Een droom die uitkomt!

Toen Richard mij bijna 3 jaar geleden ten huwelijk vroeg zag ik het al helemaal voor me, een enorme bruiloft met al onze familie en vrienden. Ik in een enorme jurk met steentjes en een enorme rok, Richard in een donkerblauw pak en de jongens (ookal wisten we toen nog niet was Florisje zou worden) in een mini pakje. We zouden trouwen op een landgoed, in een groot kasteel en we daarna vertrokken we op een huwelijksreis naar een exotisch oord.

Inmiddels is dat een beetje (een beetje veel) bijgesteld. De dag die op de dagen dat mijn kinderen geboren zijn na de mooiste dag uit mijn leven moet worden, moet helemaal draaien om ons en de mensen die het dichtste bij ons staan. Voor mij hoeft zo’n enorme bruiloft niet meer. ik neem jullie mee in een gedeelte van mijn droom dag.

Natuuuuurlijk hebben we prachtig weer, het is een stralende dag in juni en het weer blijft ook de hele dag prachtig. We zijn gisteravond aangekomen op het Waddeneiland waar we gaan trouwen. (Schiermonnikoog of Ameland ofzo, ben er nog niet uit! Haha) Vandaag is dan eindelijk die dag waar we zo lang naar uit hebben gekeken. Vanmiddag zullen Richard en ik, elkaar onder het oog van onze kinderen Maxim, Floris en Lauren en de rest van de mensen die ons echt dierbaar zijn het ja-woord geven en officieel man en vrouw worden.

bron

De jurk die ik al maanden geleden uitgekozen heb en waar ik zwijmelend elke keer over wegdroomde, hangt al te wachten op het hangertje aan de kast. Waar ik ooit had gedacht dat ik in een enorme glitter prinsessenjurk zou trouwen, is dit een prachtig kanten exemplaar, simpel en romantisch, precies zoals bij deze speciale dag past.

bron

Dan word er zacht op de deur geklopt en komen mijn drie kinderen binnen gelopen, de jongens in een wit overhemd en Lauren in een wit jurkje dat ze zelf zo ontzettend prachtig vond. Vanaf vanmiddag zal ik dezelfde achternaam als hun dragen, iets wat toch wel heel erg speciaal voelt.

Terwijl ik me klaar maak, kijk ik naar de meegebrachte foto van mijn moeder op haar trouwdag. Juist op deze dag mis ik haar nog het meest, ze had hier gewoon bij moeten zijn en mij moeten helpen met voorbereiden.

bron

Dan komt iemand binnen die zegt dat het tijd is om te gaan. Onderweg naar de locatie aan het strand word ik wat zenuwachtig. Na 10 jaar gaat het dan eindelijk gebeuren, naast onze kinderen zal dit de grootste verbintenis tussen ons zijn, zal het ook anders voelen? Als ik in de verte de stoelen al zie staan met al onze gasten en Richard bij de oude boom waar het gaat gebeuren, slik ik even. Hoe vastberaden ik ook ben, het blijft toch even spannend.

Ik pak mijn kinderen nog eens even goed vast en zie aan hun dat ze het ook wat spannend vinden. Dan lopen zij met zijn drieen, hand in hand naar hun vader toe, precies zoals we geoefend hadden. Dan is het mijn beurt, mijn vader ziet dat ik zenuwachtig ben en knijpt nog even in mijn hand.  ‘Ik hoop zo dat ik niet struikel!’ weet ik er nog uit te brengen terwijl we gaan lopen.

bron

Ik zie Richard staan en als onze blikken elkaar kruizen, krijg ik spontaal kippevel en een brok in mijn keel..

Het gaat nu echt gebeuren! Over een paar minuten dragen we onze trouwringen en zijn  wij Man en Vrouw.

Dit was dan een stukje over mijn droomdag, een dag waarvan ik hoopt dat hij in de komende jaren echt een keer gaat gebeuren! Als jij nog gaat trouwen, dan is het misschien leuk om mee te doen aan de winactie van Lucardi waarbij je een prachtige bruidsarmband kunt winnen als je je droomaanzoek deelt.

Ben jij al getrouwd of ga je nog trouwen? Hoe ziet jouw droom dag eruit?