De laatste zomer samen | Hoofdstuk 16

by Tamara

Toen ik thuis kwam, gooide ik mijn  kleding meteen in de wasmand en ging ik meteen onder de douche staan. Ik schrobde elk deel van mijn lichaam helemaal schoon en waste drie keer mijn haren, voordat ik me weer een klein beetje schoon voelde. In het half uur dat ik onder de douche stond, probeerde ik niet teveel aan Thomas te denken, wat onmogelijk was, aangezien ik de hele middag met hem had doorgebracht.

Net toen ik klaar was, hoorde ik de deur beneden open gaan en hoorde ik Lexie roepen waar ik was. Snel deed ik Joost zijn badjas aan en liep ik de trap af, waar ze beneden stonden te wachten. ‘Schatje! Heb je een leuke dag bij tante Katja gehad?’ Ze knikte: ‘Ja mama! We zijn naar een pretpark geweest en ik ben met papa in de achtbaan gegaan! Het was echt suuuuuuperleuk!!!’ Ik lachte en gaf haar een knuffel. Daarna stond ik weer op en gaf Joost een kus. ‘Beetje een gek tijdstip om te gaan douchen. Wat heb je uitgespookt?’ grinnikte hij.

Ik wachtte tot Lexie de kamer binnenliep en voelde de zenuwen door mijn lichaam gieren. ‘Niet boos worden.’ zei ik zachtjes en ik zag aan zijn gezicht dat hij schrok van mijn woorden. ‘Lieverd? Wat is er aan de hand? Wat heb je gedaan?’ zei hij bezorgd. ‘Ik ben bij Thomas geweest.’ zei ik en ik zag zijn gezicht meteen vertrekken. ‘Bij Thomas? Maar je zei… Jullie hebben toch niet….? Flo?’ Ik schudde mijn hoofd. ‘Nee we hebben niets gedaan, alleen gepraat.’ Ik vertelde hem wat er vandaag gebeurd was en wat we te weten waren gekomen.

Ondertussen verplaatsen we ons naar de keuken, waar Joost thee voor me zette. ‘Oké, dus Thomas ziet eruit als een vadsige zwerver en dus ik hoef me geen zorgen meer te maken.’ zei hij toen ik klaar was met vertellen. ‘Is dat serieus het enige wat je hebt onthouden van het hele verhaal?’ Hij lachte: ‘Nee, maar wel het enige dat ik belangrijk vind.’ Hij kwam wat dichterbij me staan en plukte wat aan mijn badjas. ‘Heb je hier nou niets onder aan?’ Ik lachte en duwde zijn handen weg. ‘Lexie is erbij mafkees. En trouwens, ik ben wel een beetje beledigd dat je meteen denkt dat ik met mijn ex het bed in duik.’ ‘Ik zou hem best snappen als hij het zou proberen. Maar ehh.. Je hebt dus met die Danielle afgesproken dat je bij dat meisje langs gaat vanavond? Is dat wel veilig? Moet ik mee gaan?’ Ik schudde mijn hoofd. ‘Nee het is een meisje van net negentien. Wat kan die ons nou aan doen? Helemaal niets.’ Hij sloeg zijn armen om mijn middel en trok me naar zich toe. ‘Heb je enig idee hoe sexy je eruit ziet in mijn badjas?’ Hij zoende me zachtjes en even liet ik me gaan, tot we een keiharde ‘ieeeeeeeeel’ naast ons hoorde. ‘Papa! Blijf eens van mama af! Dat is smerig!’ Hij pakte Lexie op en bedolf haar met kusjes. ‘Wat zeg je nou? Vind je dit smerig?’ Lexie gierde het uit van het lachen en ik schudde lachend mijn hoofd.

Terwijl ik naar boven ging om me aan te kleden, dook Joost de keuken in om te koken en nadat we allemaal samen gegeten hadden, brachten we Lexie naar bed. Toen ze van ons beide een verhaaltje had gehad en een kus, ging ze rustig slapen.

