Jullie moesten er even op wachten, maar hier is dan eindelijk mijn bevallingsverhaal van Lauren! Een heftige maar supersnelle bevalling van 2.5 uur, waar ik ontzettend trots ( vind ik dan) op terug kan kijken! Nieuwsgierig geworden? Kijk dan verder!
Vrijdag 5 juni.
De uitgerekende datum.
Ik word wakker en leg een hand op mijn buik. Vrijwel meteen krijg ik een duw tegen mijn hand aan, nu al een druktemaker dat kleine meisje!
Ik verwonder me erover hoe ontzettend snel die 40 weken zijn gegaan. Eerst test je en dan ben je ineens al uitgerekend! Kan toch niet?
Ik kleed mezelf en de jongens aan om daarna om 5 over 8 op de bakfiets naar school te fietsen. Daar krijg ik toch wel wat rare blikken. 40 weken en fietsen schijnt dus wat raar te zijn, maar ik voelde me prima en was nog laaaang niet van plan te bevallen!
Die dag was het bloedheet buiten. Waar ik normaal gek ben op warmte, werd het me nu al snel teveel en bleef ik mooi binnen met de jongens. Wel werkte ik alle was, ( incl gordijnen en beddengoed) erdoorheen en besloot het de volgende dag op te hangen.
Op het menu stond lasagne, maar na 2 x de keuken overhoop trekken en alsnog de bechamel saus ( die achteraf in de koelkast bleek te staan) stuurde ik Richard de vraag of hij wilde barbecuen. ( domme vraag, tuuurlijk wilde hij dat)
Die nacht sliep ik eigenlijk heel erg goed, tot ik om 4 uur ineens klaarwakker was en steken in mijn rug voelde. Nee he? Vast een zenuw klem ofzo. Ik draaide me om en probeerde verder te slapen tot ik het even later opnieuw voelde en opnieuw en opnieuw. Ik porde Richard en vroeg of hij die weeentimer nog op zijn telefoon had. Niet dus en ik besloot hem zelf maar te downloaden. Daaruit bleek dat het krampje dat ik voelde om de 6 min kwam en ongeveer een minuut aanhield. Zelfs toen zat ik nog behoorlijk in de ontkenningsfase, dit waren gewoon voorweeen want ik ging nog lang niet bevallen. Punt.
Om half 6 viel er niks meer te ontkennen en besloot ik beneden maar eens de weeën op te vangen en de vk te bellen. Richard was inmiddels ook wakker en ineens barstte ik in tranen uit. Ik kon toch nog helemaal niet bevallen? De box stond nog niet, kaartjes waren nog niet klaar, we zouden dat weekend de gang nog verven, ik moest alle was nog opvouwen. Richard stelde me al snel gerust dat alles echt wel goed zou komen.
De verloskundige arriveerde en ik voelde al dat de ‘weeën’ ineens weg waren. Ik denk door de zenuwen. Ze constateerde 2 cm ontsluiting, maar geen weeën meer. Wat baalde ik, zou het dan weer net zo gaan als bij Maxim? Toen viel alles ook steeds stil.
Nadat de vk weer weg was, stuurde Richard me terug naar bed. Als ik wel zou bevallen had ik mijn energie hard nodig. Het lukte om nog even weg te dommelen tot ik om 8 uur wakker werd van een hele scherpe pijn. Jup, nu wist ik het zeker, het was begonnen, ik herkende die ellendige rugweeen meteen. Na een paar weggezucht te hebben belde ik de vk weer maar nog voor ze opnam gaf ik de telefoon aan Richard, want ik kon niet praten door die ontzettende kramp. De verloskundige kwam en voelde nu wel weeën en 3 cm! We mochten dus zodra de oppas er was meteen naar het ziekenhuis.
De autorit ernaartoe was vreselijk. Continue zaten we achter vrachtwagens, tractors en andere langzaamrijders. Eenmaal in het ziekenhuis aangekomen bleek ik al 6.5 cm te hebben en werden mijn vliezen gebroken. Vanaf toen ging het heel snel, ik pufte alle weeën staand weg en voelde al heel snel veel druk van onder. Toen ik dit aangaf keek de verloskundige, maar helaas, 8 cm en nog niet persen! Omdat ik het staan even niet meer volhield bleef ik op de rand van het bed zitten. Als snel kreeg ik echt behoorlijke persdrang en bleek ik volledige ontsluiting te hebben. De verloskundige zei dat ik zachtjes mee kon persen, maar in 1 x persen werd het hoofdje geboren en na een grote hap lucht en nog een keer persen kon ik haar zelf aanpakken. Daar was ze dan! Onze prachtige dochter Lauren Sophie!
