Bevallingsverhaal Maxim.

by Tamara

De afgelopen weken plaatste ik op dinsdag een blog uit het ‘Hoe overleef ik mijn zwangerschap’ rijtje. Nu had ik het plan om deze week een ‘Hoe overleef ik mijn bevalling’ te plaatsen, maar ik bedacht me dat het ook wel leuk was om mijn bevallingsverhalen te plaatsen, als een soort aanloopje hiernaartoe.

Dus lees mee voor mijn allereerste bevalling! Mijn bevallingsverhaal van Maxim.

( Misschien niet heel bemoedigend als je voor het eerst moet bevallen trouwens. Waarschuwing vooraf!)

Op 26 april 2010 had ik, op 19 jarige leeftijd, een positieve zwangerschapstest in mijn handen. Misschien niet het ideale moment achteraf, maar wat waren we ontzettend blij! De eerste dagen en weken zweefde ik op een wolkje van geluk! Ik voelde me zo waanzinnig gelukkig!

Allereerste echo!

Allereerste echo!

Na een bezoek aan de verloskundige werd de uitgerekende datum vastgesteld op 30 december 2010. Net tussen de feestdagen door. ( Ja sterren in plannen wij twee!)

De gehele zwangerschap verliep redelijk rustig, afgezien van het feit dat ik vanaf 26 weken thuis kwam te zitten nadat ik was opgenomen in het ziekenhuis met hele erge pijn. Het was wel even wennen, van heeeel veel werken naar fulltime thuis, maar zo kon ik me wel rustig voorbereiden op de komst van onze zoon!

37 weken zwanger

37 weken zwanger

30 December ging voorbij en op oudjaarsavond 31 December stuurden we een berichtje aan iedereen dat we zonder baby het jaar uitgingen, maar dat hij in het nieuwe jaar vast wel geboren zou worden. Ja duhhh!

Op 1 januari nog niks en dus besloten we even een flink stuk te gaan wandelen met de hond, dus bergje op en bergje af in het park, tot ik me niet zo lekker voelde en eigenlijk wel naar huis wilde. Daar aangekomen had ik last van een zeurderige pijn in mijn onderbuik die maar niet weg ging. De pijn hield eigenlijk de de hele dag aan, maar er kwam geen regelmaat in, dus toen het s’avonds weer redelijk ging, besloot ik maar vroeg naar bed te gaan.

De volgende ochtend werd ik na een onrustige nacht vroeg wakker van een behoorlijke pijn in mijn rug. Ik besloot naar beneden te gaan om nog even wat op te ruimen, maar toen ik stond af te wassen en ineens een hele sterke pijnscheut in mijn rug voelde, spontaan misselijk werd en naar de wc rende om over te geven, besloot ik Richard toch ook maar wakker te maken.

Nog steeds had ik steeds scherpe pijnsteken in mijn rug, maar naar mijn weten kreeg je tijdens weeen last van je buik en niet van je rug! ( nee ben niet eigenwijs) Toen ik rond 11 uur ineens heel wat bloed verloor bij het afvegen, besloot ik toch maar de verloskundige te bellen en die bevestigde, het was nog erg pril, maar de bevalling was begonnen! Toen ging het ineens snel, binnen een paar minuten, begonnen weeen elkaar heel erg snel op te volgen en had ik tegelijkertijd heel veel pijn in mijn rug en buik. Om 1 uur kwam de verloskundige weer en aan de weeen te zien, verwachtte ze dat ik al heel wat ontsluiting zou hebben, maar ik zat echt net op 1 cm…

Inmiddels verhuisde ik van bed, naar douche, naar bad, naar bed en zo verder. Tussendoor moest ik steeds verschrikkelijk overgeven en was ik doodmoe. Ik had nog steeds weeen in mijn buik en rug en helaas inmiddels ook in mijn benen. Ik wist dat bevallen pijnlijk zou zijn, maar zo erg als dit has ik het me niet voorgesteld. Om 6 uur kwam de verloskundige kijken of ik al klaar was om naar het ziekenhuis te gaan. Maar nee, nog maar 2 cm en ik was nu al doodop.

