Rosie.
De dagen verstreken en ik voelde hoe mijn lichaam steeds vermoeider begon te raken. Ik zou bij mijn ouders gaan wonen, maar ik vertelde dat ik zou komen zodra ik het weer een beetje rustiger zou krijgen. Als ik nu na mijn werk naar het dorp zou moeten rijden, duurde dat nog een half uur en ik zou er alleen slapen, om de volgende ochtend weer een half uur terug te rijden. Lou was met haar moeder mee op zakenreis en dus had ik haar appartement tijdelijk voor me alleen.
Ook in het weekend lukte het me amper om wat bij te komen, want in plaats van uitslapen moest ik op die dagen boodschappen doen en het achterstallige huishouden waar ik niet aan toe kwam allemaal doen. Op maandag zat ik met wallen onder mijn ogen weer achter mijn bureau en nam me voor op deze dag op tijd naar huis te gaan zodat ik eens fatsoenlijk kon slapen, maar ik had natuurlijk kunnen weten dat ik gedurende de dag zoveel extra werk zou krijgen, dat ik om twaalf uur nog op mijn werk zou zijn. Sinds die ene avond had ik Noah niet meer gezien en hoewel ik wel eens het idee had dat hij er ook was en ik hem soms hoorde bellen, besloot ik hem maar met rust te laten. Die ene avond had hij geen woord tegen tegen me gezegd en aangezien hij me verder ook niet benaderd had, besloot ik maar niet het initiatief te nemen. Ook al was ik inmiddels ontzettend benieuwd naar hoe hij eruit zag.
‘Nog één bladzijde en dan ga ik naar huis.’ Mompelde ik tegen mezelf terwijl ik mijn vermoeide ogen naar mijn scherm keek. De letters begonnen te dansen en voor ik het wist, vielen mijn ogen dicht. Het lukte gewoon niet meer om ze open te houden en al snel was ik in een diepe slaap gevallen.
‘Sorry. Hallo? Mevrouw? Wakker worden.’ Ik voelde een hand op mijn schouder die me zachtjes heen en weer bewoog en keek op. Shit, ik was met mijn hoofd op mijn armen voorover gebogen in slaap gevallen op mijn bureau. Ineens realiseerde ik dat iemand me wakker had gemaakt en met een suf hoofd keek ik op naar de persoon die naast me stond. Ik schrok en stond meteen op, waardoor hij ontzettend moest lachen. ‘He joh, niet schrikken. Ik ben het maar.’ Lachte hij. ‘Sorry, ik.. Ik ben in slaap gevallen en… Hoe laat is het? Ohh wil je niets tegen de baas zeggen?’ Ik knipperde een paar keer met mijn ogen en realiseerde me dat mijn ogen droog waren doordat mijn lenzen nog in had. ‘Ten eerste, je hoeft je niet te verontschuldigen en ten tweede, ik ben de zoon van de baas, dus ehh. Ik vind dat ik dit niet tegen hem hoef te zeggen. Het is trouwens half zeven in de ochtend. Dus het is nog vroeg.’ Ik lachte en knipperde nog een paar keer in de hoop mijn zicht een beetje terug te krijgen, maar het werkte niet echt. ‘Sorry, ik moet even..’ Ik draaide me om en deed snel mijn lenzen uit en mijn bril op. Toen ik me omdraaide keek ik in de blauwste ogen die ik ooit had gezien. ‘Oh hhh hoi. Nu kan ik je zien.’ Stamelde ik. Ik kon mezelf wel voor mijn kop slaan, zo stom klonk ik nu. Ik voelde dat ik bloosde en ik stak mijn hand uit. Ik wist dondersgoed wie hij was, maar ik wilde hem de kans geven om zichzelf voor te stellen. Hij pakte mijn hand vast en het viel me op hoe warm en zacht zijn huid was. ‘Natuurlijk, waar zijn mijn manieren? Mijn naam is Noah Marcus. Mijn vader is de eigenaar van Nieland Marcus, dit bedrijf dus.’ Ik schudde zijn hand en lachte. Hij was duidelijk niet gewend zichzelf voor te moeten stellen. ‘Mijn vader verteld steeds over je.’ Lotte had geen woord gelogen toen ze over zijn uiterlijk vertelde. Het was gek om te zien hoeveel hij op Logan leek, maar toch ook weer niet. Waar Logan hele donkere ogen had, waren die van Noah helder blauw. Logan had zwart haar en Noah donkerblond en waar Logan een arrogante uitstraling had, zag Noah er juist heel lief en zelfverzekerd uit. Ik merkte op dat hij een aantal sproetjes op zijn neus had, wat hem nog leuker maakte. ‘Wat verteld hij over mij dan?’ Vroeg ik zachtjes. Hij keek lachend naar onze handen die elkaar nog steeds vasthielden en snel liet ik hem los. ‘Vooral dat je heel erg hard werkt en een hele goede aanwinst voor het bedrijf bent.’
