We hebben een huis gekocht!
In de vorige blog vertelde ik jullie al alles over onze huizenjacht tot nu toe en de teleurstellingen die dat met zich meebracht. Over hoe we ons droomhuis moesten laten schieten en uiteindelijk een huis vonden dat weliswaar aan al onze eisen voldeed, maar waar nog flink aan geklust moest worden. In deze blog vertel ik jullie alles over de rest van de zoektocht en voor welke enorme teleurstelling we kwamen te staan.
Droomhuis ? Of bouwval?
Eindelijk hadden we een huis gevonden, ons bod was geaccepteerd, alleen er was één grote maar. Het huis was technisch gezien al verkocht. Er waren mensen voor ons geweest, die een bod hadden gedaan en het huis kochten onder voorbehoud van verkoop eigen woning. Dit betekende dat er nog wel andere mensen het huis mochten komen bekijken, maar dat zij dit voorbehoud niet mochten aandragen bij het doen van een bod.
De makelaar vertelde ons dat het huis van de eerste kopers lastiger verkoopbaar was dan ons huis en dat we zeker wel een kans maakten. Dus we deden een bezichtiging en ondanks dat het heel veel werk was, lukte het ons om daardoorheen te kijken. Geloof me, als je bij een huis waar zoveel aan moet gebeuren door al het werk heen kunt kijken, dan is het een goede match! We hebben namelijk meerdere kluswoningen bekeken en alleen bij die van vorig jaar en bij dit huis lukte het om door al het werk heen te kijken. Als dat lukt, dan zit je goed.
Teleurstelling nummer 1.
We besloten een bod te doen, deze werd afgewezen, maar na nog een paar belletjes heen en weer kwamen we tot een akkoord en mochten we het koopcontract tekenen!
Voor het tekenen van het koopcontract moesten we nog even langs de hypotheekadviseur om nog wat dingen na te lopen en toen liep het allemaal een beetje in de soep.
We hadden geen voorbehoud verkoop eigen huis, omdat de andere kopers dat al hadden en daardoor ontstond er een probleempje.
Wij waren er zeker van dat ons huis voor een bepaald bedrag verkocht zou kunnen worden, maar omdat ons huis dus nog niet verkocht was, rekent de geldverstrekker met een soort van veiligheidsmarge van 10%. Dus je huis moet voor 10% meer getaxeerd worden dan het bedrag dat je opgeeft als geschatte verkoopprijs. Ons huis was helemaal af, had dingen die andere huizen hier in de straat niet hadden en dus noemden we een bedrag dat voor ons goed en logisch voelde en waarvoor we het zeker zouden kunnen verkopen. Alleen… Met die 10% erbij kwamen we ineens op een ‘prijs’ uit die we nooit voor ons huis zouden kunnen vragen. Er kwam een taxateur, die hem vergeleek met allemaal huizen hier uit de buurt ( voormalige uitgeleefde sociale huurwoningen, nee echt een goede vergelijking) en zei dat we nooit dat bedrag zouden kunnen krijgen. Kortom, hypotheek was allemaal prima, maar dit gooide roet in het eten. Dus er zat maar één ding op, ons huis zo snel mogelijk verkopen.
Tekenen en ontbinden.
Omdat een koopakte niet mag ‘rondzwerven’ besloten we hem te tekenen en meteen te ontbinden. In overleg met de makelaar besloten we ons huis te koop te zetten en hem zo snel mogelijk te verkopen, zodat we het andere huis weer konden kopen. Dat lijkt een groot risico, maar het viel heel erg mee. In het ergste geval waren we de opstartkosten kwijt en ging het huis niet door.
Op zaterdag besloten we te verkopen en vanaf die middag, tot op de donderdagochtend dat ze foto’s kwamen maken, knapten we ons hele huis op. Alle kozijnen werden gerepareerd en van binnen en buiten geverfd. We stuukten het plafond van de badkamer, verfden muren en maakten alles tot in de puntjes schoon, zodat het maar zo snel mogelijk verkocht zou worden.
En toen stond er ineens een verkoopbordje in de tuin..
Te laat! Pech gehad.
Ons huis kwam op funda en even was ik bang dat er niemand zou komen. Maar die zorgen bleken helemaal voor niets te zijn. Er was ontzettend veel interesse en al snel kwamen er ook biedingen binnen. Op de dag van Laurens verjaardagsfeestje, stonden er een aantal bezichtigingen gepland en toen ik thuis kwam, vroeg ik hoe het gegaan was.
Er was een heel erg goed bod gekomen, van mensen die het huis heel graag wilden hebben. Ik was helemaal enthousiast, tot Richard me vertelde dat de eerste kopers net die dag ook een bod op hun eigen huis hadden geaccepteerd en alles dus helemaal voor niets was geweest. Immers, zij waren eerst, dus het huis ging naar hun…
Wat moesten we nu? Het bod op ons huis was heel erg goed, maar nu hadden we geen ander huis…
Wat we gedaan hebben, lees je in de volgende blog!
6 comments
Goede zet om het in delen te vertellen 😄 het houd de lezer nieuwschierig naar hoe het verder gaat, dus terugkomen doen ze zeker om het vervolg te lezen. Tenminste, ik wel 😄
Kun je het niet gewoon in 1x vertellen? Het voelt alsof het een cliffhanger van een serieverhaal is, maar tis gewoon een huis en dat is niet spannend voor een lezer. Vind het echt superleuk om te lezen, maar dat wachten maakt het onnodig vermoeiend waardoor je gewoon wil afhaken. .
Grappig hoe verschillend het ervaren wordt.. Ik vind het wel spannend om te lezen 🙂
Leuk geschreven maar heel irritant dat je het in delen doet. Naar mijn mening zou het anders niet te lang worden, jammer!
Spannend moet weer een wachten op vervolg en wachten is niet mijn beste kant 😅
Gefeliciteerd!
Het lijkt wel een nieuw boek, net zo spannend 😉