De laatste paar maanden waren we in het geheim met iets heel spannends bezig. We waren op zoek naar een ander huis en we hoopten eind dit jaar of volgend jaar te kunnen verhuizen. We hebben wat huizen bezichtigd, mogelijkheden bekeken en hele gefrustreerde gesprekken gevoerd, tot we uiteindelijk afgelopen weekend een behoorlijke teleurstelling kregen. Het huis was we graag wilden kopen was verkocht. Hoe het nu verder gaat met oze huizenjacht vertel ik in dit artikel!
De huizenjacht voorbij?
Ruim 6 jaar geleden was het een heeele warme zomer. Maar ook vooral een hele spannende zomer, ik was zwanger van Maxim en we stonden op het punt ons eerste huis te kopen. Nu is je eerste huis kopen op elke leeftijd een hele spannende stap, maar om dat op je 19e te doen voelt best wel heeel erg volwassen hahaha. We kochten het huis schuin tegenover het huurhuis waar we toen woonden en konden er al vrij snel in omdat het al leeg stond.
Ons huis is een prima starterswoning, of misschien zelfs wel om je hele leven te blijven wonen. We hebben 3 slaapkamers en een flinke zolder. Een nette badkamer met een ligbad en een vrijstaande douche, een redelijk grote tuin en een speeltuintje tegenover ons huis. We wonen op een plek waarbij alles dicht in de buurt is. School is een paar minuten fietsen, er zijn 4 supermarkten dichtbij en we wonen op 5 minuten afstand lopen van een heeeeeel groot park met kinderboerderij. Dus waarom wil je dan weg?
Waarom wilden we verhuizen.
Mijn ouders verhuisden vroeger nogal veel. Ik ben geboren in Hoogezand, daarna verhuisden we naar Meeden en inmiddels woon ik al bijna 16 jaar in dit dorp, maar wel op heeel veel verschillende plekken. In de afgelopen 16 jaar heb ik in 5 huizen gewoond. Dus dan is 6 jaar in hetzelfde huis wonen best lang! Nu is er absoluut niets mis met het huis waar we nu in wonen, maar met 3 kinderen is het af en toe wel een beetje aan de krappe kant. De jongens liggen bij elkaar op de kamer en hoewel we best wel een zolderkamer zouden kunnen maken, is de trap best wel heel erg steil en dat vind ik een beetje eng. Bovendien zou ik heel erg graag een wat grotere tuin willen met meer privacy, een huis waarbij je niet meteen van de straat op de bank kan kijken en misschien ook een kamer waar plek is voor een bureau zodat ik niet steeds aan de keukentafel hoef te werken.
Droomhuis gevonden?
We hebben een huis bekeken waar in eerste instantie best wel veel aan moest gebeuren, maar verder was het perfect. Een perceel oppervlakte van bijna 400 m2, veel privacy en genoeg ruimte. Na de tweede bezichtiging hadden we een beeld in ons hoofd van wat er allemaal verbouwd moest worden en hoeveel dat ongeveer zou gaan kosten en we besloten ervoor te gaan!
Stiekem was ik in mijn hoofd al vanalles aan het inrichten! Ik pinde erop los op Pinterest, bekeek alle foldertjes van alle woonbladen en kwam bij de webshop Houss dé perfecte bank tegen voor in de lichte woonkamer!
Dan ga je naar de hypotheker om de mogelijkheden van het iets ophogen van de hypotheek te bspreken. Toen we dit huis kochten zijn we bijna een ton onder ons maximale bedrag gaan zitten, zodat we het als ik zou stoppen met werken nog makkelijk zouden kunnen betalen. Inmiddels verdienen we samen veel meer, dus we hadden niet verwacht dat het een probleem zou zijn. Ik vertelde de Hypotheker over mijn werkzaamheden en hoe ik geld verdiende en het was net of hij water zag branden. Hij begreep er helemaal niks van en ik moest hem een paar keer uitleggen hoe je met bloggen dan geld kon verdienen. Hij was nogal onder de indruk van de inkomsten van die maand en hij zou ermee aan de slag. Maar we hoorden niets meer van hem.
Ik heb nog een paar keer geprobeerd te bellen om te vragen of het nou door kon gaan of niet, maar hij zei steeds dat hij ermee bezig was en ik geduld moest hebben. Nou ik heb niets meer van hem gehoord, we hebben onze huidige hypotheekverstrekker gebeld voor de mogelijkheden en die zag het wel zitten, alleen omdat mijn inkomen nogal variabel is, adviseerde hij ons om te wachten tot ik wat langer bezig was zodat er een wat vollediger beeld zou zijn van onze gezamenlijke inkomsten.
Helaas pindakaas.
Afgelopen zondag kreeg ik een mailtje. Ik was nog niet helemaal wakker toen ik keek, maar het was een mailtje van Funda. Het huis dat we zo graag wilden hebben was verkocht. Ik baalde natuurlijk als een stekker en Richard ook, maar toch was de beslissing om hier voorlopig dan maar te blijven wonen snel gemaakt. We willen ook niet zomaar even verhuizen omdat we hier weg willen, we zitten hier goed totdat we een huis hebben gevonden dat echt helemaal perfect en naar onze zin is. Dus voorlopig sparen we nog maar even verder en wachten we. Ook al is het wel even flink balen hoor!
