Ik had niet veel tijd om erover na te denken, want ik hoorde Rosie roepen en zag dat mijn ouders voor de deur stonden. Mijn vader was helemaal verbaasd door onze verrassing en knuffelde me. Hij vond zelfs ons grapje niet erg en ging meteen met Rosie naar de tuin om haar te duwen op de schommel. Ralph stak de barbecue vast aan en toen ik mijn vader en Ralph even later samen bij de barbecue zag staan, kon ik me moeilijk voorstellen dat mijn vader ooit zo’n hekel aan hem had gehad. Ik weet niet wat Ralph had gedaan, maar ze hadden gepraat en het ging prima tussen hen. Ze konden goed met elkaar opschieten en zo te zien vonden ze elkaar erg grappig. Ik liep naar buiten en begon de tafel te dekken.
‘Hoe gaat het nu meisje? Voel je je goed?’ vroeg mijn moeder, die het bestek begon te verdelen.
‘Het gaat, heel erg moe. Maar gelukkig niet zo misselijk als bij Rosie.’
Ze lachte en keek naar mijn vader, Ralph en Lars die bij de barbecue stonden te praten.
‘Had jij dit een half jaar geleden verwacht?’ lachte ze.
‘Nee, absoluut niet! In geen honderd jaar!’
Ralph liep naar de keuken om een schaal vlees te halen en ondertussen nam iedereen plaats aan tafel. Rosie pakte een grote verjaardagskroon die ze voor haar opa had gemaakt en zette hem op mijn vaders hoofd.
‘Lexie, Florine. Dank jullie wel voor deze verrassing! Echt, ik had me geen betere verjaardag kunnen wensen dan dit.’
Mijn vader gaf ons alleen een kus en ging aan het hoofd van de tafel zitten.
‘Vind je het niet te.. Klein?’ vroeg ik hem.
Ralph ging ook aan tafel zitten en begon het vlees te verdelen dat hij net klaargemaakt had.
‘Nee joh, onze familie is nu eenmaal niet groter en op mijn verjaardag wil ik niets liever dan mijn kleine familie bij me hebben.’
Hij keek daarbij ook Ralph aan en dat deed me meer dan ik had verwacht. Ik vond het zo fijn dat hij hem eindelijk geaccepteerd had.
‘Mag ik heel brutaal zijn en vragen hoe het kan dat jullie zo weinig familie hebben?’ vroeg Lars.
‘Ja daar ben ik ook wel benieuwd naar. Is dat om dezelfde reden als dat Lexie de achternaam van Florine heeft?’ vroeg Ralph.
Mijn vader knikte. ‘Ja, en omdat Alexandra Rijnders nou eenmaal niet zo lekker klinkt. Ik heb trouwens bij ons trouwen ook Florines achternaam aangenomen.’ ‘Ohja, Alexandra was het he? Wat een grote naam voor zo’n klein meisje.’ grinnikte Ralph.
‘Tja, dat vonden wij ook. Mijn moeder heette Alexandra, Lexie is naar haar vernoemd. Om antwoord te geven op jullie vraag. Mijn moeder kreeg toen ze al wat ouder was nog een dochter en overleed bij de bevalling. Daar kon ik niet zo goed mee om gaan, waarna mijn vader zo boos op me werd dat hij het contact verbrak. Ik heb alleen nog contact met mijn zus Katja, mijn jongste zusje heb ik nog nooit gezien.’
Ik zag Ralph nadenken.
‘Heet je jongste zusje toevallig Nadine Rijnders?’
Mijn vader keek hem verbaasd aan.
‘Ja dat klopt! Hoe weet je dat?’
Ralph lachte zenuwachtig.
‘Ik heb bij haar in de klas gezeten en ze vertelde me een soortgelijk verhaal. Dat haar moeder overleden was tijdens de bevalling en ze nog een broer had die ze nooit had gekend.’
Ik zag dat mijn vader zijn ogen vochtig werden en hij keek snel weg.
‘Wil je haar misschien zien? Ik heb haar op Facebook.’
Mijn vader knikte en Ralph pakte zijn telefoon, waarna hij haar opzocht. Ik keek met mijn vader mee en zag een jonge vrouw die precies op hem leek. Ze had zijn lichtgroene ogen en hetzelfde donkere haar. Ze had een zoontje van Rosies leeftijd en die leek ook precies op hem. Ik zag in mijn vaders ogen dat het hem pijn deed om het zusje te zien dat hij nog nooit gezien had.
