Als je je leven opnieuw zou mogen doen.

by Tamara

Een paar dagen terug kwam er een filmpje op Facebook voorbij komen waarin vrouwen terugkeken op hun leven. Het filmpje komt uit de #letgo campagne. Het blijkt dat 70% van de vrouwen de drang voelt om de perfecte vrouw te zijn, we haasten de hele dag om maar meer te geven en meer gedaan te krijgen, terwijl het nou juist zo ontzettend belangrijk is om af en toe een stapje terug te doen en ‘gewoon’ los te laten en te genieten

Meer genieten van de tijd dat ze nog klein genoeg zijn om op te pakken en te knuffelen.

Meer genieten van de tijd dat ze nog klein genoeg zijn om op te pakken en te knuffelen.

Als jij je leven opnieuw zou mogen doen, zou je dan bepaalde dingen anders doen? Zou je dat bepaalde keuzes niet maken? Ik weet dat als ik mij leven over zou mochten doen, ik wel had doorgezet met school, eerst mijn dromen waargemaakt zou hebben en dan misschien eens aan kinderen begonnen was. Ik heb vaak het gevoel dat ik niet alles uit mijn leven haal en dat ik hier later spijt van ga krijgen. Ik had dus vooral heel erg veel dingen die ik nog wilde doen.

De vrouwen in het filmpje gaven mij een heel ander inzicht. Als zij hun leven over zouden mogen doen, zouden ze extra genieten van de tijd dat kun kinderen nog klein waren en met ze knuffelen voordat ze te groot zouden worden om vast te houden. Ze zouden genieten van het dansen toen hun benen nog jong en gezond waren. In plaats van een to-do list, zouden ze een not to do list maken en minder tijd besteden aan dingen doen, maar in plaats daarvan gewoon genieten van het hunzelf zijn.

Deze campagne opende mijn ogen, als er iets is wat me vreselijk lijkt, is het wel om later met spijt terug te kijken op je leven omdat je niet af en toe gewoon genoten hebt. Niet dat gehaast, niet dat perfecte gedoe. Gewoon alles uit handen laten vallen en je kinderen eens flink knuffelen en vertellen hoe geliefd ze zijn.

Genieten van het feit dan ze nu nog klein genoeg is om bij mij in slaap te vallen.

Genieten van het feit dan ze nu nog klein genoeg is om bij mij in slaap te vallen

In deze moderne tijd moeten we zoveel, er word van vrouwen verwacht dat ze de perfecte moeder zijn, de perfecte echtgenote, de perfecte vriendin en de perfecte vrouw. Ik word zo doodmoe van het feit dat wat je ook doet, het allemaal toch nooit genoeg zal zijn. Ik wil niet later terugkijken op mijn leven met een schuldgevoel omdat ik niet genoeg genoten heb van mijn kinderen en mijn leven, omdat ik zo nodig een schoon huis of een druk sociaal leven moet hebben.

De slogan van deze campagne luid : Relax, Breathe and #LetGo en ik denk dat dat iets is wat meer vrouwen in hun achterhoofd moeten houden. Perfectie is geen eerste levensbehoefte, het is iets wat onbereikbaar is en totaal onnodig.

Je kinderen zijn maar heel kort klein. Ik roep wel eens dat ik niet kan wachten tot Lauren ook naar school gaat, maar tegelijkertijd wil ik dat de tijd stil blijft staan. Kon ze voor altijd maar zo klein blijven. Zo klein dat ze op mijn borst kan liggen en in mijn armen past. Kon Floris maar altijd zo’n klein boefje blijven dat streken uithaalt en waar je af en toe door met de handen in je haar zit, maar elke keer weer verliefd op hem word als hij snachts zijn armpje om je heen slaat. Of Maxim, mijn aller grootste vent, waarom word hij nou zo snel groot? Het leek gisteren dat hij na die vreselijke bevalling om mijn buik werd gelegd en de tijd even stopte.

