De uitspraken van Anna bleven nog een behoorlijke tijd in mijn hoofd zitten en het zat me echt heel erg dwars dat ze al die gemene dingen had gezegd. Op kantoor waren ze er niet echt blij mee dat behalve Anna, ook Nico zijn contract had opgezegd. In één klap waren we twee grote klanten kwijtgeraakt en dat deed me best een beetje pijn. Ik merkte al dagen dat ik een beetje onrustig was door het gedoe op het werk en het feit dat ik er niets aan kon doen.
‘Waarom ga je niet gewoon weer aan de slag? Niet fulltime, maar gewoon eerst één á twee dagen en dat je het vanaf daar bekijkt?’ vroeg Noah nadat hij net mijn gescheld op het koffiezetapparaat had moeten aanhoren.
‘Dat kan toch niet? Rebecca heeft mijn kantoor ingenomen..’
‘Dan ga je eerst bij mij zitten. Als je echt terugkomt dan schop ik haar gewoon jouw kantoor weer uit.’
Ik lachte en zei dat ik er even over na moest denken, maar eigenlijk wilde ik dolgraag wel weer aan de slag. Het zou wel lastig zijn om Ava achter te laten, maar Flore was tijdelijk gestopt met studeren en had al aangeboden om op haar te passen. Ze was de beste tante die Ava zich kon wensen en Flore had een appartement vlak bij mijn werk, dus dat was helemaal geen probleem. Ik kon zelfs heen en weer lopen om haar te voeden als ik dat zou willen.
Dus de volgende ochtend pakte ik een werkoutfit uit de kast en maakte ik mezelf weer klaar om aan de slag te gaan. Ik ging met mijn eigen auto en reed samen met Ava achter Noah aan naar de stad. Niet dat ik hem ook kon bijhouden, maar het ging om het idee. Ik bracht eerst Ava naar Flore toe, die helemaal blij was dat ze op haar nichtje mocht passen en gaf haar de luiertas vol met spullen. Flore had het campingbedje van Jesse in haar slaapkamer neergezet, dus Ava had daar alles wat ze nodig had. Het zou vast helemaal goed komen.
Ik parkeerde de auto op de parkeerplaats achter FIXXIT en liep door de grote glazen deuren de hal binnen. Het was zo gek dat ik het maandenlang elke dag was geweest en ik me nu toch zo ontzettend zenuwachtig voelde.
Met een zucht stapte ik in de lift en ging naar de verdieping waar het kantoor van Noah was.
‘Rosie!!!’ hoorde ik meteen toen ik uit de lift kwam.
‘Dari! Wat leuk om je te zien! Ik had je helemaal niet hier verwacht!’
Hij lachte en gaf me een stevige knuffel, iets dat we al jaren deden als we elkaar zagen.
‘Ik ook niet, maar die vriendin van jou wil me niet thuis hebben. Ze loopt continue te mopperen over mijn rommel en flipte gisteren omdat ik mijn sokken naast de wasmand had gegooid.’
‘Ja, maar die horen er ook in Dari.. Dat snap je toch wel?’ grinnikte ik.
‘Jahaaa. Maar de wasmand zat vol.. Dus ze vielen er vanaf.’
‘Dan zet je de wasmachine aan.’
Ik zag Noah aan komen lopen met een enorme grijns op zijn gezicht en meteen gaf hij Darius een duw.
‘Loopt ze het je nu alweer lastig te maken?’
‘Ja! Ze vindt dat ik mijn eigen was moet doen.’
Noah begon te lachen en haalde zijn schouders op.
‘Tja, als je voor vier kinderen moet zorgen en zwanger bent van de vijfde, dan snap ik best dat je niet achter je vent gaat opruimen.’
Darius lachte en haalde zijn schouders op.
‘Okeeee, ik snap jullie. Ik ga al meer helpen. Als jij beloofd dat je Lou wat vaker belt, want ze mist je!’
Ik knikte en zei dat hij haar de groetjes moest doen, waarna hij in de lift naar beneden stapte en ik met Noah naar zijn kantoor liep.
Hij had mijn laptop en spullen op een tweede bureau in zijn kantoor laten zetten en de trouwfoto van ons tweetjes die ik zo mooi vond, op mij bureau gezet, met daarnaast een rode roos in een smalle vaas.
‘Grapjas, dat had toch niet gehoeven.’ zei ik terwijl ik hem een kus gaf.
‘Oh jawel hoor. Ik weet hoe blij ik je met zoiets maak en jij maakt mij heel erg blij met het feit dat je weer terug bent.’
