Iedere vrouw hoopt natuurlijk dat haar bevalling vanzelf op gang komt. Meestal begint de bevalling pas als de baby en je lichaam er echt klaar voor zijn. Toch is dat in sommige gevallen niet zo en heb je wat extra hulp nodig. Bij sommige vrouwen wordt er dan eerst een strippoging gedaan, maar bij andere vrouwen wordt er meteen overgegaan tot inleiden. Maar hoe werkt zo’n inleiding nou eigenlijk en wat zijn mijn ervaringen hiermee?
Waarom inleiden?
Het inleiden van de bevalling gebeurd om een heleboel verschillende redenen. Het kan bijvoorbeeld zo zijn dat een bevalling niet zelf op gang lijkt te komen en de moeder (te ver) overtijd loopt (42+ weken), maar het kan ook zijn dat er complicaties zijn bij moeder of kind, dat er in een vorige zwangerschap iets is gebeurd (bijvoorbeeld een hele grote baby of een traumatische bevalling) of wanneer je vliezen zijn gebroken maar je krijgt geen weeën. Zo zijn er nog een heleboel redenen waarom de verloskundige of gynaecoloog samen met de aanstaande ouders besluit om de natuur een handje te helpen en de bevalling op te wekken.
Er is besloten tot inleiden en dan?
Wanneer de beslissing is genomen dat de zwangere vrouw ingeleid gaat worden word er eerst een onderzoek gedaan.Je krijgt onder andere een echo om te kijken hoe de baby ligt en een inwendig onderzoek om te kijken of er al ontsluiting is. Wanneer alle onderzoeken gedaan zijn word er een plan van aanpak gemaakt. Meestal is het zo dat wanneer je de onderzoeken gehad hebt je de volgende ochtend mag bellen of er een plekje is, of je mag meteen blijven.
Wanneer je nog geen ontsluiting hebt, de baarmoedermond is nog helemaal gesloten en de baarmoederhals is nog lang, dan krijg je eerst een gel ingebracht om de baarmoedermond te laten rijpen. Dit kan soms wel even duren, vandaar dat dit ook wel een paar dagen voor de echte inleiding gedaan wordt. Soms is er na het inbrengen van de gel geen inleiding meer nodig omdat door het rijpen van de baarmoedermond de bevalling al op gang gekomen is.
Ballonkatheter
Wanneer je een klein beetje ontsluiting hebt of je baarmoederhals is verstreken, dan kan er een ballonkatheter ingebracht worden. Dit is een klein ballonnetje met een slangetje eraan die tussen de baarmoedermond en de vliezen geplaatst word. Het ballonnetje word gevuld met water en wanneer je genoeg ontsluiting hebt valt hij er vanzelf uit. Daarna worden meestal de vliezen gebroken en eventueel een infuus aangebracht op weeënopwekkers te geven.
Weeënopwekkers.
Soms is het doorprikken van de vliezen al genoeg om de bevalling op gang te brengen. Heel vaak is dit ook niet zo en zijn er weeënopwekkers nodig. Hierbij krijg je een infuus met oxytocine. Er wordt begonnen met een lage dosering om te kijken hoe je lichaam erop reageert en vervolgens wordt de dosis steeds naar boven aangepast wanneer dit nodig is. Ik moet zeggen dat ik de opwekkers zelf heel heftig vond. Vooral bij Maxim had ik vaak het idee dat ik echt niet meer kon en dan zetten ze hem toch een beetje hoger waardoor ik elke keer weer in een weeënstorm belandde.
Inleiden en je baby.
1 van de eerste dingen die ik me afvroeg bij het inleiden was of dat geen kwaad kon voor de baby. Er was mij namelijk altijd verteld dat een baby vanzelf komt als hij er klaar voor is. Dus ja, een ideale situatie is het niet, maar inleiden word ook niet zomaar gedaan.
