De eerste dag van de herfst | hoofdstuk 10

by Tamara

Rosie.

Scepter was alles wat ik erover gehoord had. Het pand was aan de buitenkant saai zwart, op de enorme zwart met gouden deur na, maar aan de binnenkant was het net alsof je een tempel binnenliep. Overal waar je keek zag je zwart met goud en grote Egyptische beelden. De bediening was allemaal gekleed alsof ze uit het oude Egypte kwamen en er liep zelfs een man met een grote Anubis kop op zijn hoofd. Overal waar ik keek waren mensen aan het dansen en als ik niet beter zou weten zou ik denken dat ze modellen hadden ingehuurd en dat er geen lelijke mensen mochten komen. Ik liet mijn ogen door de ruimte gaan, van het metershoge aquarium met allerlei tropische vissen dat de ene muur bedekte naar de bar aan de andere kant, die bestond uit een lange Egyptische boot. Het was ongelofelijk dat een ruimte die ik ergens anders zo ontzettend over the top en misschien zelfs kitcherig had genoemd, er hier zo stijlvol uitzag.

Lou gaf me een duwtje onder mijn kin om mijn opengevallen mond weer dicht te duwen en nam me aan de hand mee naar de bar, waar ze drinken voor ons bestelde. ‘Op je laatste weekend als niet werkende vrouw! Vanaf nu zijn je weekenden niet meer om te feesten, maar om uit te rusten.’ Ik rolde met mijn ogen en tikte haar glas aan. Vele glazen volgden en al snel voelde ik mijn lichaam warm worden en leken alle zenuwen voor mijn eerste werkdag verdwenen te zijn.  Al snel verhuisden we ons feestje van de bar naar de dansvloer, waar we begonnen te dansen op de geweldige muziek die de dj aan het draaien was. Het was ontzettend druk en toen ik na drie uur de drank begon te voelen en mijn voeten zeer deden van mijn hoge hakken, zei ik tegen Lou dat ik heel even naar het toilet moest. Lou knikte en zwaaide in de verte naar iemand die ze kende en nog voor ik haar gedag kon zeggen, was ze alweer verdwenen.

In de toiletruimte, die al even mooi was als de rest van het gebouw keek ik naar mezelf in de spiegel. Mijn ogen schitterden in het licht en mijn haren waren losgegaan uit mijn vlecht. Ik haalde het elastiekje eruit en maakte mijn handen nat, waarna ik de krullen er weer in kneedde. Snel deed ik nog een nieuw laagje lippenstift op en besloot Lou maar weer eens te gaan zoeken, voordat ze ervandoor zou gaan met één of andere kerel, iets dat niet de eerste keer zou zijn. Terwijl ik mijn ogen over de schilderijen en versieringen aan de muur liet gaan, lette ik niet op en liep ik tegen een iets hards aan. Ik dacht eerst ik tegen een muur aan gelopen was, maar toen ik een stem hoorde die ik herkende, snapte ik dat het alles behalve een muur was. ‘Stalk je me ofzo?’ Ik opende mijn ogen en keek omhoog in het arrogante gezicht van Logan. ‘Ehh nee? Waarom zou ik dat doen?’ Ik deed een stapje achteruit, zodat ik mijn hoofd niet in mijn nek hoefde te leggen om tegen hem te praten. Hij sloeg zijn armen over elkaar heen en fronste. ‘Omdat ik je hier nu alweer tegenkom.. En je me vanmiddag na riep?’ Ik voelde dat mijn wangen rood werden en hoopte maar dat hij dat niet zou zien in het gedempte licht. ‘Nou, voel je maar niet vereerd hoor, ik heb wel wat beters te doen dan jou te stalken.’ Ik wurmde me langs hem en dacht even dat ik hem hoorde grinniken, maar ik ging er maar vanuit dat ik me dat verbeelde, want hij had er bloedserieus uitgezien en hij leek me geen man die grapjes maakte.

Ik snapte niet helemaal wat al die vrouwen in hem zagen, hij was knap.. Oké, hij was heel erg knap. Maar hij had een verschrikkelijk karakter en de drie keren dat ik hem nu had gezien was hij alleen maar chagrijnig geweest, hij behandelde me als een klein kind terwijl hij zelf ook nog niet zo heel oud was. Hoogstens begin dertig. Ik liep naar de bar en voordat ik kon zoeken, stond Lou alweer naast me. ‘Dat duurde lang? Stond je weer te flirten met rijke vrijgezelle mannen ofzo?’ Giechelde ze. Aan haar stem te horen had ze echt veel te veel gedronken en ik wist dat het slechts een kwestie van tijd was voordat ze gekke dingen zou gaan doen, dus het was al bijna tijd om naar huis te gaan. ‘Haha, ja zoiets. Ben je al klaar trouwens? Ik begin moe te worden.’ Ze keek me boos aan en zuchtte: ‘Niks ervan Roos, het is net twee uur! Je kunt nog best een paar uurtjes door!’ Nog voordat ik haar kon tegenspreken, drukte ze me een shotje in mijn handen en sleurde ze me mee de dansvloer op. De drank brandde in mijn keel en zorgde ervoor dat ik me nu toch wel heel erg aangeschoten begon te voelen. Maar het zorgde er ook voor dat ik mijn remmen losliet en me helemaal liet gaan op de muziek. Het kon me niet schelen dat ik er als een idioot uitzag, ik had de grootste lol van mijn leven en dat pakte niemand van mij af. Of nouja, bijna niemand dan.

Lou boog zich naar me toe en schreeuwde wat in mijn oor. ‘Je hebt een bewonderaar!’ Ik schudde mijn hoofd: ‘Hoe bedoel je?’ Lou lachte en knikte met haar hoofd naar een bank die voor het aquarium stond. ‘Ik zie niemand hoor.’ Zei ik schouderophalend. ‘Dan moet je beter kijken!’ Ik wachtte even tot een aantal dansende mensen voor de bank weg waren en toen zag ik het ineens.

Toen onze ogen elkaar ontmoetten, leek het net alsof er een elektrische schok door me heen ging. Het was alsof we een fractie van een seconde de enige mensen in de ruimte waren en meteen voelde ik dat warme gevoel weer, wat ik ook die eerste keer had gevoeld. Heel even dacht ik zijn mondhoek omhoog te zien gaan in een soort van glimlach, maar nog voordat ik het zeker wist, was het moment alweer voorbij. Hij trok zijn wenkbrauw omhoog alsof hij zich afvroeg wat ik van hem moest en rolde met zijn ogen, waarna hij het gesprek met een blondine naast hem vervolgde.

Boos balde ik mijn vuisten en toen.. Deed ik iets wat ik eigenlijk niet had moeten doen.

Misschien vind je dit ook leuk

Ik zou het leuk vinden als je een reactie achterlaat!

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.