De laatste dag van de zomer | Hoofdstuk 6.

by Tamara

Een paar dagen later was het dan zo ver. Ik stond al vroeg in de middag de tuin te versieren samen met Rosie, terwijl Lars nog aan het werk was. Ik had een cateringbedrijf gevraagd om alles te bezorgen, dus ik hoefde zelf gelukkig niet zoveel te organiseren. Ze stonden al vroeg voor de deur om alles te brengen en nadat ik al het vlees en de salades in de koeling had gezet, begon ik met het versieren van de tuin. Oké, misschien had ik een beetje overdreven en was de ballonnen boog een beetje overdreven aangezien er maar vijf mensen kwamen, maar mijn vader werd maar één keer zestig en dat wilde ik hem ontzettend inwrijven.

Dus overal in de tuin stonden bordjes met ‘Hoera dokter Joost is zestig.’ en overal hingen ballonnen met zijn leeftijd erop. Dat dokter Joost was altijd een grapje tussen mijn ouders geweest. Mijn vader had er een hekel aan als hij dokter genoemd werd en daarom sprak mijn moeder hem regelmatig zo aan. Mijn moeder had er dan ook op gestaan dat ik dat op de bordjes zou laten zetten. Ik had een ladder uit het schuurtje gepakt om de ballonnen op te hangen, maar ik kon er net niet helemaal bij.

‘Heb je hulp nodig?’ hoorde ik ineens iemand zeggen.

Ik schrok en verloor mijn evenwicht, waarna ik achterover viel. Met mijn ogen dicht bereidde ik me voor op een harde landing, maar ik kwam verrassend zacht terecht, toen ik opgevangen werd door twee sterke armen.

Ralph keek me lachend aan en zette me zachtjes neer. Hij liet zijn armen even rond mijn middel rusten en lachte.

‘Je liet me schrikken.’ zei ik zachtjes.

‘Tja, dat effect heb ik af en toe op vrouwen.’ grinnikte hij. Hij liet zacht zijn hand over mijn rug gaan en zuchtte.

‘Tenzij jij verteld dat ik op mannen val natuurlijk.’

Ik gaf hem een duw en draaide me om.

‘Je bent verschrikkelijk.’ zei ik.

‘Nouja, je mag ook wel blij zijn dat ik je kwam redden. Een vrouw in jouw toestand hoort niet op ladders te klimmen.’

Boos keek ik hem aan.‘Ohh zeg dat niet. Waarom zegt iedereen dat steeds. Ik ben zwanger, dat is toch geen toestand?’

Hij grinnikte en pakte de ballon van me aan.

‘Nee, je moeder vertelde dat Lars dat had gezegd. En ik weet dat je er een hekel aan hebt.’

Ik keek naar zijn lachende gezicht en zuchtte opnieuw.

‘Maak er maar grapjes over. En waarom praat je met mijn moeder over mij?’

Hij sprong van de trap af en pakte nog een ballon aan.

‘Ben je gek? Jij bent ons favoriete gespreksonderwerp. Zeker nu je zwanger bent en je helemaal hormonaal bent enzo. Vijftig tinten Lexie noemen we je.’

Zo te zien vond hij mijn boze gezicht hilarisch en begon te lachen, waarna ik boos weg liep.

Wat dachten ze wel? Een beetje samen grapjes over me maken terwijl ik er niet bij was? Ik stond in de keuken te mopperen, toen ik ineens een keihard gelach hoorde. Ik liep naar het raam en zag Rosie met een enorm waterpistool achter Ralph aanrennen, die inmiddels drijfnat was.  Hij pakte haar op en draaide haar in het rond, waarna ze hem weer nat spoot. Zijn zwarte shirt was doorweekt en zat strak om zijn lichaam heen. Ik merkte pas dat ik aan het staren was, toen hij zijn hand opstak en lachte. Shit, ik moest mijn gedachten eens onder controle houden. Dit kon echt niet zo.

Ik hoorde een auto de oprit oprennen en toen ik zag dat het Lars was, kwam ik snel bij het raam weg en deed alsof ik druk bezig was in de keuken.

‘He lieverd! Wat ziet alles er mooi uit! Heb je dat samen met Ralph gedaan?’

Ik knikte en wees naar de tuin. Ze zijn alleen nu alles weer nat aan het spuiten. Lars grinnikte en sloeg zijn armen om me heen.

‘Dat geeft niets, dat geeft mij even een paar minuten qualitytime met mijn mooie zwangere vrouw.’

Hij pakte me vast en boog zich naar me toe waarna hij me zoende. Hij liet zijn handen over mijn rug gaan en liet zijn mond van mijn lippen naar mijn nek gaan. ‘Lars. Niet hier, Ralph en Lexie kunnen elk moment binnenkomen.’ zei ik terwijl ik hem voorzichtig wegduwde. Hij bromde wat en ging verder waar hij mee bezig was, tot we werden opgeschrikt door een gekuch.

