Rosie.
Ik sloot net mijn ogen toen ik mijn telefoon hoorde trillen en ik hem van mijn nachtkastje pakte.
Ah het stalken is al begonnen! Nou eens kijken of je echt zo’n lastpak bent.
Ik giechelde en bedacht iets om terug te sturen.
Natuurlijk, nooit je nummer aan vreemde mensen geven he? Je weet maar nooit wat ik je allemaal ga sturen.
Ik zag dat hij aan het typen was en wachtte gespannen af.
Oh, nou ik ben heel benieuwd! Maar niet te spannende dingen sturen he? Dan wordt het nog lastiger om me aan de regels te houden.
Haha, nee! Dat moeten we niet hebben natuurlijk. Stel je voor dat je iets doet wat je vader niet goed vindt. 😉
Ik gaapte en wilde mijn telefoon wegleggen, maar ik was veel te benieuwd naar zijn antwoord.
Regels zijn er om verbroken te worden. Maar ga nu maar slapen lastpakje. Slaap lekker!
Wie noem jij een lastpakje? Moet je jezelf eens zien! Welterusten!
Ik wachtte nog heel even af of hij nog wat zou sturen, maar het was inmiddels al half één en mijn telefoon bleef stil. Hoewel ik ontzettend moe was, lukte het me maar niet om in slaap te komen. Pas tegen de ochtend lukte het me om in slaap te vallen, wat ervoor zorgde dat ik pas rond half twaalf weer wakker werd. Gapend liep ik naar beneden in mijn ochtendjas terwijl ik luisterde of er iemand thuis was. Ik gluurde op de oprit en zag alleen de auto van mijn moeder staan, dus ik ging er vanuit dat Flore en mijn vader weer eens samen weg waren. Ik zette net het koffiezetapparaat aan toen ik voetstappen hoorde en toen ik me omdraaide zag ik mijn moeder de keuken inlopen.
Ze keek me aan, zuchtte en wilde zich net omdraaien toen ik haar stopte. ‘Mam? Kun je hier alsjeblieft even blijven zodat we kunnen praten?’ Ze draaide terug en keek me verbaasd aan. ‘Natuurlijk lieverd, waar wil je over praten dan?’ Ik zuchtte en zette twee kopjes onder het koffiezetapparaat. ‘Gewoon over alles, ik denk dat het misschien een goed idee is om een punt achter deze ruzie te zetten en het eens goed uit te praten. Als je dat wilt tenminste?’ Ik gooide wat melk en suiker in het kopje van mijn moeder en zette hem voor haar neer.
‘Ja, ik wil niets liever dan dat. Maar waarom nu ineens? Gisteravond zei je nog dat je weg wilde.’ ‘Laten we zeggen dat ik gisteren een heel goed gesprek met iemand heb gehad die me een ander inzicht op deze ruzie heeft gegeven.’ Er kwam een glimlach op haar gezicht en ze nam een slokje van de koffie. ‘Noah bedoel je?’ Ik knikte en ze schudde haar hoofd. ‘Je wilt het niet horen, maar je lijkt meer op mij op jouw leeftijd dan je denkt!’ Voor het eerst in vier jaar lachten we samen om zoiets simpels als een grapje en ik realiseerde me hoe erg ik dit gemist had.
Uiteindelijk spraken we ruim vier uur met elkaar. Alles wat er destijds gebeurd was en de nasleep die het in de jaren daarna had gehad kwam voorbij. Ik vertelde hoe ontzettend teleurgesteld ik in haar was dat ze me zo voor schut had gezet en eindelijk, na al die jaren, gaf ze toe dat ze fout had gezeten. Dat ze het nooit op deze manier zo had mogen doen en dat ze heel goed snapte dat ik haar daarna niet meer vertrouwde.
‘Ik had je toen zo ontzettend hard nodig, maar het voelde alsof jij me het hardste liet vallen van iedereen.’ Zuchtte ik. Ze knikte en sloeg haar armen om me heen. Voor het eerst in al die jaren voelde ik mijn moeder weer zo dicht tegen me aan en ik voelde de tranen opwellen in mijn ogen. Eindelijk had ik mijn moeder weer terug.
Om half vijf hoorde ik mijn maag rommelen en herinnerde ik me ineens dat ik de hele dag nog niet gegeten had. Ik sprong van de kruk en keek in de keuken of er nog wat te eten was, maar er was niets dat lekker was en snel klaar zou zijn. ‘Ik heb een idee.’ Zei mijn moeder. ‘Als jij even nu even snel gaat douchen en je aankleed, dan bel ik Nico’s voor een tafeltje.’ De grijns op mijn gezicht verraadde mijn antwoord al en snel rende ik naar boven. Tegen eten bij Nico’s kon ik geen nee zeggen. Vroeger toen Flore en ik nog klein waren, aten we heel vaak bij Nico’s, een Italiaans restaurant in de stad waar ze de lekkerste pizza’s maakten. We waren er allemaal al jaren niet meer geweest omdat we niet zonder elkaar wilden gaan, maar ik kon nu niet wachten om daar weer eens te eten.
Ik zette de douche aan en besloot Noah nog een berichtje te sturen.
Hé! We hebben het uitgepraat. Jouw schuld, want zonder jouw gepush had het nog jaren geduurd. Dus dank je wel. Groetjes van je favoriete lastpak.
Als dat mijn lievelingsstalker niet is! Heel goed van je! Ben je nu ook opgelucht?
Ik kreeg een glimlach op mijn gezicht en typte wat terug.
Ja heel erg. Maar ik ga nu weer, want ik zet net de douche aan. We gaan zo samen uit eten!
Ik legde mijn telefoon op de plank en wilde onder de douche stappen, maar toen ik hem hoorde trillen kon ik het niet laten om toch even te lezen.
Oeh, dus ik ben nu met een naakte vrouw aan het kletsen. Nee, het wordt echt steeds makkelijker om me aan die verrekte regels te houden op deze manier.
Ik rolde met mijn ogen en giechelde.
Zolang je maar geen beelddenker bent pretty boy. Oké, nu ga ik echt. Doei.
Pretty boy? Kun je niet iets beters voor me verzinnen lastpakje?
Ik grinnikte en stuurde nog één berichtje terug.
Nee, zolang jij mij lastpakje blijft noemen zit je aan deze naam vast! Ik spreek je vanavond weer Pretty Boy.
Ik sprong snel onder de douche en toen ik klaar was, kleedde ik me aan. Het was nog maar oktober, maar het was ontzettend koud en het regende al de hele dag. Ik stapte bij mijn moeder in de auto en toen ik lachte om een berichtje dat Noah stuurde, schudde ze met haar hoofd.
‘Volgens mij is hier iemand verliefd.’ Ik keek haar aan en schudde driftig met mijn hoofd. ‘Nee hoor, dat kan helemaal niet.. Hij is de zoon van de baas weet je nog?’ ‘Ja, dat weet ik. Maar ja.. Verliefdheid laat zich niet leiden.. Daar ben ik een voorbeeld van.’ Ik keek haar aan en lachte verlegen. Shit.. Als het voor haar al zo duidelijk was, hoe ging ik dit dan ooit op mijn werk verbergen?
meteen verder lezen? je koopt de boeken hier!
