Rosie.
Met een hoofd dat duizelde van alles wat hij me verteld had stond ik op en liep ik naar het raam. Al vanaf het eerste moment dat ik Logan had gezien, wist ik dat er iets met hem was, maar ik wist niet was. Nu pas wist ik dat datgene wat ik in zijn ogen had gezien vooral pijn was. Pijn van alles dat hij verloren had, alle keren dat hij zich verraden had gevoeld door zijn familie en de keren dat hij alles was kwijtgeraakt. Voor de buitenwereld leek het alsof hij een geweldig leven leidde met mooie vrouwen, veel geld en veel geluk, maar in werkelijkheid was hij helemaal alleen en stond hij klem tegen een muur terwijl hij geen kant op kon.
Het maakte niet uit of Noah schuldig was of niet. Noah had me zijn kant van het verhaal verteld en ik geloofde hem, maar ik wilde heel graag de kant van Logan horen. Al was het alleen maar omdat ik hem heel graag het gevoel wilde geven dat er iemand voor hem was.
‘Rosie? Zeg alsjeblieft iets.’ Hoorde ik ineens achter me. Ik draaide me naar hem om en zuchtte. ‘Ik weet gewoon echt niet wat ik moet zeggen. Ik geloof jou, maar ik vind het zo verschrikkelijk om me te bedenken hoe machteloos hij zich moet voelen. Hij is zijn vriendin verloren en hij heeft denk ik het gevoel dat iedereen tegen hem is.’ Noah knikte en sloeg zijn armen om me heen. ’Wil je dat ik je naar huis breng?’ ‘Nee ik denk dat ik nog even bij Lou langs ga. Ze is eindelijk weer terug en ik heb haar al heel lang niet gezien.’ Hij knikte en liep met me mee naar de deur, waar hij me gedag zei. Beneden hield ik een taxi aan en gaf hem het adres van Lou. Ik snapte niet zo goed waarom ik zo op het verhaal had gereageerd. Toen ik mijn verhaal over de ruzie met mijn moeder aan Noah vertelde stond hij voor me klaar en gaf hij me goed advies, ik wist dat hij hetzelfde van mij had verwacht, maar ik wist gewoon echt niet wat ik moest zeggen.
Ik betaalde de chauffeur en belde aan bij het appartement. ‘Roooooosieeeee! Hehe daar ben je dan! Ik dacht die komt nooit meer terug!’ Ik lachte en gaf haar een knuffel, ‘Ik ben tijdelijk weer naar mijn ouders teruggegaan. Het is eindelijk weer goed met mijn moeder.’ ‘Neee echt? Wat geweldig dat jullie het eindelijk uitgepraat hebben! Vertel me alles!’ Lou ging op de bank zitten en ik vertelde haar alles wat er gebeurd was. Over mijn moeder, maar ook over Flore en zelfs over Logan en Noah. Toen ik klaar was met vertellen was de fles wijn leeg en hield ze teleurgesteld haar glas op de kop. ‘Oké, je zit toch niet op mijn advies te wachten, dus we gaan uit. Ga je mee?’ Ik schudde mijn hoofd en keek op mijn horloge. ‘Het is tien uur en ik moet morgen weer werken! Ik kan toch niet uit gaan?’ Ze zuchtte en trok me van de bank af. ‘Nou en, je hoeft niet de hele nacht te blijven.. Gewoon even één drankje en dan gaan we weer naar huis. Je kleren liggen toch nog bij mij, dus ik breng je morgen wel naar je werk.’ Ik stribbelde wat tegen, maar het was duidelijk dat ze zich toch geen nee liet verkopen en met tegenzin kwam ik van mijn kruk af. Ik wilde net mijn jas aandoen, toen ze hem van me afpakte en afkeurend naar mijn blouse keek. ‘Die rok kan nog wel, maar je gaat niet naar kantoor, dus die blouse gaat uit.’ Voor ik het wist had ze me één of ander sexy kanten hemdje aangetrokken en mijn trenchcoat over de bank gegooid en verwisseld voor een leren bikerjasje dat veel te koud was voor deze tijd van het jaar. Mijn rok maakte plaats voor een gescheurde zwarte jeans en mijn pumps vond ze er nog mee door kunnen, dus die mocht ik aanhouden.
Voordat ik commentaar kon leveren duwde ze me al de deur uit en nam ze me mee naar de straat waar alle barretjes en kroegen zaten waar we altijd naartoe gingen. Ze sleepte me al onze favoriete plekjes voorbij, tot we weer bij de zwart met gouden deur van Scepter stonden. ‘Lou, nee hier ga ik niet naar binnen. Straks is hij er weer.’ Lou zuchtte: ‘Nou en? Dan negeer je hem maar. Ik heb zin in een lekkere cocktail en hier hebben ze de beste!’ Ze klopte op de deur en een norskijkende man deed open. ‘Hebben jullie kaartjes?’ Vroeg hij. ‘Nee, maar we mogen toch alsnog wel naar binnen? Het is niet zo druk.’ De man keek Lou aan, die haar beste puppyogen opzette en hij stapte aan de kant zodat we naar binnen konden gaan. We liepen meteen door naar de bar en namen plaats, waarna Lou iets bestelde wat ik niet kon verstaan.
Het was maandagavond, maar toch zat het helemaal vol, weliswaar niet zo vol als de vorige keer, maar het was meer dan ik verwacht had. De barman zette onze drankjes voor ons neer en meteen bij het eerste slokje voelde ik de hoeveelheid alcohol. ‘Lou! Dit kan echt niet hoor, ik kan morgen niet dronken op mijn werk aankomen.’ Ze schudde met haar hoofd en pakte mijn glas, die ze in één keer achterover sloeg. Hetzelfde deed ze bij haar eigen gas en meteen sprong ze de dansvloer op om te dansen. Ik schudde mijn hoofd en vroeg of ik een glas water mocht, die de man met een vreemd gezicht voor me neerzette.