Beneden vertelde Joost nogmaals dat het hem niet zo’n goed idee leek als ik alleen zou gaan. ‘Weet je zeker dat je daar alleen naartoe wilt? We kunnen je moeder wel vragen of ze op wil passen zodat we samen kunnen gaan? Dan is het misschien ook wat minder ongemakkelijk tussen jou en Danielle?’ Ik gaf hem een kus en pakte een andere jas van de kapstok. ‘Nee, het lukt me wel. Ik hoop alleen maar dat ze wat informatie heeft. Want ik word echt gek van al dit gedoe.’ Hij knikte en gaf me mijn tas. ‘Flo? Sorry dat ik je niet geloofde met die verdwenen spullen en dat openstaande raam. Ik ga maandag meteen weer bellen om ook camera’s in huis te laten plaatsen. Hopelijk komen we er zo achter hoe het kan dat al die spullen weg zijn.’ Ik knikte en pakte mijn tas aan. ‘Het geeft niet. Als ik mezelf zo hoor klinkt het ook alsof ik gek geworden ben. Ik hoop gewoon dat we hierdoor snel duidelijkheid hebben. Die spullen maken me allemaal niet zoveel uit, ik wil gewoon dat mijn gezin veilig is.’

Hij gaf me nog een kus en trok me even tegen zich aan. ‘Als er iets is moet je bellen goed? Ik wil niet dat je gevaar loopt.’ Ik knikte: ‘Dat zal ik doen. Maar maak je geen zorgen. Ik ben zo weer thuis. Goed?’ Ik opende de deur en liep naar mijn auto terwijl Joost in de deuropening bleef wachten. Toen hij daar zo stond, nonchalant leunend tegen de deur, wist ik weer waarom ik zo ontzettend veel van hem hield en hoeveel geluk ik met hem had gehad. Alle ellende die ik met Thomas had doorstaan had was niet voor niets geweest, want als Thomas nooit bij me weg was gegaan, had ik Joost nooit ontmoet. Ik zwaaide nog even en reed van de oprit af. Op weg naar  Danielle.

Danielle woonde nog wel in de stad, in dezelfde wijk als waar ze eerst met Thomas in mijn oude huis had gewoond. Ze had terloops verteld dat ze was getrouwd met een man die iets deed met onderhandelen over aandelen voor bedrijven en toen ik voor haar huis stopte, zag ik dat haar man wel heel succesvol moest zijn. Ze was er niet bepaald op achteruit gegaan toen ze bij Thomas weg ging. Ik stapte uit en belde aan, waarna er een jonge man met een jongensachtige uitstraling opendeed. ‘Hé! Jij bent Florine? Danielle komt er zo aan. Wil je binnen wachten?’ Eerst wilde ik ja zeggen, tot ik me herinnerde wat voor een ontzettend ongemakkelijke situatie dit sowieso al was en ik schudde mijn hoofd. ‘Nee, ik wacht wel even in de auto. Geen probleem.’ Het duurde even voor Danielle naar buiten kwam en nadat ze haar man een kus had gegeven, kwam ze naast me zitten. ‘Weet je wat ik me vanmiddag realiseerde?’ vroeg ze aan me. ‘Dat het gedoe met Thomas ons beide een veel beter leven heeft opgeleverd.’ Ik lachte: ‘Ja je hebt gelijk. Heeft die lamzak toch nog wat goed gedaan!’ Ik zette de auto in zijn achteruit en reed de wijk uit. Ineens realiseerde ik me dat ik eigenlijk helemaal niet wist waar we precies naartoe moesten. ‘Heb jij het adres van Sandra?’

Ze knikte en stelde de navigatie op haar telefoon in. De route wees ons naar een villawijk aan de andere kant van de stad, waar alleen de echt heel erg rijke mensen woonden. We reden de straat in en stopten voor een heel groot wit huis.

Ik hoopte zo erg dat hiermee een einde aan alle ellende zou komen.

Dit boek is deel van een reeks. Je koopt alle boeken hier.

Misschien vind je dit ook leuk

Ik zou het leuk vinden als je een reactie achterlaat!

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.