Rosie.
‘Piep, piep, piep, piep.’ Met een wild armgebaar gooide ik mijn telefoon van Lou haar salontafel af en viel daarbij zelf van de smalle bank. ‘Gaat wel!’ Mompelde ik tegen mezelf en ik krabbelde weer overeind. Mijn hoofd bonkte en als het kon wilde ik blijven liggen, maar dat kon niet. Ik had er zelf voor gekozen om uit te gaan op een doordeweekse dag, dus ik moest ook de consequenties onder ogen zien. Ik sloeg de dekens om me heen en gluurde in de slaapkamer van Lou, waar twee paar voeten onder de dekens vandaar kwamen. Ik rolde met mijn ogen en liep naar de badkamer, waar ik de douche aanzette. Ik pakte wat ondergoed van Lou uit de la en viste een jurk van mezelf uit haar kast. Terwijl ik onder de douche stond herinnerde ik me ineens wat er gisteravond gebeurd was. Hoe ik Noah had laten zitten nadat hij zijn hart gelucht had en de woorden van Logan. Ik wist dat ik eerlijk tegen Noah moest zijn dat ik Logan eerder ontmoet had en dat we gezoend hadden. Logan had gelijk gehad, het was niet eerlijk tegenover hem als we al begonnen aan ‘iets’ terwijl er nog zo’n groot geheim tussen ons instond.
Nadat ik klaar was met douchen, borstelde ik mijn haren en föhnde ze droog. Vervolgens pakte ik wat make-up van Lou en kleedde me aan. Toen ik helemaal klaar was, pakte ik mijn telefoon van de grond en tikte Noah zijn naam aan.
He, sorry voor gisteren. Ik schrok gewoon van je verhaal denk ik. Ben je vandaag op kantoor? Kunnen we praten?
Het duurde even voordat ik een berichtje terugkreeg, maar net toen ik de deur uit wilde gaan kreeg ik een berichtje terug.
Het geeft niet, het was ook nogal veel in één keer. Ik wil dolgraag met je praten, maar ik ben op het vliegveld, ik moet een paar dagen naar IJsland voor een klant. Zullen we afspreken als ik terug ben?
Ik voelde tranen prikken in mijn ogen en stuurde een berichtje terug.
Ja heel erg graag. Hele fijne vlucht! Kus!
Die kus heb ik liever in het echt, als je die nou ook meeneemt naar onze volgende afspraak 😉
Ik lachte door mijn tranen heen en veegde ze snel weg. Noah was veel te lief en te leuk en als hij achter mijn geheim zou komen, zou hij boos worden en zou ik hem kwijtraken. Maar ik moest gewoon eerlijk zijn, het was niet goed om dit nog langer voor hem te verbergen.
Ondertussen wist ik echt niet wat ik met Logan moest doen. Ik vond dat hij de kans verdiende om zijn verhaal te doen, maar ik wist wel zeker dat Noah heel erg boos zou zijn als hij erachter zou komen dat ik met zijn broer af had gesproken toen hij weg was.
Die paar dagen kropen voorbij, het was alsof de tijd drie keer zo langzaam ging en ik zag de minuten letterlijk voorbij tikken. Vrijdagochtend stuurde Noah een berichtje dat zijn vlucht uitgesteld was en dat hij pas zondag naar huis zou vliegen. We hadden tijdens zijn reis amper contact met elkaar gehad omdat hij in een gebied zat waar amper internetverbinding was en mijn berichtjes pas veel later binnenkwamen.
Op vrijdagavond had Lou een date met haar nieuwe scharrel en hoewel ik verlangde naar een avond vroeg naar bed, trok ik de stoute schoenen aan en tikte Logan zijn nummer aan en bracht de telefoon naar mijn oor. Ik wist dat het heel erg fout was en dat ik ontzettend dom bezig was, maar ik kon er niet tegen het idee dat ik maar de helft wist van wat er gebeurd was en waarom ze ruzie hadden.