Ik voel me aan het einde van de dag schuldig, schuldig omdat ik te veel tegen ze mopper. Schuldig omdat ik net iets teveel achter de computer zat en schuldig omdat ik ze negeerde omdat ik het belangrijker vond om even dat berichtje af te maken.

Schuldig omdat ik niet vaker op de grond met ze zit en met ze speel. Schuldig omdat ik blij ben dat ze na een lange dag eindelijk op bed liggen. Ik ben stapelgek op ze, hou onvoorwaardelijk van hun alledrie. Maar geniet ik wel genoeg van deze tijd dat ze nog klein zijn?

Genieten van de tijd dat ze nog klein genoeg zijn om gedragen te worden.

Genieten van de tijd dat ze nog klein genoeg zijn om gedragen te worden.

Ze zijn maar even klein.. Elke dag, elk uur, elke minuut is er weer 1 richting het ouder worden, richting het groter worden. Elke dag, uur en minuut is er 1 die je nooit meer terugkrijgt.

Dus start nu met het genieten, laat het los dat het een rommel is en dat je nog zooooooveel moet doen.

Ik wil niet later op mijn leven terugkijken en denken: ‘Had ik maar….. ‘ Ik wil terugkijken en denken: ‘Ja, ik heb van elke seconde genoten, want voor deze tijd, krijg je geen herkansing.’

 

Sta jij er wel eens bij stil dat je kinderen niet voor altijd zo klein blijven en dat je deze tijd ooit erg gaat missen?

 

Voor het bewuste filmpje kijk je hier.

 

Misschien vind je dit ook leuk

19 comments

José 21 september 2015 - 09:24

Oh, ik moet huilen om je artikel. Je slaat de spijker volledig op zijn kop. Ook ik zit net wat te veel achter de pc, geniet van de momenten dat dochterlief slaapt en erger me een ongeluk wanneer ik wil dat ze gaat slapen, maar zij liever de boel op stelten zet. Ik ben moe, moe, moe, maar kan niet rustig worden in mijn hoofd omdat ik vind dat ik het huishouden niet genoeg oppak.

Ik weet het goed gemaakt. Ik ga vandaag lekker veel met dochterlief knuffelen en spelen (en met haar slapen op de momenten dat ze slaapt). De rest kan me gestolen worden!

Reply
Debby Riemens 20 september 2015 - 20:47

Mooi geschreven en het heeft mij echt wel aan het denken gezet. Je moet doen wat je leuk vind en genieten van het leven en je kinderen . Max is nu 11 weken en vind hem nu al zo groot worden. Haha. Ik wil zoveel en zolang mogelijk met hem blijven knuffelen.

Reply
Daniëlle 17 september 2015 - 23:23

Je hebt helemaal gelijk, en ja, ook ik sta daar inderdaad weleens bij stil! Wat is het toch belangrijk om van ze te genieten. Vooral als ze zo klein zijn. De tijd gaat zo snel. Dat vergeten we vaak, helaas.

Reply
Lilian 17 september 2015 - 20:08

Wat heb je dat mooi opgeschreven! Ik hoorde er in gedachten een heel mooi deuntje bij, het was bijna zelf een filmpje 🙂

Ik heb het besef heel vaak, omdat ik vaak vind dat andere mensen zo druk zijn met alles. Noemen de baby-/peutertijd ‘tropen-jaren’. Terwijl bij mij de 1e vier jaar van Anna juist de rustigste jaren waren, omdat ik toen altijd thuis wilde zijn, omdat we haar zelf op wilden voeden. Ik denk dat ik wel aardig genoeg van haar geniet. Al kan die smartphone natuurlijk heus wel wat vaker aan de kant 😉

Reply
Romy 17 september 2015 - 20:05

Erg mooi verwoord! Ik herken het ; zoals elke moeder het waarschijnlijk herkent. Ik realiseerde me pas hoeveel ik van mijn dochter miste toen ik noodgedwongen thuis kwam te zitten. In die tijd zijn we enorm naar elkaar toegegroeid. En inderdaad: stop de tijd! Wat groeien ze toch snel…

Nu ik weer werk valt het me af en toe zwaar om alles te combineren. Ik denk daarom bewust na over het vervolg van mijn loopbaan.

