De weken verstreken en was alsof Ralph sinds die bijna kus wat afstand nam. Hij stuurde geen grappige berichtjes meer, maakte geen grapjes meer en kwam niet zo vaak meer spontaan langs. De weken verstreken en ik volgde braaf college’s, zorgde voor Rosie en deed mijn best om mijn huwelijk met Lars toch wat te laten slagen. Sinds mijn vaders verjaardag, maakte hij geen gemene opmerkingen meer en was hij steeds ontzettend lief. Hij nam regelmatig bloemen mee en deed veel voor me, wat natuurlijk heel fijn was, als ik de reden ervan niet zou weten. Mijn moeder vertelde achteraf dat Ralph behoorlijk boos was geworden op Lars. Hij had gezegd dat hij het niet moest wagen nog één keer zo respectloos tegen mij te doen, want dan had hij een groot probleem. Het had ervoor gezorgd dat de relatie tussen Ralph en Lars wat bekoeld was geraakt, maar ja, Het was ook een beetje naïef om te denken dat het goed zou blijven gaan na alles wat er gebeurd was.
Het was echt een wonder geweest als ze echt vrienden waren geworden.
Maar dat maakte niets uit, want er gebeurden genoeg andere mooie dingen. Zo ontmoette mijn vader voor het eerst in vijfendertig jaar zijn kleine zusje, die gek genoeg maar tien jaar ouder dan ik was. Het voelde wel grappig om zo’n jonge tante te hebben, zeker toen ik me bedacht dat Ralph gewoon ouder was dan zij. Ik had haar zelf nog niet ontmoet, omdat ze eerst zelf een band wilden opbouwen, maar mijn vader straalde helemaal als hij over haar vertelde en dat was genoeg voor nu.
Als verrassing voor Ralph, om hem te bedanken voor wat hij had gedaan, organiseerde mijn moeder ook een ontmoeting met zijn ouders, die hij al jaren niet gezien had. Ze waren destijds boos geweest omdat hij iets met mij was begonnen, maar dat was allemaal zo lang geleden dat het tijd was om het allemaal te vergeven en te vergeten. Ze ontmoetten Rosie voor het eerst in vijf jaar en zo had ze er ineens nog een opa en oma bij. Toen ze hoorden dat Joost Ralph ook vergeven had en dat ze zelfs goed met elkaar konden opschieten, besloten ze dat ze wel weer donateurs van het ziekenhuis wilden worden, iets wat enorm goed uitkwam, omdat er net een nieuw liefdadigheidsbal aan zat te komen.
Het thema van dit jaar was een gemaskerd bal en natuurlijk was ik ook uitgenodigd. Ik was inmiddels vijftien weken zwanger en ik begon een behoorlijke buik te krijgen. Het was niet makkelijk om een jurk te vinden die paste en waarin ik er een beetje mooi uitzag, maar uiteindelijk lukte het en was ik klaar voor wat één van mijn lievelingsavonden van het jaar was. Er werd geld ingezameld voor het onderzoeksproject in Afrika en er was massaal op de uitnodigingen gereageerd. Alle tafels waren verkocht en alleen daarmee was het doel al behaald.
Ik liep aan Lars zijn arm naar binnen en terwijl hij meteen naar zijn collega’s liep, keek ik rond of ik nog bekenden zag. Al snel werd mijn naam geroepen en zag ik twee mensen die ik jaren geleden ook op zo’n feest had ontmoet. Maria en Rudolph Vreugenhil, Ralph zijn ouders.
‘Ruud, moet je nou eens kijken hoe prachtig ze eruit ziet! Alexandra, hoe is het met je liefje?’
Zijn moeder gaf me drie zoenen en een knuffel, waarna ze me bewonderend aan keek.
‘Heel goed, dank u wel.’
‘Je ziet er beeldschoon uit kindje, die jurk is echt geweldig. Hoeveel weken ben je nu?’
Ik glimlachte en zag dat Ralph bij ons kwam staan.
‘Vijftien weken inmiddels.’
‘Wat ontzettend leuk dat Rosie een broertje of een zusje krijgt. Het zal vast net zo’n prachtig kind worden als dat Rosie is, dat kan niet anders met zo’n moeder.’ Ik voelde dat ik bloosde en Ralph lachte.
‘Mam, je realiseert je dat dit niet je schoondochter is he? Je hoeft niet zo te slijmen.’
Boos keek ze hem aan.
‘Jammer genoeg niet inderdaad. Maar ik spreek de waarheid, moet je zien hoe prachtig ze is.’
Ralph knikte bevestigend en toen zijn moeder dat zag, gaf ze hem een duw.
‘Je bent een sukkel dat je niet meer je best hebt gedaan. Dat had jouw vrouw kunnen zijn in plaats van de vrouw van.. Ehh. Hoe heet je man ook alweer? Is hij hier vanavond ook?’
Ik knikte en wees naar de bar.
‘Hij staat daar bij zijn collega’s.’
Maria boog zich naar me toe:
‘Hij is ook een sukkel dat hij je hier in je eentje laat rondlopen in plaats van met je te pronken.’
Ik lachte een beetje beschaamd en voelde dat Ralph mijn hand pakte.
‘Ja zo is het genoeg mam. Ik ga nu met haar dansen, goed?’ Zijn moeder stak haar duim op en hij nam me mee naar de dansvloer, waar al een aantal mensen aan het dansen waren. Hij pakte mijn ene hand zachtjes vast, terwijl hij de andere om mijn middel legde. Ik legde mijn losse hand op zijn schouder en glimlachte.
‘Zo meneer Vreugenhil, kunt u nog dansen ook?’ Hij grijnsde en draaide me een rondje waarna hij me weer opving. ‘Dat krijg je als je jarenlang op dansles moet van je moeder.’
Ik zag mijn ouders een stukje verderop een hele show uitvoeren terwijl ze de grootste lol met elkaar hadden en lachte.
‘Denk je dat jij ooit zo gelukkig met Lars zult worden als zij twee?’
Ik keek naar de bar waar Lars shotjes achterover gooide en zuchtte.
‘Ik weet het niet…’
Er werd langzame muziek opgezet en hij liet zijn hand zachtjes over mijn rug gaan. ‘Je verdiend beter dan hem Lex.’ fluisterde hij zachtjes in mijn oor.
‘En wie verdien ik dan? Jou?’ zei ik een beetje geïrriteerd.
‘Nou, ik bedoel niet direct mij. Maar iedereen die je niet zo voor gek zou zetten door op een feest als dit stomdronken te worden zou beter zijn dan hij.’
Zachtjes trok hij me nog wat meer naar zich toe en hij zuchtte.
‘Ik zou willen dat ik hier met je zou kunnen dansen zonder al die gekke blikken.’
Ik keek om me heen en zag dat er een aantal collega’s van Lars ons aan het aanstaren waren. Toen zag ik ineens iets waar ik al bang voor was. Iemand stootte Lars aan en wees naar ons, waarna hij boos onze kant op keek. Meteen kwam hij boos naar ons toe gelopen en begon te schreeuwen.
‘Blijf met je poten van mijn vrouw af klootzak!’
