Lexie.
‘Oehhh, heerlijk.’ zuchtte ik terwijl ik een slokje van mijn hete koffie nam. Het draaien van nachtdiensten was iets wat bij mijn werk hoorde en wat ik na al die jaren geen problemen meer mee had. Hetgeen waar ik wel een probleem mee had was het slapen overdag en het vervolgens weer wakker worden. Mijn lichaam voelde alsof ik nog minimaal een week slaap moest inhalen en dat gevoel probeerde ik nu maar te verdringen door een enorme kop extra sterke koffie.
Ik keek op mijn horloge en zag dat het nog een uur zou duren voor Ralph en de meisjes thuis zouden komen. Of tenminste, Ralph en onze jongste dochter Flore, bij Rosie wist je het maar nooit wanneer ze eens thuis kwam.
Ik wreef met mijn vingers in mijn ogen in de hoop een beetje wakker te worden, toen ik de telefoon hoorde gaan. Ik herkende het nummer van Ralph zijn werktelefoon en met een zucht nam ik op.
‘Wat heeft ze nu weer gedaan?’
Ik hoorde aan zijn diepe zucht dat het dit keer niet goed was.
‘Je moet naar school komen Lex, ze heeft… Ik krijg het mijn strot niet eens uit. Ze willen haar van school trappen en deze keer echt. Ik ben al onderweg… Wil je alsjeblieft ook komen?’
Ik mompelde dat ik eraan zou komen en hing op. Eigenlijk wilde ik niet eens weten wat ze nu weer uitgevreten had. Het ging in de laatste maanden van kwaad tot erger en ik wist gewoon niet meer wat ik met haar aan moest. Ze dreef me tot pure wanhoop en heel af en toe twijfelde ik eraan om haar het huis uit te schoppen, maar dat ging zelfs voor mij te ver.
Ik trok snel een spijkerbroek en een trui aan en draaide mijn haren in een knot. Snel griste ik het notitieboek van het kookeiland af en schreef een briefje voor Flore, dat we bij Rosie’s school waren en iets later thuis zouden zijn. Ik stapte in de auto en reed richting de stad, waar de school van mijn oudste dochter zat. Voor het campusgebouw zag ik de auto van Ralph op de verlaten parkeerplaats staan en ik parkeerde de mijne ernaast. Ik liep door de lange verlaten gangen naar het kantoor van de decaan waar ik Ralph, samen met Rosie voor zag staan. Ze had een zelfverzekerde grijns op haar gezicht en haar ogen twinkelden, alsof ze trots was op wat ze gedaan had.
‘Wat heb je nu weer uitgevreten Roos?’ zuchtte ik.
Ze rolde met haar ogen en pakte haar telefoon uit haar zak, terwijl ze me compleet negeerde.
‘Hallo? Ik praat tegen je?’
Ze sloeg haar ogen op, keek me een moment aan en zei: ‘En?’
Ik balde mijn vuisten uit woede en keek naar Ralph, die zijn armen kwaad over elkaar heen geslagen had.
‘Rosie, vertel jij je moeder wat je hebt gedaan of moet ik het doen?’
Ze keek haar vader aan en zuchtte diep, waarna ze mij met een zelfvoldane blik aankeek.
‘Ik heb seks gehad met meneer Wilson in zijn lokaal. Ik lag op zijn bureau en liet me flink door hem nemen. Nou tevreden?’
Het kwam eruit alsof ze vertelde dat ze vandaag een krant had gekocht en meteen toen ze uitgesproken was, ging ze onverstoorbaar verder met scrollen. Er ontsnapte een grommend geluid uit mijn keel en net toen ik de telefoon uit haar hand wilde grissen, ging de deur van het kantoor open. Haar decaan, mevrouw Rozendaal, was zo te zien nog steeds witheet van woede en keek eerst Rosie en daarna ons kwaad aan.
‘Kom binnen.’ bromde ze en ze wees ons drie stoelen aan. Nadat ze haar enorme achterwerk in haar te krappe bureaustoel had geperst richtte ze zich tot Ralph. ‘Goed, ik heb u aan de telefoon al even kort verteld wat uw dochter gedaan heeft en wat hiervan de consequenties van zullen zijn. Heeft u hier nog vragen over?’ Ralph knikte: ‘Ja, ik heb wel een vraag. Is er nog iets dat we kunnen doen? Kan ze geen strafwerk krijgen? Of nablijven of iets dergelijks?’
De vrouw schudde haar hoofd en vouwde haar handen in elkaar, waarna ze ze op haar bureau legde.
‘Meneer Vreugdenhil, we kennen elkaar al een aantal jaren en ik weet dat u directeur bent van de middelbare school hier in de stad. Ik twijfel dan ook niet aan uw kennis wat betreft het straffen van kinderen, maar ik denk dat u ook wel snapt dat bij zo’n grote overtreding nablijven geen passende straf is.’
Ik perste mijn lippen op elkaar in een poging niet te gaan huilen en keek Ralph aan, die meteen snapte wat ik wilde vragen.
‘Hoe gaat het verder in zijn werk? En wat wordt er met de leraar gedaan?’
‘Rosie is per direct geschorst en zal niet kunnen terugkeren naar deze school. De leraar is uiteraard ook geschorst, al betwijfel ik in hoeverre dit aan hem te wijten valt.’
Ze keek naar onze dochter die in een hoekje zat en druk met haar telefoon bezig was. Het scheen haar totaal niet te kunnen schelen dat ze weer van een school afgetrapt werd.
‘Als ik u nog wat wijze raad mag geven, hou deze wat korter aan de lijn en laat haar de consequenties van haar daden maar eens voelen. Ze is ontzettend intelligent en het is ontzettend zonde dat ze daar niets mee doet.’
We knikten en tekenen het formulier waarop stond dat we akkoord waren met de schorsing. Daarna namen we afscheid van de decaan en zeiden we nogmaals hoe ontzettend jammer we dit vonden.
Met Rosie achter ons aan liepen we door de verlaten gangen van de school, terwijl ik probeerde rustig te blijven, maar eenmaal buiten flipte ik helemaal.
‘Hoe haal je het in je hoofd Rosie!!?? Dit is al de tweede school waar je afgetrapt bent in drie jaar. Wat bezield je?’
Ze sloeg haar armen over elkaar en trok spottend een wenkbrauw op.
‘Ik snap niet waarom je zo boos bent, dit is toch precies hoe jij en pap elkaar hebben leren kennen? Jij neukte toch ook met je leraar?’
Ze opende haar tas en haalde er een pakje sigaretten uit, waarvan ze er op haar gemak eentje aanstak. Ik balde mijn vuisten zo hard dat ik mijn nagels in mijn handpalmen voelde prikken en voordat ik het doorhad, had ik de sigaret uit haar hand gemept.
‘Vind je het normaal om zo tegen je moeder te praten? Ik weet gewoon niet meer wat ik met je moet, ik herken je zo niet eens meer.’
Ze keek boos naar de brandende sigaret op de grond en sloeg haar armen over elkaar, terwijl ze me met een verveelde blik aankeek: ‘Misschien moet je eens in de spiegel kijken mam. Ik doe niets anders dan dat jij gedaan hebt, je hebt gewoon de pech dat je een heel slecht voorbeeld bent.’
Met die woorden liep ze weg. Met tranen in mijn ogen keek ik Ralph aan.
‘Wat had ik haar ooit misdaan dat ze zo tegen me deed?’
Meteen verder lezen? Je koopt het boek hier!