Gelukkig wordt je baby tijdens de bevalling heel goed in de gaten gehouden. Bij de bevalling van Maxim gebeurde dit door een klein draadje met een schedelelektrode op het hoofdje gedraaid. Dit klinkt enger dan het is door, want het is echt maar een heel klein draadje. Ook krijg je een band om je buik waarmee de weeënactiviteit en de hartslag van de baby gemeten wordt. Alles wordt dus heel goed in de gaten gehouden en mocht er toch een complicatie optreden ben je al in het ziekenhuis en is er altijd hulp bij de hand!
Hoe ik inleiden ervaren heb.
Mijn eerste 2 bevallingen begonnen wel vanzelf maar zetten niet uit zichzelf door. Vandaar dat ik flink wat weeënopwekkers nodig heb gehad. Ik heb die 2 bevallingen als heel heftig ervaren, ik had veel pijn die moeilijk op te vangen was en ik had op den duur ook echt pijnstillers nodig. Toch had ik toen geen vergelijkingsmateriaal, dus ik dacht dat bevallen op die manier normaal was. Bij Lauren heb ik een natuurlijke bevalling gehad die ook vanzelf doorzette. Als ik deze bevalling vergelijk met de twee voorgaande, is er toch wel een heel groot verschil tussen een ingeleide bevalling en een natuurlijke bevalling. Ik vond het veel makkelijker om de weeën op te vangen, het lukte me om veel rustiger te blijven en het was een stuk minder heftig! Het zal je dan ook niet verbazen dat ik mijn laatste bevalling een stuk fijner vond!
Elke bevalling is anders en ik denk ook dat elke vrouw bevallen anders ervaart. Ik ben wel heel erg benieuwd naar jullie verhalen! Ben jij ook ingeleid en herken je veel van het bovenstaande?
18 comments
ik werd ingeleid met ballon, waarbij ze bij het inbrengen per ongeluk mn vliezen braken. Toen gewacht of het vanzelf op gang kwam, gel twee keer en uiteindelijk de weeenopwekkers. Wat een hel was dat! Van amper weeen naar heftige rugweeen zonder pauze. Ontsluiting schoot desondanks niet op, dus zo’n 32 uur na het breken van de vliezen uiteindelijk met 8 cm ontsluiting een spoedkeizersnede. Voor mij 1 ding: ik wil absoluut nooit een inleiding meer!! Dan plannen ze maar meteen een keizersnede…
Hier ben ik ook ingeleid. Vanwege een iets hogere bloeddruk en omdat ik toch al bijna 40 weken was. Ik heb van de laagste dosis weeënopwekkers al heel veel last gehad en kreeg gelijk een weeënstorm. Na een uur hing ik al aan de pijnpomp. Verder een goede bevalling gehad en die pomp beviel me ook heel goed.
mijn zwangerschap is in gang gezet en dit is echt vlot verlopen! Ik was te ver over tijd en mini gaf nog geen aanstalten om zelf in beweging te komen. Bij mijn dochter daarentegen, waren de vliezen gescheurd, maar daar bleef het bij. Super hard afgezien, ze hebben uiteindelijk het scenario van in gang zetten moeten volgen en niets leek effect te hebben. uren heb ik afgezien, zelfs met epidurale. Zoals de verpleegster zei, soms maakt de natuur een foutje 🙂 Om snel te vergeten 🙂
Ik vond het infuus echt zo vervelend. Daardoor kan je bijna niet lekker liggen…
Ik ben niet ingeleid, maar kreeg op een gegeven moment wel weeopwekkers. Wat een rampenfonds vond ik dat!! Achter elkaar kwamen ze en tijd om ze op te vangen was er niet!
Als ik de reacties zo lees had ik geluk dat Ivy zelf wilde komen!
Met Linde ben ik ingeleid met een gel en infuus. en dat was idd behoorlijk heftig. smiddags zelfs nog een ruggenprik gehad omdat ik de weeën niet meer op kon vangen.