Daarom stelde ze voor om het nog 2 uur te proberen voor we naar het ziekenhuis gingen voor een ruggenprik, zodat ik even de kant had om bij te komen en mocht het nodig zijn, de dag erna wat weeopwekkers bij te krijgen. Ik , die heel de zwangerschap had geroepen dat ruggenprikken voor mietjes waren, stemde hiermee in en om half 8 belde ik zelfs huilend de vk dat ik NU naar het ziekenhuis wilde, want ik kon niet meer.

Onderweg naar het ziekenhuis sneeuwde het heel erg, waardoor we voorzichtig moesten rijden. Om half 9 waren we er eindelijk, waarna ik, na nog een overgeefbui, klaargemaakt werd om naar de anesthesist te gaan. De ruggenprik was doodeng, maar even zonder pijn zijn daarna was zo’n ontzettende opluchting na zo’n dag. Richard werd op een veldbed naast me gezet en ik viel meteen, doodop in slaap.

Gedurende de nacht werd ik een paar keer wakker omdat ik nog steeds weeen voelde en in de ochtend kwam de zuster vertellen dat we nu wel echt aan de bevalling moesten beginnen, want de hartslag van de baby dipte af en toe wat.

Dus hup, infuus aangesloten en de lol kon beginnen! Vrijwel meteen kreeg ik hevige pijnsteken in mijn rug en buik. Heee dat was niet afgesproken! Ik had toch een ruggenprik? Dan kon je toch lekker pijnvrij bevallen? Nou niet dus. In sommige gevallen werkt dat ding niet meer na een paar uur, waaronder, natuurlijk, bij mij. Ik zat inmiddeld op 2.5 cm, dus de versterking was wel nodig, ook werden mijn vliezen gebroken en bleek de baby in het vruchtwater gepoept te hebbeb.

De uren daarna leken maar niet om te gaan en werkelijk? Het was een hel. Een constante weeenstorm van rug, been en buikweeen waar geen einde aan kwam. Om 2 uur werd er naar ontsluiting gekeken, krap 4 cm en het kon nog wel even gaan duren. Ik heb echt gesmeekt of de weeenopwekkers niet hoger hoefden, want ik kon het echt niet meer aan, maar natuurlijk miest het wel. Om 3 uur gaf ik aan aan richard dat ik kapot was, dat ik op deze manier niet eens de kracht zou hebben om hem eruit te krijgen. Toen gebeurde er iets heel geks. Om half 4 had ik ineens het gevoel dat ik moest persen, Richard rende naar de gang om iemand te halen en wat bleek? 9.5 cm! Eindelijk! Het laatste randje was zo weggemasseert en het persen kon beginnen. Waar iedereen me waarschuwde dat ik moest rekenen op ongeveer 1.5 uur persen, verzamelde ik zo’n oerkracht in me dat ik Maxim er in 22 minuten uit had. Bij de schouders moest ik even mijn best doen niet te persen, omdat hij flink vast zat. Gelukkig was hij zo los en kwam ik ervanaf met alleen een minischeurtje!

Ohh wat was hij prachtig en perfect. Had dit mannetje al die tijd in mijn buik gezeten? Ik had nog steeds veel pijn, maar ik kon alleen maar tegen hem zeggen dat hij het allemaal zo ontzettend waard was! Helemaal stapelverliefd was ik.

Tot ieders verbazing na zo’n bevalling, stond ik anderhalf uur erna alweer zelf te douchen terwijl Richard zich over onze zoon ontfermde. Ik moest echter wel een nachtje blijven en ik heb geen oog dichtgedaan. Hoe vermoeid ik ook was, ik kon alleen maar naar dat kleine perfecte ventje staren.

Paar uurtjes oud!

Paar uurtjes oud!

De volgende dag mochten we dan eindelijk naar huis met het mannetje waar we zolang naar uit gekeken hadden. Onze Maxim!

 

 

Volgende week plaats ik mijn bevallingsverhaal van Floris. Een droombevalling vergeleken met deze!

Misschien vind je dit ook leuk

18 comments

storiesandforever 29 april 2015 - 14:21

Jeeeetje, wat ben je lang bezig geweest. En wat ging het langzaam, poeh. Maar gelukkig ging alles verder helemaal goed en heb je er een superkindje voor terug gekregen!