‘Ieeeel! Ik hoef niet te zien hoe jullie elkaar zoenen!’ hoorde ik Rosie zeggen.

Ze stond met haar handen in haar zij naar ons te kijken en ze keek heel boos. Achter haar stond Ralph tegen de muur geleund met die vervelende grijns op zijn gezicht. Ik liet snel Lars los en streek mijn haren uit mijn gezicht.

‘Stonden jullie daar al lang?’

‘Lang genoeg om jullie vieze gekus te zien.’ mopperde Rosie. Ze rolde met haar ogen en liep de kamer weer uit.

‘Ze heeft je flink te pakken gehad.’ zei Lars terwijl hij wees naar Ralph zijn druipende kleren.

‘Ja, ik ga even naar huis om iets droogs aan te trekken.’ zei hij.

‘Nee joh! Ik heb vast nog wel iets in de kast dat je past, doe je kleren maar vast uit. Lexie droogt ze wel even voor je.’

Lars liep de kamer uit en ik rolde met mijn ogen.

‘Lexie doet dat wel even.’ mopperde ik.

Ralph lachte en trok zijn shirt uit. Met grote ogen keek ik hem aan:

‘Anders doe je dat even niet hier?’

Hij keek me verbaasd aan.

‘Hoezo niet? Rosie ziet me wel vaker zonder shirt hoor. We hebben veel gezwommen in de afgelopen tijd.’

‘Ik heb het niet over Rosie.’ piepte ik met een rood hoofd.

Hij keek naar zijn buik en lachte.

‘Oh, nouja. Ik had niet verwacht dat je daar na je onderonsje met je man nog warm van zou worden hoor. Zeker in jouw toestand.’

Zijn ogen schitterden en ik zag dat hij ervan genoot om me te irriteren. Ik pakte een appel van het aanrecht en gooide die keihard naar zijn hoofd.

‘AUW! Was dat nou echt nodig?’

Ik knikte en ging zonder iets te zeggen verder met het snijden van de groenten. Lars kwam binnen en gaf Ralph een stapeltje kleren.

‘Dit zijn oude kleren die ik niet meer pas. Dus je hoeft ze niet terug te geven. Wat zijn jullie stil tegen elkaar, hebben jullie ruzie gehad?’

Ralph pakte het stapeltje aan en lachte:

‘Jep, je vrouw bekogelde me met een appel.’

Lars lachte en schudde zijn hoofd.

‘Ohja, je hebt zeker iets gezegd over haar buik? Ik zei afgelopen week ook al dat ze dik begint te worden en ze heeft de hele avond niet tegen me gepraat.’

Ik zag Ralph naar me kijken en hij trok een wenkbrauw op. ‘Dik? Waar dan precies? Ik vind haar allesbehalve dik.’

‘Tja, je moet haar eens zonder kleren zien. Ze begint nu al een behoorlijke buik te krijgen en aan alle kanten uit te dijen. Ik denk dat we haar aan het einde kunnen rollen. Maar het blijft een lekker wijf.’

Hij liep naar me toe en gaf me een kus op mijn wang.

‘Ik moet nog heel even naar de winkel om bier te halen. Heb je nog wat nodig?’ Ik schudde mijn hoofd en Lars liep de keuken uit. Ik voelde de tranen in mijn ogen prikken en keek snel de andere kant op, in de hoop dat Ralph ze niet zou zien. Maar het was al te laat.

‘Praat hij vaker zo tegen je?’ vroeg hij.

‘Nee hoor.’ zei ik snel, terwijl ik een traan wegveegde.

Ralph pakte mijn hand vast en draaide me om.

‘Lex, lieg niet tegen me. Dit moet je niet van hem pikken hoor. Het is gewoon respectloos hoe hij tegen je doet.’

Ik haalde mijn schouders op en zuchtte.

‘Ja.. Maar goed.. Hij zal wel gelijk hebben.’

Ik wendde mijn hoofd weer af om verder te gaan met de voorbereidingen, maar hij hield me tegen.

‘Lexie.. Laat je nooit door die man vertellen dat je dik bent of lelijk of wat dan ook. Je bent een prachtige, slimme vrouw en als hij zo tegen je doet, verdiend hij je niet.’

Ik keek hem aan en slikte.. Ik wist dat hij gelijk had, maar wat kon ik eraan doen? ‘Trek je nou nog een shirt aan? Straks snijd ik mezelf nog in mijn vinger.’

Hij zuchtte en liet me los, waarna hij een shirt van de stapel pakte en weer naar buiten liep.

Meteen verder lezen? Je koopt het boek hier!

Misschien vind je dit ook leuk

Ik zou het leuk vinden als je een reactie achterlaat!

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.