Bij Esmee werd ik opgenomen en ingeleid met pilletjes? dat zou 3 dagen duren, maar bij dag 2 braken smiddags mijn vliezen. die bevalling was ook heel erg anders. heb geen enkele pijnstilling gehad. Mijn lichaam had zelf een roesje aangemaakt (?) en ik sliep gewoon tussen de weeën door 😛
2 verschillende bevallingen dus. Als ik zou mogen kiezen zou ik de bevalling van Esmee nog wel 10x willen doen!
Wat een wisselende verhalen over inleiden! Ik denk dat iedereen hoopt dat de baby ‘vanzelf’ komt als hij daar klaar voor is, maar kan me ook wel voorstellen dat je best heel blij bent met een inleiding als je eenmaal ruim over de 40 weken loopt. Ik kan er nog niet over meepraten.. Nog 2,5e maand!
Ze hebben bij mij geprobeerd om te strippen maar dat kon nog niet, later een ballon katheter en met 42+2 kreeg ik weeën opwekkers maar dat mocht ook niet baten, uiteindelijk moesten zij mijn zoontje met keizersnede halen, wat toen een hele verademing was want ik kreeg wel weeën maar de ontsluiting schoot na 12 uur niet op en hij lag niet helemaal goed.
Ik ben niet ingeleid. Toen ik 41 weken zwanger was begon ik er wel over na te denken hoe graag ik het zou willen, haha. Maar achteraf ben ik blij dat de bevalling bij 41,2 vanzelf op gang is gekomen. Het lijkt me niet fijn weeënopwekkers te krijgen.
Ik ben niet ingeleid en dat vind ik wel fijn. Lijkt me geen pretje!
Hier niet nodig gehad gelukkig. Ons zoontje kwam 3,5 te vroeg. Is ook niet alles hoor.
Ik ben ook ingeleid. Ik heb een droom bevalling gehad. In hoeverre dat kan natuurlijk. Strippen vond ik niet prettig. Verder mag ik niet klagen. Op het einde heb ik op eigen kracht mogen persen. Al heb ik de hele tijd mijn benen nog kunnen bewegen, voelde ik de weeën ook en wist ik precies wanneer ik persdrang had.
Ik werd bij de eerste ingeleid omdat ik al bijna 42 weken zwanger was en mijn bloeddruk te hoog werd. Inderdaad ook een enorm weeenstorm, maar steeds nog 0 cm ontsluiting! Gelukkig goed gekomen, maar was absoluut geen pretje! Tweede bevalling kwam natuurlijk op gang en was veel beter te doen.
Ik stond ingepland voor ks. Maar kreeg eerst pilletje om weeen op te wekken en heb paar uur liggen puffen en persen, tot hartslagje van de kleine zwakker werd. Kreeg toen ern ruggeprik en ks. Heb beiden niet als vervelend en pijnlijk ervaren en zou het zo weer over doen. Alleen de kleine meid heeft het achteraf niet zo fijn gehad.
Ik kreeg eerst een ballonnetje terwijl mijn baarmoederhals nog lang was.. Twee keer een ballonnetje zelfs en toen pas die gel die z’n werk goed deed. De volgende keer, mocht het nodig zijn, wil ik eerst die gel ?
Ik vond het inleidend heel fijn. Kon meteen aan de weeënopwekkers en binnen 3 uur was de kleine dame er. Ik kwam wel in een weeënstorm en dat was geen pretje, maar vlak daarna mocht ik al persen. Ben ook natuurlijk bevallen en dat duurde stuk langer en was naar mijn idee ook een stuk pijnlijker.
Ik ben met 11 dagen over tijd ingeleid. Ik had bij binnenkomst al 3 cm ontsluiting dus m’n vliezen werden gebroken. De weeën opwekker werkte heel snel waardoor ik een weeënstorm kreeg die ook de hartslag van de baby beïnvloedde. Ze hebben de pomp toen uitgezet en later weer aan gezet. Toen ik volledige ontsluiting had hoopte ik dat mijn lijf het over zou nemen, maar de persweeën bleven weg. Ik hoop bij een eventuele volgende keer dat m’n lichaam het zelf doet, ik vond ‘t inleiden geen pretje.