Ik ben dol op mijn timehop app. Ik vind het zo ontzettend leuk om terug te kijken wat ik op diezelfde dag in de jaren daarvoor deed. Maar soms komt er iets voorbij wat niet zo heel erg leuk is om te zien. In december waren dat bijvoorbeeld de foto’s van de ziekenhuisopname van Lauren. Dat was echt heel erg moeilijk om terug te zien en deed me realiseren dat we haar écht kwijt hadden kunnen raken. Maar gisteren keek ik naar mijn timehop van een jaar terug en werd ik ook écht even heel erg verdrietig van de foto’s van precies een jaar geleden.
Een jaar geleden maakte ik de beste beslissing van mijn leven.
Vorig jaar wist ik nu net een paar dagen dat ik zwanger was van de vierde. Voor velen is een zwangerschap echt een enorm cadeau en dat was voor mij ook 3 keer zo, maar ik kon er deze keer gewoon niet blij mee zijn. Ik vond het verschrikkelijk dat ik weer zwanger was, dat we weer een kind zouden krijgen. Ik kon het al amper aan met drie kinderen, hoe moest ik dan voor een vierde gaan zorgen? Ik keek de foto’s terug van alle uitjes en leuke dingen die we deden om maar niet stil te hoeven staan bij de beslissing die we moesten nemen. En ik zie op alle foto’s het verdriet in mijn ogen. Dagenlang huilde ik alleen maar omdat ik echt niet wist hoe het zo verder moest.
Ik voel me schuldig tegenover mijn dochter omdat ik niet meteen blij met haar was.
Nu ben ik een jaar verder en ligt er een prachtig klein meisje in de box naast me te slapen. Ze is perfect, de liefste en makkelijkste baby die ik ooit heb gehad. En ik voel me zo ontzettend schuldig naar haar toe omdat ik niet meteen blij was met de zwangerschap. Ze voelt echt als een cadeau dat ik niet verdiend heb. Want welke moeder is nou niet blij met een baby? Wat ben je nou voor moeder als je drie gezonde kinderen op de wereld hebt gezet waar je waanzinnig veel van houd en dan twijfelt of je een vierde zal houden? Ik voel me daar echt nog steeds verschrikkelijk schuldig over, vooral op de momenten dat ze heerlijk bij me ligt te slapen of als ze naar me lacht. Ik hou zooooveel van dat kleine meisje en ik kan me gewoon niet voorstellen dat ze er niet zou zijn.
De twijfels die ik had duurden een paar dagen en daarna sloegen ze om in zekerheid. We zouden er gewoon voor gaan, ons huis was dan misschien iets te klein, ons hart was meer dan groot genoeg voor nog een kindje en wat zijn we elke dag nog ontzettend blij dat we deze beslissing gemaakt hebben. Het was zonder twijfel de beste beslissing van mijn leven.
Ik kreeg het mooiste cadeau wat ik me wensen kon.. En haar naam is Sarah.
7 comments
ahh wat stel jij je open in dit blog, dapper zeg! Fijn dat je er nu met een goed gevoel op je beslissing terug kan kijken. Je kan wat er gebeurd is niet veranderen, maar je kan nu wel vollop genieten van 4 keer geluk!
Heel eerlijk van je en ik denk dat heel veel moeders net zo hadden gedacht. En ik snap ook zo goed dat je het moeilijk vond. Ik vind 1 kind af en toe al zwaar!
Maar je hebt haar gehouden! En dat is het belangrijkste. Niet meer denken aan ‘wat als’, maar denken aan jullie lieve Sarah xxx
Wat mooi geschreven. Voel je niet schuldig. Ik denk dat het hele natuurlijke gevoelens zijn, wanneer zoiets levensbepalend plotseling gebeurt, zonder dat je daar zelf voor koos. Gelukkig is ze er gewoon 🙂
Ik zit dit met tranen in mijn ogen te lezen…
Zo blij voor je!
Heel mooi en eerlijk verwoord! Zo kun je je nou eenmaal voelen! Ik zou het niet anders verwoord hebben. En je sluit af met een mooie zin; je mooiste cadeau!
Ik snap het heel goed! Een vierde kindje is niet zomaar iets, vooral als het niet gepland is. De schrik zit er dan even goed in, je had een paar dagen nodig om te wennen en uiteindelijk was je er gewoon zeker van. Dat kun je beter hebben dan dat je er helemaal niet over na hebt gedacht en uiteindelijk het allemaal tegenvalt.
Veel geluk met jullie zessen!
Het is heel eerlijk en recht vanuit je hart. Ik begrijp dan ook goed dat het even schrikken is als je erachter komt dat je voor de 4e keer zwanger bent.
Je hoeft je echt niet schuldig te voelen dat je zo hebt gedacht en je zo hebt gevoeld. Vier kinderen is veel, maar je krijgt er ook zoveel moois voor terug.
Heel dapper dat je dit zo deelt. Vind ik echt heel stoer.