Lexie.
Oneindig veel koude sneeuwvlokjes vielen uit de hemel en dwarrelden om ons heen. Een klein koud sneeuwvlokje viel op mijn neus en snel veegde ik hem eraf.
‘Mooi is het hier he?’ zuchtte ik.
Hij knikte en pakte mijn hand vast. Samen keken we uit over het Zwitserse winterlandschap, zonder veel te zeggen. Het begon steeds harder te sneeuwen en we wisten dat we weer terug naar het huisje moesten gaan, maar ik wilde nog heel even langer genieten van dit, van deze plek die alleen van ons samen was.
‘Ralph ik..’
‘Sssstt.’ zei hij zachtjes.
‘Het komt allemaal goed, we krijgen je herinneringen terug en dan kunnen we eindelijk verder.’
Ik schudde mijn hoofd en voelde een warme traan over mijn koude wang glijden. ‘Waarom kan ik me hier wel alles herinneren? Wat nou als ik nooit mijn herinneringen terug zal krijgen?’
Ik snikte zachtjes en hij trok me tegen zich aan.
’Niet huilen Lexie, je herinneringen zijn daar nog ergens. Het komt echt goed. Wees maar niet bang.’
Ik keek op naar zijn gezicht en ik zag dat hij naar me lachte.
Zachtjes streek hij de tranen van mijn wang en kuste me op mijn voorhoofd.
‘Ik hou van….’
‘Lexie? Word je wakker? We zijn er bijna.’
Ik knipperde met mijn ogen en keek in het lachende gezicht van Ralph die naast me in het vliegtuig zat.
‘Was je aan het dromen? Je lag er zo vredig bij.’
Ik knikte en rekte me een beetje uit. Het was een droom die ik herkende. In de afgelopen weken had ik hem al meerdere keren gehad en toch was er ook iets anders mee.. Het was alsof ik hem herkende uit mijn oude leven.. Voor het ongeluk. Ik keek door het raampje naar buiten en zag een stralende zon, een grond landschap en op de achtergrond witte sneeuwtoppen. Toen Ralph had gezegd dat ik wel warme kleding mee moest nemen, had ik hem voor gek verklaard, het was in Nederland zomer en ik kon me niet voorstellen dat je in de zomer ergens kon skiën. Toen ik hem niet geloofde, liet hij me de pagina zien van de trip die hij geboekt had en daar stond inderdaad bij dat sommige bergen in Zwitserland zo hoog waren dat je er het hele jaar door kon skiën. Ik was alsnog een beetje sceptisch geweest, maar nu ik inderdaad witte bergtoppen zag geloofde ik hem wel.
Het was helaas onmogelijk om naar dezelfde accommodatie als tijdens de excursie met school te gaan, maar Ralph had me verteld dat hij een heel mooi skiresort had gezien en dat we daar zouden overnachten. Het was in de buurt van de andere accommodatie, dus hij zou me alsnog bijna alle plekken kunnen laten zien waar we waren geweest. Toen het vliegtuig geland was, hielp hij me met de koffers en liepen we samen naar de uitgang, waar de huurauto die hij had gehuurd al klaar stond. Terwijl we reden keek ik naar buiten naar het prachtige groen met witte landschap. Uiteindelijk kwamen we aan bij een prachtig, rustiek uitziend hotel. Helemaal van hout, met aan de voorkant talloze balkonnetjes waarvan af het uitzicht prachtig moest zijn. Hij parkeerde de auto en nadat hij onze koffers had gepakt, gingen we naar binnen. Bij de receptie vroeg de vrouw in het Frans naar onze namen. Ik probeerde me het jaar Frans dat ik ooit op de middelbare school had gehad herinneren, toen ik me ineens realiseerde dat Ralph in vloeiend Frans met de vrouw aan het praten was. Kennelijk was er iets mis gegaan met de boeking, want ze maakte haar excuses, waarna hij een grapje maakte en ze beiden lachten. Hij nam de sleutel van haar aan en wees naar waar de lift was.
‘Sinds wanneer spreek jij Frans?’ vroeg ik terwijl we in de lift stonden.
‘Haha! Al mijn hele leven! Mijn moeder is geboren en getogen in Parijs.’
Ik zuchtte: ‘Oh, fijn.. Weer iets dat ik dus vergeten ben..’
