaar! Petje af dat je nog zo goed kan functioneren!

Reply
Alicia 12 januari 2016 - 07:26

Zoals je zegt kun je ze wel slechte gewoontes aanleren, maar voor de rest denk ik niet dat het de schuld van de ouders is. Ik heb echt van alles geprobeerd en toch ging het maar op en neer met wel en niet doorslapen. Twee nachten hebben we zelfs (op advies van CB) die 5min 10min laten huilen gedaan, nou dat werkte ook niet en voelde ook gewoon niet ok. En het zijn maar babies, dus voor mij heeft een huilende baby mij gewoon nodig.

Reply
Brenda 12 januari 2016 - 07:21

Het zijn fases waar ze allemaal mee te maken krijgen. De een heeft er meer last van, en slaapt minder goed.
Wij hebben ook weer een fase: elke nacht tussen 3 en 4. Ik ga vaak even naar haar toe, troost haar en zeg dat alle mensen slapen en zij ook moet slapen. Laat haar zien dat het buiten donker is. En dan is het ok en slaapt ze tot 6.
Alle ouders kunnen het huiltje vaak herkennen en redigeren daarop toch?

Reply
Tips voor Papa's 12 januari 2016 - 06:49

Ik denk dat de ouders, net zoals jij aangeeft, gedeeltelijk invloed hebben op het slaapgedrag. Hier hebben we helaas hetzelfde wat jij nu bij Lauren ervaart: wakker worden zonder aantoonbare reden… Vannacht was het ook weer raak. Tegen beter weten in toch maar even bij ons in bed gelegd, maar ook hier gaat J dan direct over op speelmodus… Na een half uur toch maar weer in bed gelegd en toen heeft hij, voor m’n gevoel, een uur lang de buurt bij elkaar gekrijst voor hij wilde gaan slapen.
Ik hoop dat Lauren (en J) snel hun ritme vinden, zodat wij ouders weer een beetje fatsoenlijke slaap krijgen ??

Reply
Channa 12 januari 2016 - 06:17

Ik geloof best dat er ouders zijn die het zelf ook wel in de hand werken, door altijd maar bij elke snik aan het bed te staan. Maar dat het altijd maar de schuld is van de ouders daar ben ik het niet mee eens. Soms zijn er gewoon periodes waarin kleintjes tandjes krijgen, groeipijn hebben, ziek worden, nog heel veel te verwerken hebben, etc. Dan hebben ze nou eenmaal het vertrouwde gevoel van een papa of mama nodig.

Reply

Ik zou het leuk vinden als je een reactie achterlaat!

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.