Bevallingsverhaal Floris.

by Tamara

In navolging van mijn bevallingsverhaal van Maxim, kon die van Floris natuurlijk niet achterblijven! Waar ik bij Maxim terugkijk op een hel van een bevalling, vind ik die van Floris meer een droombevalling!

Ben je benieuwd naar mijn tweede bevalling? Lees dan mee!

Na de heftige bevalling van Maxim had ik het helemaal gehad met mijn droom van een groot gezin. Maanden had ik nog last en nachtmerries over die 3 dagen en ik riep steeds heel hard nooit meer een kind te willen.

Totdat ik toen Maxim 8 maanden was, zijn kast opruimde om alle kleine babykleertjes in een doos voor op zolder te doen. Ineens was hij daar, die kriebel. Wat zou het heerlijk zijn om weer zwanger te zijn en wat leuk voor Maxim een broertje of zusje!

Richard was het gelukkig met me eens en de pil kon de prullenbak in. Maanden verstreken echter en elke maand werd de teleurstelling groter als ik weeeer ongesteld werd. Totdat Maxim 16 maanden was, ik met bv stopte en ik ineens zwanger was!

IMG03432-20120618-2229

Ik deed een clearblue test en gaf hem met trillende handen aan Richard die door het dolle was! Eindelijk was het gelukt!

De uitgerekende datum werd vastgesteld op 17 Februari. Weer super gepland omdat we al 3 verjaardagen hebben in Februari en ik de 21ste jarig was.

De hele zwangerschap ben ik verschrikkelijk bang geweest op herhaling van de bevalling van Maxim. Niks kon me gerust stellen en snachts bracht ik uuuren door met googlen naar verhalen van vrouwen waarbij de 2e bevalling een eitje was vergeleken bij de eerste.

1

Deze zwangerschap vloog om en zo ineens was daar DE datum, die natuurlijk ook zo weer voorbij ging!

Inmiddels was ik zo ontzettend moe en  had ik het echt gehad, dus belde ik die woensdag 20 februari de verloskundige of dat we misschien een plan konden maken, omdat mijn lichaam echt op was. Ik mocht die middag langskomen om te kijken hoeveel cm ik eventueel al had en of ik stripbaar was.

Je kunt je vast wel voorstellen hoe blij ik was om te horen dat ik al op 3 cm zat. 3 hele centimeter, daar deed ik bij Maxim 2.5 dag met weeën over! Ik werd gestript en er werd een afspraak in het ziekenhuis gemaakt om de volgende dag te kijken of er plek was voor een inleiding.

Donderdag 21 feb, mijn 22ste verjaardag en misschien wel de dag dat onze 2e zoon geboren werd! Al vroeg meldden we ons in het ziekenhuis waar er een uitgebreide echo gemaakt werd en wat vragen gesteld werden. Helaas was de gynaecoloog in niet zo’n goede bui, hij vond inleiden onzin en volgens hem kon dat wel dagen gaan duren en het was al zo druk op de verloskamers. Ik moest maar rust nemen en afwachten. Je kunt je vast wel voorstellen hoe teleurgesteld ik was. Richard nam me mee naar mijn lievelingsbakker om taart te kopen zodat we toch een beetje mijn verjaardag konden vieren.

s’Middags deed ik Maxim in bad toen ik ineens iets langs mijn been voelde lopen, ontzettend geschrokken trok ik mijn broek naar beneden en zag een stroom bloed en slijm langs mijn been lopen. In paniek belde ik de vk die zei dat we meteen moesten komen!

Gelukkig bleek er niks ernstigs te zijn, wel had in inmiddels 3.5 cm en dus vond ze het wel een goed idee vast naar het ziekenhuis te gaan om de volgende ochtend mijn vliezen te breken.

IMG_0413

Daar ligt de jarige job! Echt in feeststemming! hahaah

Toen was het haasten, Maxim naar de oppas, ik snel nog wat dingen in mijn koffer proppen en vlakbij het ziekenhuis kwamen we tot het besef dat ik nog niet eens gegeten had sinds die ochtend. Dus hup door de mc drive en snel eten! Haha!

In het ziekenhuis werd ik eerst een hele tijd aan de ctg gelegd, maar omdat er nog geen weeën te zien waren kreeg ik gewoon een bed en een slaappil zodat ik goed uitgerust zou zijn voor de volgende dag.

Daar zat ik dan, op mijn ziekenhuisbed, facebook felicitaties te beantwoorden. Veel vroegen of de baby al bijna kwam, waar ik natuurlijk op reageerde dat het nog daaaaaagen kon duren!

IMG_0431

Laatste foto met Floris in de buik!

Die volgende ochtend genoot ik nog even van die laatste bewegingen in mijn buik, maakte een laatste buikfoto en toen was het tijd om op een verlosbed te gaan liggen en mijn vliezen te breken. Toen dat net gedaan was om 10 uur, kwam Richard ook de kamer binnen, we lachten wat en hadden het over de afgelopen nacht toen ik ineens een pijnscheut in mijn rug voelde. Alles wat ik dacht was : Neeee! Dit overkomt me geen tweede keer die verschrikkelijke rugweeen. Maar wel dus!