Heb jij dat wel eens gehad? Dat het perfecte huis voor je neus verkocht werd?
11 comments
Ik herken het, vreselijk. Toen wij ons eerste huisje kochten was het perfect voor ons, maar toen we in rap tempo de eerste 3 kinderen kregen was het al snel veel te klein. We zetten het te koop en gingen zelf op zoek naar een groter huis en we verlekkerden ons aan een heleboel prachtige huizen, maar ons eigen huisje raakte maar niet verkocht. Het heeft helaas 4 jaar geduurd voordat het verkocht werd en al die tijd hebben we meerdere droomhuizen moeten laten schieten. Zo frustrerend als je jezelf al helemaal ergens ziet wonen en dan is dat huis opeens verkocht…
Maar, het is goed gekomen! In die 4 jaar hebben we flink kunnen sparen en uiteindelijk een veel mooier en groter huis kunnen kopen dan we ooit gedacht hadden. Dus, geef niet op, het komt vast helemaal goed met jullie! (Is jullie eigen huis eigenlijk al verkocht? Want daar lees ik niets over..?)
Jeetje wat een drama en een ellende. Kijk je ergens zo erg naar uit, wordt het zo voor je neus weg gekaapt. Ik vind het best wel jammer dat wij nooit naar huizen hebben hoeven zoeken. Mijn vriend woonde al in dit huis, perfecte eengezinswoning, veel ruimte en een tuin. Toen hij het aanbod kreeg van de woningbouwvereniging om het te kopen was de keus ook snel gemaakt.
Ik had juist het tegenovergestelde met een huurwoning. Als je hier 7 jaar staat ingeschreven is de kans klein op een huis met tuin. Omdat ik mij had ingeschreven op een optie woning (dan wil je ooit in de toekomst in een bepaald soort huis en een bepaalde buurt wonen) en omdat 6 mensen voor mij de woning niet wilde kreeg ik het toegewezen. Anders hadden we nu in een flat gewoond.
Ach dat huizendrama. Wij hadden ook een huis op t oog, van vrienden. We kregen 4 mnden de tijd om ons huis te verkopen en toen we een koper hadden kon ik wel janken van geluk. Helaas zagen ze er de dag voor tekenen er vanaf. Onze vrienden hebben hun huis,heel terecht, in de verkoop gezet met binnen de kortste keren een koper. Gelukkig voor ons kregen zij hun financiën niet rond en hadden wij een verkoper. Alles uiteindelijk toch nog goed gekomen maar het heeft me wel een rimpel meer en wat grijze haren opgeleverd. .. wat een stressperiode!
Wat super jammer zeg
Ik snap dat je dan ontzettend baalt!!
Jullie droomhuis komt vast een keer en dan heb je wel geluk! 🙂
Ooh dat is echt even balen! Wij hebben ons huis binnen een week gekocht. Hij kwam op zaterdag online, dinsdag eerste bezichtiging, zaterdags tweede en meteen een bod uitgebracht. Die werd gelukkig geaccepteerd, maar een dag ervoor had de eigenaar al een bod afgeslagen. Dit was het eerste huis waarbij we het YES gevoel hadden, dus ik ben er nog steeds heel blij mee.
Ik zelf niet. Mijn ouders wel. 2 x aan toe. 1 huis waar de eigenaar in 1 x niet meer wilde en de 2e keer was alles al rond .. ik nclusief bouwdepot en werd het huis al gebouwd… en is er toch niet wat fout gegaan…
Nog*
Ahhhh balen zeg!! Is ons nog nooit overkomen gelukkig!
Oh ellende, maar de huizenmarkt is op dit moment ook hysterisch. Wij zijn ook aan het kijken omdat verhuizen geld bespaard terwijl verbouwen (wat we eigenlijk willen) maandelijks flink meer gaat kosten. Maar al voordat je hier kan bezichtigen zijn de huizen verkocht, heel bizar. Hopelijk komt jullie droomhuis alsnog op jullie pad!
Niet met kopen meegemaakt, maar afgelopen jaar alleen al met ik denk wel twintig potentiële huurhuizen die net aan onze neus voorbij gingen. In je hoofd woon je er al, want ja, dat ik mezelf er een thuis zie hebben vind ik ook wel belangrijk. En dan pats boem krijg je het niet en komt er een andere huurder. Dat is keer op keer gewoon echt vreselijk balen. Ik kan me voorstellen dat het met kopen nog een stuk erger is dat je droomhuis gekocht is. Ik bedoel, de huurhuizen waar we kans op kunnen maken zijn niet bepaald mijn droomhuizen. En het huis waar we nu wonen ook niet. Maar als je gaat kopen kijk je toch wel naar heel andere dingen dan wanneer je voor een huurhuis gaat. Maar wauw, ja kopen op je 19e! Ik woonde toen net 2 jaar op kamers, en nu ook op m’n 23e en hopelijk halverwege volgend jaar afgestudeerd, lijkt het nog zo ver weg! In mijn hoofd duurt het nog wel tot m’n 30e voordat een huis kopen erin zit. Al heb ik me er totaal niet in verdiept, want ja nog studerend, dus wie weet.. Hopelijk komt er voor jullie snel weer een droomhuis op jullie pad! Misschien had het zo moeten zijn. Koop je nu niks voor maar wie weet vallen alle stukjes snel op hun plaats!