De eerste dag van de herfst | hoofdstuk 9

by Tamara

Rosie.

Een heleboel winkels en volle tassen verder lieten we ons neerploffen op een verwarmd terras in de winkelstraat. Het was tegenover de ingang van de winkelstraat waar alleen de elite kwam en waar alle dure winkelketens zaten, dus het was onze favoriete plek om op het terras te zitten en naar mensen te kijken. ‘We keken naar een vrouw van onze leeftijd die met een designertas van duizenden euro’s in haar hand, aan de arm van een man liep die oud genoeg was om haar opa te zijn. ‘Oh Winstonn.’ Zei Lou met een bekakte stem. ‘Het maakt me niet uit hoor dat de huid van je ballen een beetje gerimpeld is, als die van mijn tas maar lekker glad en duur is.’ Ik proestte het uit van het lachen en probeerde niet teveel in beelden te denken, iets dat heel erg mislukte.

‘Dus het is je laatste weekend als niet werkende vrouw, wat wil je doen vanavond?’ ‘Pffff als we maar niet weer naar het Pakhuis gaan, ik werd daar gisteren beetgepakt door zo’n enge kerel! Brr.’ Ze wenkte de ober en bestelde voor ons allebei een glas wijn. ‘Ja over gisteren! Je had het over een man met donker haar die waanzinnig knap was? Tell me more.’ Ik rolde lachend met mijn ogen. ‘ Luister je nou helemaal niet naar wat ik je net verteld heb?’ Ze schudde haar hoofd en ik zuchtte ‘Ja nou toen ik terugkwam van de wc, greep een man ineens mijn arm vast en toen ik me los wilde rukken, pakte hij me bij mijn haar vast. Ik dacht dat hij me wat aan zou doen, tot ik ineens een hele kalme stem hoorde die zei dat hij me met rust moest laten. Eerst weigerde hij, maar toen hij het nog eens vroeg, liet hij me los en ging hij er snel vandoor.’

‘Ja oké, maar hoe zag hij eruit?’ Vroeg ze nieuwsgierig. ‘Lou, ik vertel je over mijn trauma en jij wil het alleen over zijn uiterlijk hebben?’ Ze knikte en gebaarde dat ik verder moest gaan met vertellen. Ik haalde diep adem en voelde meteen kriebels in mijn buik toen ik aan hem terugdacht. ‘Oh hij was zo knap..’ Zwijmelde ik. ‘Denk badboy in een Bouquet reeks verhaal. Zwart haar, donkere ogen, perfecte wenkbrauwen.. En dat lichaam! Pffff. Ken je dat? Van die mannen die er zo geweldig uitzien, zonder dat het ze enige moeite schijnt te kosten?’ Ik hoorde een zwaar motorgeluid, waardoor Lou afgeleid werd, maar ik merkte het niet eens op. In mijn hoofd was ik te druk bezig met die geheimzinnige man.

‘Een beetje zoals die man daar?’ Vroeg Lou ineens. Ik draaide me om en sloeg een hand voor mijn mond. Aan de overkant van de straat stond een zwarte Maserati geparkeerd, waar een lange man uitstapte. Ik sloeg een hand voor mijn mond en slaakte een gilletje: ‘Oh god! Dat is hem! Dat is die man van vannacht!’ Zei ik net iets te hard. Ik zag hoe hij zich omdraaide, me een fractie van een seconde aankeek, zijn wenkbrauw optrok en hoofdschuddend richting de winkelstraat liep.

Die ene seconde was al lang genoeg geweest om mijn benen week te maken en ervoor te zorgen dat ik glimlachte als een verliefd schoolmeisje.