Ik voelde dat ik rood werd en dacht er ineens aan hoe belachelijk ik eruit moest zien. ‘Woon je hier ver vandaan?’ Vroeg hij. Ik schudde mijn hoofd. ‘Paar straten hier vandaan, hoezo?’ In mijn hoofd vroeg hij dit omdat hij graag met me naar huis wilde gaan om de kleding van mijn lichaam te trekken en urenlange hete seks te hebben, maar de werkelijkheid was minder spannend dan dat. ‘We krijgen vandaag een aantal klanten hier op kantoor, dus als je misschien nog wil douchen en iets anders aan wilt trekken dan kan dat. Mijn vader komt vandaag niet voor tien uur.’ Ik slikte en keek een beetje beteuterd naar beneden. ‘Ik bedoel overigens niet dat je er niet mooi uitziet hoor, want je bent echt prachtig, zelfs nadat je op je bureau in slaap bent gevallen, alleen je hebt make-up op je mouw en ik zelf vind het altijd fijn om in de ochtend wakker te worden onder de douche.’ Ik glimlachte bij zijn woorden, vond hij me mooi? Prachtig zelfs? ‘Oké, ja misschien is dat wel een goed idee. Dank je.’ Zei ik zachtjes. Hij liep mijn kantoor uit, maar bij de deur draaide hij zich nog even om.
‘Trouwens, als je weer eens tot laat werkt. Ik zit altijd in mijn kantoor en ik vind gezelschap af en toe wel fijn. Misschien dat we een keer hier eens iets samen kunnen eten ofzo?’ Hij had een verlegen glimlach op zijn gezicht en ik voelde weer dat ik rood werd. ‘Ja, dat lijkt me leuk. Misschien zorgt wat gezelschap er ook voor dat ik hier niet in slaap val.’ Hij lachte en stak zijn hand op, waarna hij de hoek omliep. Ik stopte snel wat spullen in mijn tas en liep naar de lift die naar beneden ging. In de spiegel van de lift ving ik mijn spiegelbeeld op en meteen schaamde ik me dood. Mijn haren stonden alle kanten op, mijn mascara was uitgelopen en ik had wat opgedroogd speeksel in mijn mondhoek zitten. ‘Pff als hij me nu mooi vind, dan moet hij me normaal eens zien.’ Giechelde ik.
Terwijl ik naar huis liep realiseerde ik me dat ik heel erg fout bezig was. Waar ik al bang voor was geweest toen Lotte over hem vertelde was gebeurd. Zelfs in die paar minuten dat we hadden gesproken had hij mijn hoofd op hol gebracht en ik wist dat ik er niets mee moest doen, want verliefd op hem worden kon me mijn baan kosten.
Meteen verder lezen? Je koopt het boek hier!
(Psssst je kunt dit boek en de rest van de reeks ook winnen! Doe hier mee aan de winactie!)
