De ‘Ik ben nog maar net 1 en brul al NEEE’ fase.

by Tamara
fase

De ‘Ik ben nog maar net 1 en brul al NEEE’ fase. Daar zitten we nu heel erg in, of nouja ‘we’ niet, maar mijn dochter van 16 maanden die denkt dat ze minstens 16 jaar is wel. Met haar dwingende vingertje dat menig politicus niet zu misstaan, wijst ze de dingen aan die ze wil hebben terwijl ze keihard ‘DIE’ roept. Geef je daar geen gehoor aan, dan kiest ze een stapje hoger op de toonladder. Nu is dat ook wel onze eigen schuld, want met 2 broers en een vader die haar op handen dragen is ze natuurlijk verwend geboren en tja, wat zullen we zeggen… Dat eigenwijze heeft ze waarschijnlijk van haar moeder.

De ‘Ik ben nog maar net 1 en brul al NEEE’ fase.

De onschuld zelve.

Op een warme zaterdagmorgen werd na een supersnelle bevalling onze dochter Lauren geboren. Die snelle bevalling moet een aanwijzing zijn geweest voor wat er komen ging, want als mevrouw iets wil, dan moet het NU! Of beter eigenlijk gister nog.  Wat genoten we van ons heerlijke kind en hoewel ik me voorgenomen had dat niemand mijn kind ‘Prinses’ zou noemen, was dat nou net de bijnaam die de grote broers voor haar verzonnen hadden, al had mevrouw de hertogin haar ook niet misstaan.

Die eerste maanden was ze heel makkelijk en lief en ik snapte totaal niet waar het idee vandaan kwam dat meisjes pittige tantes zouden zijn. Mijn prinsessenkind was toch de onschuld zelve?

image

Een pittige tante.

Dat veranderde toen ze kon zitten en kruipen. Ineens was het speelgoed van haar broers niet meer veilig. Denk je dat kleine meisjes met knuffels spelen? Hier waren Paw Patrol en Transformers het favoriete speelgoed! Een pop mepte ze met het hoofd tegen de tafel aan terwijl ze af en toe nog even checkte of hij het nog deed en vervolgens pakte ze een dino uit de bak en begon ze ineens brulgeluiden tegen iedereen te maken.

Al snel hadden haar broers door dat ze het niet moesten wagen om speelgoed weer terug te pakken want het gevolg daarvan was een oorverdovend gekrijs en zelf gemep, gebijt en gekrab! Echt, ik snapte de vergelijking tussen puppy’s en kinderen nooit zo erg, maar sinds ik een dochter heb, snap ik het helemaal, zelf een wolvenjong is er niks bij!

Papa’s kleine meisje.

Nu zullen de mensen die mij op Instagram volgen en af en toe dat superschattige kleine meisje met die grote blauwe oogjes en die mooie krulletjes voorbij zien komen, vast niks geloven van wat hierboven staat. Dat geeft niet, want dat doet haar vader ook niet. Ze mag dan wel zo’n draak zijn de hele dag, als hij thuis komt, dan zet ze haar liefste lachje op en is ze poeslief! Oké, ik zal jullie iets vertellen waar ik echt verbaasd over ben. Dat kleine meisje is zooooo gek op papa, dat wanneer ze huilt en een driftbuitje heeft, ik haar een foto van Richard laat zien. Instant happiness!

Hoe moet dat nou als ze later groot is?

Ook kleine meisjes worden ooit groot en als haar karakter nu al zo is, hoe moet dat later dan als ze niet 16 maanden maar 16 jaar is. ik hou mijn hart vast al ik kijk hoe ik zelf was als puber. Midden in de nacht wegsneaken om met jongens af te spreken. Uit gaan en pas tegen de ochtend weer terug komen en vriendjes hebben die veeeeel ouder waren. Ik denk dat tegen die tijd de pakken haarverf niet aan te slepen zijn met al die grijze haren die ik ga krijgen. Het enige wat wel scheelt is dat die kleine dame 2 grote broers en een hele stoere vader heeft, die haar vast goed in de gaten gaan houden. EN ach, het duurt nog jaren toch? Wie weet is ze tegen die tijd wel een braaf engeltje!

Ondertussen houden we de ‘Het is een fase’ mantra erin en genieten we ontzettend van die drie aapjes van ons!

(Vooral als ze slapen!)

 

Misschien vind je dit ook leuk

8 comments

Marianne 25 september 2016 - 07:06

Oh wat herkenbaar! Het zou mijn verhaal kunnen zijn! Ook hier een supersnelle bevalling. Na 3 mnd kreeg ze een spreidbroekje en dachten toen dat ze daarom zo kon gillen. Uit frustratie… toen zeiden we ze wordt vast rustiger als dat broekje af is en ze kan kruipen… niet dus. We verlegden het naar oke, misschien dan als ze kan lopen. Ook mis gegokt. Nu hopen we dat t zo is als ze kan praten! Want met heel hard nee schreeuwen en die zeggen krijg je niet alles duidelijk ?. Succes met jullie prinses (onze dochter heet Saar, de betekenis daarvan is prinses….)

Reply
Cassandra 24 september 2016 - 09:07

het is een fase, het is een fase, het is een fase, het is een fase, HET IS EEN MONSTER! Die van mij in elk geval af en toe wel hahah!

Reply
MetMirjam 23 september 2016 - 17:24

Haha oh jee.. 😉 Nee hoor, komt vast goed met die meid van jullie! Broers gaan straks gewoon mee als bodyguards!

Reply
Stefanie 23 september 2016 - 08:30

Nou k hou m’n hart vast! Na drie jongens komt er nu een meisje…. alhoewel onze jongens in die leeftijd ook heel wat streken hebben uitgehaald. Ik ben erg benieuwd! Sterkte voor jou in deze ‘het is maar een fase’

Reply
Lilian 23 september 2016 - 08:05

Ik denk als je goed blijft praten en je grenzen blijft aangeven, komt dat best goed! Succes!

Reply
Nicole @ Everyday-Life.nl 23 september 2016 - 07:23

Hahoh jee dat belooft wat! Wij krijgen ook een meid erbij !

Reply
Josan 23 september 2016 - 06:53

Hahaha dat komt omdat ze de derde is. Mijn derde meisje is we wat liever maar heeft ook een dwingend vingertje, bijzonder hoog toonbereik en 4 man personeel om al haar wensen te vervullen.

Reply
Channa 23 september 2016 - 06:49

Herkenbaar. Fenna was ook heel makkelijk in het begin. Niks pittigs aan, maar inmiddels….

Reply

Ik zou het leuk vinden als je een reactie achterlaat!

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.