‘Hij? Je gaat me niet vertellen dat je serieus niet weet wie die man is he?’ Mijn ogen gingen van zijn brede rug naar haar gezicht en weer terug. ‘Huh? Nee? Hoe zou ik dat moeten weten dan? Wie is het?’ Ze zuchtte en wachtte even tot de ober weer weg was. ‘Dat is Logan Marcus, de zoon van Benjamin Marcus? De rijkste man van de stad? Heb je het afgelopen jaar geen tijdschriften en kranten gelezen ofzo?’ Ik schudde verbaasd mijn hoofd en ze fronste haar wenkbrauwen. ‘Oké, ik snap niet hoe je dit hebt kunnen missen, maar goed. Je hebt toch wel eens van Benjamin Marcus gehoord he?’ Ik dacht even na en knikte, die naam kwam me wel ergens vaag bekend voor. ‘Benjamin heeft twee zoons en een dochter, Noah, Logan en de naam van zijn dochter ken ik niet. Noah werkt bij hem in zijn bedrijf en niemand weet precies wat Logan doet, maar hij verdiend er kennelijk genoeg mee. Logan staat nogal bekend als een ehh.. rokkenjager? Gebruiken ze dat woord tegenwoordig nog? Ik geloof dat hij inmiddels de halve stad wel heeft gehad. Maar goed, vorig haar had hij ineens een vriendin en samen stonden ze in alle tijdschriften en kwamen ze op allerlei feesten en evenementen, totdat ze een ongeluk kreeg en overleed. Er waren nogal wat verdachte dingen en ik heb gelezen dat er daarna één of andere familieruzie is ontstaan ofzo.’ Ik haalde mijn schouders op: ‘Oké, maar nu snap ik nog steeds niet hoe ik hem zou moeten kennen, hoe moet ik nou iets weten over een familieruzie van iemand die ik niet ken?’

‘Kom op Roos, je leest toch wel tijdschriften? Ik kan me niet voorstellen dat je het gemist hebt. Het kwam continue voorbij in mijn feed.’ Ik haalde mijn schouders op: ‘Wie was die vriendin van hem dan? Misschien ken ik haar?’ ‘Logans vriendin was een bekende Instagrammer met bijna honderdduizend volgers, haar account heette TaliaLoves ofzo. Na haar dood werd hij al vrij snel met andere vrouwen gespot, waardoor haar fans weer boos werden enzo. Echt ik snap niet hoe je dit hebt kunnen missen, het was ongeveer de roddel van de zomer.’ Ik haalde mijn schouders op en keek of ik hem nog ergens zag, maar hij was al verdwenen tussen de mensen.  Terwijl ik half luisterde naar het gekwebbel van Lou die maar doorging over wat er afgelopen zomer gebeurd was, gingen mijn gedachten naar de nacht ervoor. Naar Logan Marcus, een man met een naam die even perfect was als hij zelf. Ik glimlachte en Lou gaf me een harde duw. ‘Gadverdamme Rosie! Je gaat hier niet zitten seksdagdromen waar ik bij zit hoor. Kom, we gaan snel voordat je natte plekken op de stoel achterlaat.’ Ik zag dat er een paar mensen op het terras omkeken. ‘Leuk Lou, me zo voor schut zetten.’ Ze lachte en wierp me een kushandje toe, waarna we van het terras afliepen. Ik kon het niet laten om nog één laatste blik op zijn auto te werpen, voordat Lou me meesleepte naar huis.

Nadat we gegeten hadden, sprongen we beide onder de douche en kleedden we ons aan. Hoewel ik ergens stiekem wel weer naar het Pakhuis wilde om te kijken of Logan daar weer zou zijn, haalde Lou me over om naar een nieuwe nachtclub die Scepter heette te gaan.  Het was de exclusiefste club van de stad en hoewel hij nog maar een paar weken open was, had hij nu al zo’n naam gemaakt dat iedereen er naar binnen wilde.  Ik hoefde Lou niet te vragen hoe ze aan de kaartjes was gekomen. Haar moeder was een graag geziene gast op feesten en kreeg uitnodigingen voor de tofste festivals en evenementen. Lou propte de toegangskaartjes en de bonnen voor gratis consumpties in haar tas en belde een taxi.

Terwijl we achterin de auto de eerste flesjes drank al achterover gooiden, kon de avond al niet meer stuk! Maar dat zou al heel snel anders worden.

 

Meteen verder lezen? Je koopt het boek hier!

Misschien vind je dit ook leuk

Ik zou het leuk vinden als je een reactie achterlaat!

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.