Dingen gewoon doen.

Het blijft een dingetje, dat dingen gewoon doen. Ik ben iemand die dingen vaak voor zich uitschuift. Om maar iets te noemen, telefoon gesprekken voeren. Ik heb echt een bloedhekel aan bellen en ik kan zulke dingen echt dagen voor me uit schuiven. Dat is dan iets wat ik echt vervelend vind, maar er zijn ook dingen die ik heel erg leuk vind, maar die ik niet doe omdat ik het eng vind. Of bang ben voor de reacties van anderen. Vorig jaar ben ik begonnen met dingen gewoon doen. Zo had ik al jaren de droom om een boek te schrijven en vorig jaar heb ik dat gewoon gedaan. En het resultaat? Talloze positieve reacties! Was ik daar nou zo bang voor?

De eeuwige twijfelaar.

Ik kan altijd dagen zo niet maanden twijfelen als ik ergens aan wil beginnen. Neem als voorbeeld het bloggen. Ik had voor ik begon al talloze pogingen gedaan om een blog bij te houden. Maar ja, het kwam niet echt van de grond omdat ik het niet vol hield. Ik sprak er niet over en hield het voor mezelf. Ik was toch een soort van bang dat mensen het raar zouden vinden dat ik gewoon dingen over mezelf op internet aan het schrijven was. Ik had al een heel idee in mijn hoofd, een naam voor mijn  blog en ik had zelfs mijn instagramnaam al veranderd in TheMommyDiaries. Maarja, ik durfde niet! Uiteindelijk kwam de stap om toch maar eens door te zetten best wel in een opwelling. Ik keek op een site van een host en besloot het gewoon te doen. Dat was laat in de avond en toen ik de volgende ochtend wakker werd had ik wel even zo’n gevoel van: Ohoh wat heb ik nu weer gedaan? Maar aan de andere kant was ik echt heel erg blij dat ik het had doorgezet. En drie jaar later ben ik er nog steeds blij mee.

Maar straks lukt het niet?

Ik krijg best wel veel berichtjes van volgers die bezig zijn met een boek of er eentje hebben geschreven, maar die hem niet durven te publiceren omdat ze bang zijn dat andere mensen het niet leuk zouden vinden. Nouja, dat snap ik wel, want dat had ik ook. Ik had al best wel wat volgers toen ik mijn eerste verhaal publiceerde en dat maakte het des te enger. Het gewoon doen was echt een opluchting. Ik kreeg namelijk zo ontzettend veel positieve reacties! Ook een aantal negatieve trouwens, van mensen die vonden dat ik er meteen maar weer mee moest stoppen. Dus tja, ik wilde na die negatieve reacties eigenlijk meteen stoppen. Want hoeveel positieve reacties je ook krijgt. Negatieve reacties overheersen toch op de een of andere manier. Toch besloot ik door te zetten, met als gevolg dat ik steeds meer en meer volgers en positieve reacties kreeg. Wat er toe leidde dat ik mijn eigen e-book durfde te publiceren en daarna nog 2.

Momenteel ben ik bezig met de volgende grote stap. Namelijk het schrijven van mijn eerste echte boek. Ik ben er nu al heel trots op en ga zelf ook een beetje op in het verhaal, maar ergens vind ik het toch een beetje eng omdat het verhaal zo ontzettend anders is dan de vorige verhalen. Het is echt een hele andere insteek. Niet een zoetsappig liefdesverhaaltje. Maar weet je? Ik ga het gewoon doen!

Heb jij ook iets dat je eigenlijk heel graag wil doen maar steeds voor je uitschuift omdat je niet durft? Ik ben heel erg benieuwd!