Het duurde niet lang voordat Lou een man gevonden had om mee te dansen en al snel hadden ze een afgelegen plekje gevonden om te zoenen. Ik hoopte maar dat hij niet mee naar haar huis zou komen, want als er één ding was waar ik geen zin in had, was het wel de hele nacht wakker liggen van alle seksgeluiden die Lou en haar nieuwe aanwinst maakten.
Ik zag het elf uur worden en daarna half twaalf, zonder dat ik van mijn kruk af kwam. Op ten duur was Lou nergens te bekennen en besloot ik maar te betalen en naar huis te gaan, zodat ik hopelijk nog wat kon slapen. Ik wenkte net de barman toen er een man naast me kwam staan die de jongen achter de bar een briefje van honderd in zijn hand drukte en mijn hand beetpakte. Zonder dat ik zag wie het was, werd ik door de mensenmassa heengetrokken naar de gang, waar ik me lostrok.
‘Hé! Ik kan zelf ook heus wel betalen hoor! Wie denk je wel niet dat je be….’ Hij draaide zich om en dat zorgde ervoor dat ik vergat wat ik wilde zeggen. Een paar seconden keken we elkaar aan en meteen kreeg hij weer die vervelende arrogante grijns op zijn gezicht. ‘Ik geloof dat je inmiddels wel weet wie ik ben… Toch Rosie?’ Ik rolde met mijn ogen en wilde me omdraaien. Als er iets was waar ik na vandaag geen zin in had, was het wel zijn bijdehante gedoe. Stel stapte hij naar me toe, wat ervoor zorgde dat ik geen andere keuze had dan tegen de muur aan te gaan staan. ‘Wat wil je van me?’ Fluisterde ik. ‘Wekenlang heb ik naar je gezocht en ineens ben je daar, op een avond in het kantoor van mijn vader. Ik dacht dat ik het mis had, maar toen ik je daar vandaag weer zag, wist ik dat ik het goed had gezien.’ Ik slikte en keek omhoog naar zijn donkere ogen terwijl ik me zo ver mogelijk van hem af tegen de muur drukte. ‘Je was op zoek naar mij?’ Hij knikte: ‘Ja, eerst zag ik je drie keer in twee dagen en daarna ineens weken niet. Ik wist alleen je voornaam en ik werd er stapelgek van dat ik niet meer van je wist.’
‘Maar waarom dan? Waarom wil je meer van mij weten? We kennen elkaar niet eens.’ Hij lachte en schudde zijn hoofd. ‘Nee dat klopt, maar laten we zeggen dat je nogal indruk op me maakte met je grote mond.’ Ik rolde met mijn ogen en duwde hem weg. Wat had ik nou verwacht? Dat ik een normaal gesprek met hem zou kunnen voeren over wat er gebeurd was? Ik kende Noah al amper, maar Logan kende ik nog minder goed.
Verbaasd keek hij me aan en meteen betrok zijn gezicht. ‘Ah, natuurlijk, mijn broertje heeft je vast al verteld over zijn grote broer die zijn grote liefde afpakte en zijn hele leven verpestte.’ ‘Nee, hij heeft me juist verteld dat hoewel hij er eerst kapot van was, hij daarna blij voor jullie was.’ Boos sloeg hij zijn armen over elkaar heen. ‘Tuurlijk, zo blij dat hij haar zijn autosleutels gaf zodat ze er vandoor kon gaan he?’ Ik ademde diep in en schudde mijn hoofd. ‘Ik wil niet tussen jullie beide komen. Ik ben haar niet en wil niet de reden zijn dat jullie band nog slechter wordt.’
Hij haalde een hand door zijn zwarte haren en knikte. ‘Jij en Noah.. Ik had het kunnen weten.. Zelfs mijn heilige broertje die zoveel waarde hecht aan regels laat zijn principes nog varen voor iemand zoals jij.’ Ik slikte.. ‘We hebben niets met elkaar, we hebben allee…’ ‘Nee, maar je wil dat wel toch? En ik weet zeker dat hij dat wil, ik zag hoe hij vanmiddag naar je keek toen je achter me stond. Ik denk dat hij niets liever wil dan mij bij je uit de buurt houden, maar zeg eens eerlijk, heb je hem verteld over onze zoen?’ Ik schudde mijn hoofd en negeerde het feit dat mijn wangen knalrood werden van schaamte. ‘Goede basis om een relatie te beginnen.. Maar ik zal jullie met rust laten.’ Hij liep naar me toe en grijnsde naar me, terwijl hij zich naar me toe bukte. Hij pakte zonder dat ik het doorhad mijn telefoon uit mijn achterzak en typte iets in. ‘Dit is mijn nummer, als je ooit mijn kant van het verhaal wilt horen, bel me dan maar. En zeg maar niets tegen Noah. Net zoals jij wil ik niet dat het nog erger wordt tussen ons.’ Ik pakte mijn telefoon weer aan en voelde hoe hij heel zacht een kus op mijn wang drukte, waarna hij weer verdween tussen de mensen.
Ik keek naar het scherm van mijn telefoon waar zijn naam met een hartje en daarbij het nummer stonden. Ik bracht mijn vinger naar de toets waarmee ik het nummer kon wissen, maar toen ik aarzelde, haalde ik alleen het hartje weg en drukte ik op opslaan.
Wat een trut was ik ook, waar was ik in godsnaam mee bezig?