Hij schudde lachend zijn hoofd.
‘Nee, dat heb ik je gewoon nog nooit verteld.’
We stapten uit de lift en liepen over de gang naar de kamer.
‘We hebben wel een klein probleempje. Er is iets mis gegaan bij het boeken. Ik had twee kamers geboekt, maar ze hebben er een appartement met twee slaapkamers van gemaakt. Ik hoop dat je dat niet erg vindt? We hebben elk een eigen slaapkamer en een eigen badkamer.’
‘Nee, geen probleem! Dat lijkt me juist wel gezellig.’
Ik voelde een soort van teleurstelling die ik niet helemaal kon plaatsen. Waarom vond ik het jammer dat er twee slaapkamers waren? Had ik nou echt verwacht dat we meteen met elkaar het bed in zouden duiken? Al was het maar om te slapen?’
Hij duwde de sleutel in het slot en meteen was ik sprakeloos. Ik hield mijn adem in terwijl ik de kamer in liep en het geweldige uitzicht over de wit besneeuwde bergen zag. In het dal zag ik talloze kleine huisjes en heel in de verte zag ik de skilift met mensen erin.
‘Wauw.’ zuchtte ik.
‘Vind je het mooi? Ik heb het beste hotel uitgekozen dat ik maar kon vinden.’ zei hij.
Aan zijn stem hoorde ik dat hij heel dicht achter me stond en ik kon zijn adem in mijn nek voelen.
‘Als ik me nu omdraai, dan kan ik hem zoenen.’ dacht ik ineens.
Lex.. Toe, wat denk je wel niet? Je komt hier op herinneringen op te halen, niet om hem meteen het bed in te sleuren. Toch hielp het feit dat hij zo dicht bij me stond niet echt mee, evenals het feit dat hij zijn hand op mijn schouder legde.
‘Lex? Wil je misschien even douchen of even liggen na de vlucht? Ik moet een klein beetje werk doen en dan kunnen we misschien straks ergens iets gaan eten.’ Ik draaide me om en keek hem aan. Mijn hart ging als een gek tekeer en ik merkte dat ik, uit gewoonte, op mijn lip beet. Hij zag wat ik deed en lachte.
‘Ik weet waar je aan denkt als je dat doet Lex en dat gaat niet gebeuren.’ Teleurgesteld draaide ik me weer om en keek naar het raam. Hij kwam weer dichterbij me staan en fluisterde wat in mijn oor.
‘Niet omdat ik het niet wil, maar wel omdat ik het dit keer goed wil doen. Ik wil niets overhaasten en als er een kans bestaat dat je herinneringen nooit terugkrijgt, wil ik dat je nieuwe alleen maar geweldig zijn.’
Bij het woord geweldig ging er door mijn hoofd heen hoe geweldig hij wel niet in bed moest zijn en ik slikte. Ik moest echt eens ophouden met al die rare gedachten. We kenden elkaar al jaren en we hadden een dochter samen. Ik moest eens stoppen me als een verliefde puber te gedragen.
‘Oké.. Ik.. ehh.. Ik ga douchen. Dan zie ik je straks.’
Hij knikte en liep naar het bureau in de woonkamer waar hij een stapel papieren uit zijn tas pakte en neerlegde. Pff, zelfs als hij gewoon aan het werk was zag hij er nog sexy uit. Hoe moest ik me nou concentreren op mijn herstel op deze manier?
Ik liep mijn slaapkamer in, die werkelijk oogverblindend was. Natuurlijk wist ik niet in wat voor hotels ik in de afgelopen jaren was geweest, maar het was zonder twijfel de mooiste kamer waar ik ooit geweest was. Nadat ik mijn kleren in de kast had gelegd, kleedde ik me uit en liep ik de badkamer in. Ik zette de douche aan en legde vast een handdoek klaar terwijl ik wachtte tot het water opgewarmd was. Daarna stapte ik onder de douche en voelde hoe het heerlijke hete water mijn haren helemaal nat maakte en over mijn rug liep. Met gesloten ogen genoot ik even van de warmte, totdat ik shampoo wilde pakken en mijn ogen weer opende. Op dat moment kreeg ik de schrik van mijn leven en ik gilde zo hard als ik kon.
Met een noodgang kwam Ralph de badkamer ingerend.
‘Lexie?? Wat is er!!!??’
