Een tijdje terug kwam ik een nieuwsbericht tegen waar ik een beetje verdrietig van werd. Over een 11 jarige jongen met Autisme die heel erg gepest werd. Dit bericht was er één in een reeks van vele, want hoe vaak hoor je de laatste tijd wel niet dat kinderen die ‘anders’ zijn gepest en zelfs mishandeld worden door andere kinderen? Om eerlijk te zijn word ik er een beetje verdrietig van. Want zal dit nou de toekomst van mijn kind zijn?
Is dit nou de toekomst van een kind dat anders is?
Op het oog mijn zoon een hele normale jongen. Hij is misschien een beetje snel afgeleid en zit vaak wat in zijn eigen wereld, maar je kunt niet zien dat er iets met hem aan de hand is. Misschien is dat wel hetgene wat het zo lastig maakt. Mijn zoon kan heel uitbundig op dingen reageren, zo kan hij heeeel erg verdrietig worden als hij iets echt niet leuk vindt, maar hij kan ook echt helemaal uitzinnig zijn van vreugde als hij iets helemaal geweldig vindt. Ik vind hem geweldig, hij is perfect zoals hij is, ook met alle dingen waar we tegenaan lopen en de dingen die we nog gaan meemaken in de toekomst. Ja, hij heeft bepaalde dingen waar hij iets minder goed in is, maar ook zoveel dingen waar hij in uitblinkt. Ik bedoel, je moet hem eens over dinosaurussen horen praten en hoe die geëvolueerd en uiteindelijk uitgestorven zijn, wedden dat je onder de indruk bent?
Hoe moet dat nou als hij groter is?
Hij is al heel groot, met zijn 6 jaar is hij al echt een flinke kerel met 1.30 en schoenmaat 32. Maar tegelijkertijd is hij nog zo ontzettend klein. En nu hij nog zo klein is, kan ik hem makkelijk beschermen tegen de grote boze wereld. Maar hoe dat allemaal moet wanneer hij groter is, ja.. Daar maak ik me wel eens zorgen over. Het lastige is dat we niet helemaal weten hoe hij zich gaat ontwikkelen. Of hij gewoon naar de middelbare school kan bijvoorbeeld of hoe het zal gaan als hij het huis uit gaat. Of hij later bijvoorbeeld gewoon een vriendin zal krijgen en misschien zelfs kinderen. (Ik bedoel, hij heeft het er steeds over dat hij 11 baby’s wil.. Dusja.. Haha.)
Dat zijn best dingen waar ik me zorgen over maak, zeker als ik weer eens zo’n nieuwsbericht tegenkom. Want hoewel hij nu misschien alleen een vreemde blik krijgt als hij gaat juichen omdat hij een hotdog mag, zal hij later misschien wel te maken krijgen met rare opmerkingen en misschien ook wel gepest worden.
Zijn er meer mensen met kinderen die ‘iets’ hebben die zich hier zorgen over maken? Ik ben heel benieuwd wat jullie kijk hierop is.