Reply
Tamara 29 april 2015 - 18:47

Ja dat was vooral de ellende, die eerste 2 cm duurden gewoon 2 dagen! Pff! Hij was het wel echt waard hoor! Haha

Reply
Manouk 29 april 2015 - 13:41

Voordat ik ging bevalling was ik banger voor een ruggenprik dan voor de hele bevalling. Ik dacht dat ‘s nachts mijn vliezen waren gebroken, bleek achteraf van niet, en een uur erna kreeg ik een kramp in mijn rug. Ik dacht: “Nee joh, Manouk je stelt je eigen in en dit denk je nu omdat je denkt dat je vliezen zijn gebroken”. Nou 4 uur later waren het ook de o zo leuke been- en rugweeën. Wat een pijn haha. Rot zeg dat je ruggenprik niet werkte, maar wat fijn dat het uiteindelijk zo snel ging! Gelukkig maar. Bij mij verliep de ontsluiting ook moeizaam op een gegeven moment en bij 10 cm bleek dat ze mijn zoontje toch liever haalde met een keizersnede. Was ondanks alles ook een onwijs mooie bevalling!

Reply
Tamara 29 april 2015 - 18:47

Ahhh dat is ook best een heftige bevalling zeg! Maar het is het zooooo waard he?

Reply
Madelon 28 april 2015 - 23:47

Wow wat heftig zeg. Ik heb een geplande keizersnee gehad. Stiekem ben ik best blij nauwelijks weeën gehad te hebben hihi.

Reply
Tamara 29 april 2015 - 18:42

Hahahaha! Een ks lijkt me ook behoorlijk heftig anders!

Reply
Saskia 28 april 2015 - 23:21

Wat een heftige bevalling. Lijkt me verschrikkelijk als de ontsluiting zo langzaam gaat. ben erg benieuwd naar het bevallingsverhaal van Floris.

Reply
Tamara 29 april 2015 - 18:41

Ja was ook verschrikkelijk! 🙁 die komt volgende week!

Reply
Famizo 28 april 2015 - 14:38

Ik had bij de 2e rugweeën en dat was verschrikkelijk! Maarja elke bevalling is anders. Bij de 4e had ik zo’n heftige bevalling. Het ging heel rap, zo rap dat de ruggeprik te laat was. Althans alles was klaargemaakt en alleen de vloeistof moest er nog in. Nou dat hoefte niet meer want meneer duwde zichzelf er wel ff uit. Vre-se-lijk.

Reply
Tamara 28 april 2015 - 14:41

Ohhhhh verschrikkelijk!!!

Reply
Odile 28 april 2015 - 10:37

Bepaalde stukken lijken enorm op mijn bevalling van mijn Maxim. Verschrikkelijke weeën stormen en maar op 1 cm blijven steken en een baby die het heel moeilijk had. Ik hoop dat de derde ook een droombevalling mag zijn maar ik geloof dat dat met een derde kindje wel waarschijnlijk is 🙂

Reply
Tamara 28 april 2015 - 13:50

Vreselijk he? Je voelt je ook zo machteloos dan! Ik hoop het ook!!

Reply
Jessj 28 april 2015 - 10:22

Oh oef, heftig zeg! Hier twee keizersnedes gehad dus ik kan er niet over meepraten 😉

Reply
Tamara 28 april 2015 - 13:49

Nou 2 x een keizersnede lijkt me ook behoorlijk heftig hoor!

Reply
Sylvie 28 april 2015 - 07:52

Ooh wat lijkt me dat lang! Gelukkig komt het bijna altijd goed én zeggen ze dat een volgende bevalling makkelijker is dan de eerste.. Ben benieuwd naar je volgende verhaal!

Reply
Tamara 28 april 2015 - 13:48

Dat klopte in mijn geval ook echt! Hopelijk is de derde keer nog makkelijker haha!

Reply
joyfromjoyce 28 april 2015 - 07:01

Ooh ik kan je verhaal nog herinneren. Grappig dat we nu al zo lang contact hebben. Lang leve babybytes haha!

Reply
Tamara 28 april 2015 - 13:48

Jaaa! Hahaha!

Reply

Ik zou het leuk vinden als je een reactie achterlaat!

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.