Ik sloeg mijn armen om zijn nek en kuste hem nog een keertje.
‘Alleen maar omdat ik een strak rokje aan heb zeker?’
‘Absoluut!’ grinnikte hij.
Ik liet hem los en pakte wat spullen uit, die ik nodig had om aan het werk te gaan. Noah ging aan de slag en toen Lotte kwam vragen of Noah koffie wilde hebben, keek ze me verbaasd aan.
‘Rosie? Wat doe je hier?’
Noah tilde zijn hoofd op en keek haar een beetje geërgerd aan, waardoor ze meteen een rood hoofd kreeg.
‘Ik ehh, bedoel alleen maar dat ik je niet terug had verwacht na alles wat er is gebeurd.. Gaat het weer beter met je?’
‘Ja.. het gaat goed.. Dank je..’
Hoewel Lotte haar excuses had aangeboden en een doos met ballonnen en een grote knuffelbeer had gestuurd voor de geboorte van Ava, had ik haar nog steeds niet echt vergeven voor wat ze gedaan en gezegd had.
‘Oké.. Uhm.. Willen jullie koffie?’
‘Dat kunnen we zelf wel pakken mevrouw Smit.’ bromde Noah.
Ze knikte snel en liep zijn kantoor weer uit, waarna ik weer ging zitten.
‘Waarom ben je boos op haar?’ vroeg ik.
‘Ze heeft een aantal domme fouten gemaakt. Waaronder het doorspelen van loonstrookjes van mijn werknemers en ik betrapte haar één keer op roddelen over jou. Als ze nog één misstap maakt ligt ze eruit en zij denkt dat ze het goed kan maken door drie keer per dag te vragen of ik koffie wil.’
Ik grinnikte en pakte mijn telefoon van mijn bureau.
‘Ik ga even aan Rebecca vragen of ze me bij wil praten. Ze zit in mijn oude kantoor he?’
Noah knikte en pakte zijn telefoon op, die weer eens overging.
Ik liep door de gang naar het kantoor dat ooit van mij was geweest. Maar behalve mijn naam op de deur, leek het in niets meer op mijn kantoor. Achter mijn bureau dat een vrouw met lang rood haar te werken, die opkeek toen ik op de deur klopte.
‘Ja?’ zei ze bot.
Ik opende de deur en liep naar binnen.
‘Hoi Rebecca, ‘ zei ik zachtjes.
‘Hé, jij bent Rosie hè? Noah zijn vrouw?’
Ik had er een hekel aan als mensen mijn aanduidden als Noah zijn vrouw, maar ik besloot me er maar gewoon overheen te zetten.
‘Ja dat klopt. Jij bent zijn assistente toch?’
Haar ogen keken boos mijn kant op, waarna ze ineens een gemaakte glimlach op zette.
‘Ik ben wel iets meer dan gewoon zijn assistente.’
‘En ik meer dan Noah zijn vrouw.’
Het floepte er zo uit, maar aan haar gezicht te zien was de toon flink gezet en zou dit nooit een vriendin van mij worden.
‘Kan ik je ergens mee helpen Rosie?’ vroeg ze een beetje bits.
‘Nee hoor, ik dacht ik kom je even persoonlijk laten weten dat ik weer terug ben!’
‘Dat is mooi. Bedankt.’ mompelde ze.
Ik rolde met mijn ogen en liep de kamer weer uit. Stiekem vroeg ik me af of ze tegen iedereen zo chagrijnig deed, maar al snel bleek dat niet zo te zijn. Ik zag haar namelijk regelmatig kletsen met alle collega’s die het kennelijk niet zo heel erg vonden dat zij nu een groot kantoor had en veel verdiende.
Na mijn eerste dag merkte ik dat ik behoorlijk moe was. Toen ik Flore belde om te vragen hoe het met Ava ging, zei ze dat ze heerlijk lag te slapen en superlief was geweest. Ik sprak met Noah af dat hij haar naar huis zou brengen, zodat ik nog heel even uit kon rusten voordat ik moest beginnen met koken enzo.
Ik reed naar huis met een beetje een gek gevoel in mijn buik, alsof er iets geks stond te gebeuren, maar ik schreef het maar af op het gedoe met Rebecca, die poeslief deed als Noah erbij was, maar me de rest van de dag met de nek had aangekeken.
Ik reed de oprit op en liep naar het huis, toen ik ineens de schrik van mijn leven kreeg. Daar, op het bankje dat naast het huis stond, zat iemand die ik al maanden niet had gezien. Zijn donkere ogen keken me doordringend aan en meteen voelde ik mijn hart tekeer gaan.
Het was Logan…