Hij nam meteen op en bij het horen van zijn stem en zijn naam, begon mijn hart sneller te kloppen. ‘Logan? Met Rosie, ik ehhh.. Weet eigenlijk niet zo goed waarom ik je bel.’ Ik hoorde hem grinniken en rolde met mijn ogen. Waarom lachte die vent me toch altijd uit? ‘Hoi Rosie. Oh nou ik weet heel goed waarom je me belt hoor.’ Ik zuchtte: ‘Oh, waarom dan?’ Nou ik neem aan dat je belt omdat je graag wil dat ik je net zo zoen als laatst en je dan mee sleep naar de slaapkamer om je eens te laten zien wat ik met je lichaam kan doen. Of heb ik dat fout?’ Ik hapte naar adem en aan zijn gelach te horen vond hij dat ontzettend grappig. ‘Hou op! Nee, ik wil alleen praten. Kun je dat denk je zonder me steeds zo te klieren?’ Hij zuchtte: ‘Oké, als jij vol blijft houden dat je liever mijn saaie broertje hebt dan ik, dan zal ik me gedragen. Heb je een warme jas?’ ‘Ehh, ja die heb ik. Hoezo?’ Weer hoorde ik hem lachen. ‘Ohh ik heb een jassenfetish.’ ‘Oké, doei Logan!’ Meteen begon hij tegen te stribbelen. ‘Oké, ik stop al. Ik vraag het omdat ik je ergens mee naartoe wil nemen, trek iets warms aan, dan kom ik nu naar je toe.’ ‘Maar je weet niet..’ ‘Ja, ik weet waar je vriendin woont, ik zei toch dat ik naar je gezocht heb? Ik ben er over tien minuten, tot zo.’
Zo snel als ik kon verving ik mijn dunne jurkje voor een spijkerbroek en een trui met daaroverheen mijn jas. Mijn hakken verruilde ik voor een paar Docs en voordat ik de deur uitliep, deed ik snel nog nieuwe lippenstift op.
Ik stond exact één minuut beneden toen ik een geluid hoorde dat ik heel goed kende. Vlak nadat ik jaren geleden mijn autorijbewijs had gehaald, had ik van mijn vader mijn motorrijbewijs cadeau gekregen zodat hij iemand had om mee te rijden. Inmiddels had ik door alle drukte al maanden niet gereden, maar nog steeds hield ik van dat geluid. Tot mijn verbazing stopte de motor voor me en meteen stapte de bestuurder af. Met een grote grijns op zijn gezicht zette hij de helm af en zette hem op het stuur, waarna hij een andere helm onder het zadel vandaan haalde. ‘Ik hoop dat je niet bang bent om je haar in de war te krijgen.’ Zei hij spottend. ‘Ik hoop dat jij niet bang bent om achterop te zitten, want ik rij.’ Zei ik terug.
Even keek hij me verbaasd aan, maar die verbazing ging al snel over in een lach, waarbij hij de sleutels naar me gooide. Ik nam plaats op de motor, die toch stiekem wel ietsje groter was dan die die ik thuis had en voelde hoe hij achter me ging zitten. Ik startte de motor en alsof het gisteren was, reed ik weg. Ik negeerde de handen die hij om mijn middel had gelegd en het gevoel dat ze me gaven, terwijl ik de stad uitreed en richting de uitkijkpost reed. Het was een plek aan het einde van de duinen, waar je een prachtig uitzicht had over de stad en de zee. Ik was er nog nooit met iemand anders geweest dan met mijn vader en stiekem voelde het best gek om hier met een man te zijn die ik amper kende, maar het kon me niet schelen. Een betere plek om te praten was er niet.
Ik zette de motor uit en voelde hoe hij afstapte. ‘Hoe kan het dat zo’n klein meisje als jij zo goed kan rijden? Ben jij niet net achttien ofzo?’ Ik rolde met mijn ogen: ‘Als dat zo was dan was je wel heel erg verkeerd bezig toen je me zoende. Ik ben bijna éénentwintig, geen achttien. En om je vraag te beantwoorden, ik kan beter motorrijden dan autorijden. ‘Net toen ik dacht dat je niet nog perfecter kon worden.’ Grinnikte hij. Ik duwde de helm in zijn handen en liep naar het bankje waar vanaf je het mooiste uitzicht had. Hij borg de helmen op en kwam naast me staan. ‘Weet je zeker dat je het wilt weten?’ Ik knikte en hij liet zich op het bankje zakken en begon te vertellen.