Wat een overweldigend moment, vanaf het eerste moment dat we haar zagen waren we weer stapelverliefd! Nu kan ik daar wel wat over vertellen, maar ik denk dat de foto’s meer zeggen!
27 comments
Gek hè zelfs bij nummer drie twijfel je weer. Ik had dat ook. En vond dat zo stom van mezelf.
Gesproken van eens niezen en bevallen :-). Geweldig, was mijn bevalling maar zo gegaan, hier een helbevalling. (Ik ben je pas beginnen volgens als Lauren een baby was, dus leuk om dit tegen te komen)
Jeetje wat knap gedaan. Mooi geschreven ook. Ik vond die autorit ook echt hels. Heel derit hing ik aan het handvat boven de deur weeeen op te vangen. Ik heb zelfs nog even gedacht, als hij maar niet afbreekt.
prachtig die foto….die spreekt inderdaad boekdelen! Wauw!
Ahh dankje!
mooi, prachtig… <3
Hallooo mis ik je blog bijna snelle jij! hihi
Wat mooi om het zo nog even uitgebreid te lezen!
Het lijk me aan de ene kant heel fijn er zo kort over te doen, maar het is ook wel dubbel zo pittig alles tegelijk op één moment denk ik met flinke naweeen ! Trots op je en ik zie je al staan hoor helemaal overrompeld en maar niet begrijpen dat ze al kwam want duhh de box stond nog niet haha zo Tamara dit! 😉 Liefss tante Lin
Wat een snelle bevalling, mooi dat je haar zelf hebt aangepakt.
Wat is het snel gegaan zeg! Van harte met de geboorte van Lauren!
Wauw dat is een prachtige bevalling zo te horen. En wat een knap meisje ❤️
Dat klinkt als een hele fijne bevalling. Ik ben helemaal niet bezig met baby’s maar was wel erg benieuwd naar je verhaal, vooral omdat je dochter zo’n onwijs mooie naam heeft ;-).
Geniet lekker van je gezin!
Liefs, Lauren
http://www.lachanna.com
Mooi om te lezen hoe anders jouw bevalling ging dan de mijne van Noor 🙂 Hoop dat alles goed gaat met jullie!
Dat heb je dus ook maar mooi snel voor elkaar gekregen! Goed werk!
Prachtig verhaal met prachtige foto’s. Je kunt er zeker trots op terug kijken.
Wow wat zie jij er helder uit zo na de bevalling. Is je gang uiteindelijk nog geverfd?
Wauw, daar mag je zeker trots op zijn! Wat fijn dat het zo vlot is gegaan! 🙂
Oh wauw wat snel zeg! Doe mij er ook maar zo 1 hihi
Wauw wat snel! Ik vond dat het hier al onwijs snel ging, maar met 2 keer persen en ‘hup’ een baby in je armen had ik het niet gered :’) X
Wat fijn he, zo’n bevalling!! En dan ook nog een prachtig meisje op de wereld zetten. Je mag terecht trots zijn op jezelf!
Wat een heerlijke bevalling!
Wauw wat mooi. Ik hoop dat mijn meisje ook zo snel mag komen hihi
Altijd leuk om te lezen. Heel bijzonder ook, omdat het voor je gevoel nog niet zo ver was. Beter dat, dan andersom en ze nog twee weken blijft zitten.
Ook al zo’n droom bevalling
Wauw dat heb je zeker snel gedaan! En prachtige foto’s van een trotse papa en mama!
Wat mooi om te lezen. Ik ben zo benieuwd hoe het over een aantal weken bij mij allemaal zal lopen!
Zo mooi om te lezen! Elke bevalling blijft bijzonder. Super dat je er zo trots op terug kijkt, het is ook een topprestatie!!
Wauw, prachtig <3
Als ik dit lees, hoop ik toch ooit een natuurlijke bevalling mee te mogen maken.