‘Je vader leeft trouwens ook nog. Ze hebben een tijdje geleden zijn negentigste verjaardag gevierd.’
Bij die woorden brak mijn vader. De tranen stroomden over zijn gezicht en mijn moeder knuffelde hem, om hem te troosten. Ralph scrolde verder naar de foto’s van die verjaardag en liet ze zien.
Daar zat hij dan, de opa die ik nooit gekend had. Het was heel raar om te zien dat mijn vader zo ontzettend op zijn vader leek. Ze hadden niet alleen dezelfde ogen, maar ook dezelfde uitstraling.
‘Ik kan Nadine wel een berichtje sturen om te vragen of ze contact willen? Is dat een idee?’
Mijn vader keek Ralph aan en toen gebeurde er iets wat ik nooit had verwacht. Mijn vader sloeg zijn arm om Ralph heen en knikte.
‘Ja, dat zou ik echt enorm graag willen.’
Ralph en mijn vader liepen naar binnen om een berichtje te sturen en ik knuffelde mijn moeder.
‘Je hebt geen idee hoeveel dit met je vader doet. Hij heeft het er elk jaar op zijn verjaardag weer moeite mee dat hij zijn familie niet kent en dit jaar was het vijfendertig jaar geleden dat het gebeurde.’
Ik gluurde naar binnen en zag dat mijn vader en Ralph aan de eetkamertafel met iemand aan het chatten waren.
‘Duss..’ zei Lars ineens. ‘Is er iemand die nog honger heeft?’
Hij liep naar de barbecue en begon weer vlees erop te leggen, waarna hij zijn zoveelste flesje bier leeg dronk. Ik rolde met mijn ogen en excuseerde me bij mijn moeder, waarna ik naar binnen liep. Ik zag dat ze net met iemand aan het videobellen waren en zorgde ervoor dat ik buiten beeld bleef, maar aan hun gezichten te zien was het een leuk gesprek. Ik liep snel naar de badkamer om me wat op te frissen en toen ik terugliep, kwam Rosie vragen of we de taart al aan gingen snijden. De dag ervoor hadden we de hele dag in de keuken gestaan om een taart voor mijn vader te maken en ze was er heel erg trots op.
‘Als jij zegt dat iedereen moet gaan zingen, haal ik de taart op.’
Ze rende naar buiten en ik hoorde haar meteen tegen iedereen zeggen dat ze stil moesten zijn, want dan kregen ze taart.
Onder luid gezang liep ik naar buiten met de taart en zette hem op tafel, waar ik hem aan kon snijden. Rosie keek ontzettend trots door alle complimentjes en natuurlijk was het eerste en het grootste stuk voor haar.
‘Zou je nou wel zo’n groot stuk nemen Lex? Denk om je lijn he? Straks word je nog net zo vadsig als aan het einde bij Rosie.’ zei Lars.
Mijn ouders lachten het grapje wat weg, maar ik vond het echt niet leuk en nadat ik het stuk taart aan Rosie had gegeven, liep ik snel naar binnen en rende ik de trap op naar boven. In de badkamer veegde ik mijn tranen weg en zette ik de kraan aan zodat niemand me kon horen, maar al snel kwam er iemand binnen.
‘Lex? Gaat het? Ik heb er net wat van gezegd en je ouders zijn ook boos op hem geworden. Ik denk dat hij wat teveel gedronken heeft.’
Ralph sloeg zijn armen om me heen en knuffelde me, terwijl ik de tranen liet stromen.
‘Ik weet niet hoe lang ik dit nog volhoud als hij zo blijft doen. Het is niet alleen vandaag, hij blijf altijd maar lelijke dingen zeggen en inwrijven dat hij degene is die het geld binnenbrengt en dat ik het maar zo makkelijk heb. Ik weet gewoon niet meer wat ik moet doen.’
Hij pakte mijn gezicht in zijn handen beet en veegde met zijn duim voorzichtig de tranen weg. Even dacht ik dat hij me zou gaan zoenen, hij keek diep in mijn ogen en kwam iets dichterbij. Maar net voordat hij het zou doen, stopte hij en liet hij me los.
‘Sorry.. Ik moet dit niet doen.. Als je dit ooit wil dan moet het van jou komen. Ik moet me niet steeds zo opdringen.. Het spijt me.’
Meteen verder lezen? Je koopt het boek hier!