Inmiddels werden de weeenopwekkers aangesloten en ging ik steeds door de grond van de pijn in mijn rug. Ik kon tussendoor niet ontspannen en daardoor vorderde de ontsluiting niet. Dus toen er aangeboden werd om een prik in mijn been te zetten tegen de pijn, kon ik de arts wel zoenen!

De pijn werd een stuk dragelijker en ik zat op een skippybal de weeen weg te puffen terwijl Richard mijn rug masseerde ( echt, hij was super tijdens die bevalling! Zo goed geholpen en aangemoedigd! )

DSC_0162 (2) - kopie

Zo’n bijzondere foto, Richard knipte de navelstreng door en direct greep Floris mijn vinger, alsof hij me nog even niet los wilde laten.

Rond half 2 kreeg ik ineens het gevoel dat ik moest persen en de verloskundige voelde 9 cm met nog een klein randje! Deze masseerde ze weg en daarna beviel ik in 11 minuten van Floris! Onze prachtige tweede zoon!

DSC_0175

Onze prachtige Floris!

 

Wat een gevoel van liefde overspoelde me, ik had me zo ontzettend druk gemaakt over of ik van een tweede kindje evenveel kon houden en dit zat gewoon vanaf het eerste moment goed!

DSC_0192

Maxim was nog een beetje beduusd, maar wat was ik blij om hem eindelijk weer te zien en voor te kunnen stellen aan zijn broertje!

Toen was het tijd om Floris aan zijn grote broer voor te stellen, maar hoe dat ging lees je in een aparte blog!

DSC_0201

Zoals je kunt zien was het liefde op het eerste gezicht tussen mijn drie mannen!

 

Was jouw tweede bevalling ook zoveel sneller dan de eerste?

 

 

 

Misschien vind je dit ook leuk

8 comments

Mireille 22 februari 2018 - 10:02

Hier ging de tweede bevalling ook sneller en de derde nog sneller… maar heb 3 ‘makkelijke’ en vlotte bevallingen gehad. Bij de eerste duurde het 5,5 uur, de tweede 3,5 uur en de laatste 1,5 uur. Bij de eerste 1 werd ik ingeleid vanwege een hoge bloeddruk en kreeg ik bij de eerste weeënopwekkers, met een heerlijke weeënstorm, met daar heel kort achteraan een ruggenprik (wat een verademing was dat zeg)! Bij de 2e zou ik ingeleid worden, maar ik had op de dag van inleiden al 2 cm ontsluiting. En bij nr 3 stond de dag van inleiden gepland, maar onze jongste besloot om zelf het heft in handen te nemen en kwam 4 weken voor de uitgerekende datum.

Reply
Ellen 22 februari 2018 - 08:18

Nr 1, 8,5uur totaal
Nr 2, 1,5uur totaal
Nr 3, 1,5uur totaal

Reply
Kim 22 februari 2018 - 07:12

Dat mijn tweede sneler als mijn eerste was kan je welhen zeggen. Ik ben in drie kwartier bevallen (voor breken van vliezen sliep ik zels nog,)
9u30 breken vliezen
10:00 aankomst ziekenhuis
10:07 op triagekamer
10:15 kleine geboren en navelstreng doorgeknipt.
De bevalling gjng zo razendsnel dat er helemaal geen fotos van zijn. Ik heb de verloskamer niet eens gered, want kwam met 10cm binnenlopen

Reply
Malou 5 mei 2015 - 21:26

Heel mooi geschreven!

Reply
Eline 5 mei 2015 - 18:15

Wat een prachtig verhaal, zit echt met tranen in mijn ogen. Wat fijn dat je tweede bevalling toch nog is meegevallen :-)!!

Reply
Sylvie 5 mei 2015 - 17:50

Wat fijn dat je aan je tweede bevalling wél goede herinneringen hebt! Schitterende buikfoto ook, die eerste! En natuurlijk vliegt de derde er straks gewoon makkelijk uit 😉

Reply
Rosie 5 mei 2015 - 12:38

Wauw wat ben ik blij voor je dat deze bevalling zoveel sneller ging! Mooi beschreven ook! Ik heb besloten je eerste verhaal maar niet te lezen omdat ik zelf zwanger ben en op dit moment veel te emotioneel haha. Ik ben helemaal nog niet bang voor de bevalling en wil mezelf ook niet bang maken :)!

Ik vind het fantastisch om te zien, je mannen. Ik krijg ook een ventje en kan niet wachten. Mijn man zegt nu al iedere keer zo lief tegen mijn buik hoe ze samen mama gaan beschermen en verwennen haha. Ik kan eigenlijk niet meer wachten (nog 20 weken te gaan!!)

Liefs! XX

Reply
Tamara 5 mei 2015 - 15:13

Ahhhh superlief! Nee ik zou het dan maar niet lezen! Is niet echt bemoedigend! Haha! Ik zag het op je blog! Jongens zijn echt zo ontzettend leuk! Geniet van je zwangerschap! Het vliegt voorbij!!

Reply

Ik zou het leuk vinden als je een reactie achterlaat!

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.