Reply
Kelly - Pluiskonijn.nl 17 september 2015 - 12:48

Wauw wat een prachtig artikel♡ Heb het echt met veel plezier gelezen, bedankt hiervoor!

Reply
Carmelina 17 september 2015 - 11:21

Ik dacht altijd dat het onzin was… Dat de tijd zou vliegen en had helemaal niets met de opemerkingen als geniet er maar van ze worden zo snel groot.. Nu onze kleine man er is begrijp ik het pas! We zijn nu 5,5 maand verder en ik snap werkelijk niet waar de tijd gebleven is! Ik probeer heel bewust te genieten helemaal nu ik weer aan het werk ben maar als ik dan vrijdag op mijn werk zit vraag ik me af wat ik de 2 dagen ervoor nou eigenlijk gedaan heb.. Tsja.. Ik gooi het maar op vreselijk genieten met mijn kleine aap.. En genieten is heerlijk dus de tijd zal daarom wel zo voorbij vliegen.

Reply
Charlotte 17 september 2015 - 10:19

Heel herkenbaar, zeker dat schuldig voelen! Mooie campagne 🙂
En inderdaad, wat worden ze snel groot!

Reply
Milou 17 september 2015 - 10:13

Wauw wat mooi! Ik ben nog mommy to be maar hierdoor ga ik nog extra vaak denken straks; lekker veel knuffelen!

Als ik iets over mocht doen dan had ik meer mijn eigen keuzes gemaakt. Ik heb enorm veel spijt dat ik altijd teveel naar mijn ex heb geluisterd en gedaan heb wat volgens hem zo hoorde.

Straks moet ik ook een moeilijke keuze gaan maken wat ook te maken heeft met veel of weinig tijd voor mn dochtertje. Maar door dit artikel weet ik weer een stukje beter wat ik moet doen. Dankje!
Liefs x

Reply
Marije | Mumstheword 17 september 2015 - 09:58

Ohh.. als ik mijn leven opnieuw zou mogen doen. Ik denk niet dat ik dingen anders had gedaan. Ik ben nog jong en mijn eerste kindje is onderweg. Tot nu toe heb ik nergens echt spijt van gehad. En nu tijdens mijn zwangerschap probeer ik heel bewust te genieten. Ik ben benieuwd hoe dat strakjes is als de kleine ter wereld komt. Ik hoor van de meeste moeders dat dan het ‘spijt’ gedeelte komt. Vooral door de balans tussen aandacht voor de kinderen en de dingen die ‘moeten’ zoals werk, carrière, studie en huishouden.

Reply
Marijke 17 september 2015 - 09:33

Ik zou eigenlijk niets over willen doen. Wel met de wetenschap van nu misschien andere keuze maken. Maar met de wetenschap van toen, zou ik denk toch dezelfde keuzes maken.
Ik genoot altijd en geniet nu nog steeds, ondanks dat mijn leven sinds 1,5 jaar zo radicaal is verandert. Beide was goed!

Reply
Esther 17 september 2015 - 09:29

Mooi geschreven en zeker ook waar!
Ik sta er best vaak bij stil dat deze tijd zo snel gaat. Mijn dochter alweer 6 maanden oud maar genieten doe ik iedere dag van haar. Het huishouden kan ik niet zo makkelijk loslaten want ik voel mij een stuk prettiger als ons huis ook schoon en fris. Dus eigenlijk maak ik gewoon graag schoon haha! Ben fulltime mama dus er is tijd om allebei te doen.

Reply
Saskia 17 september 2015 - 09:12

Oh ja ik denk er elke dag wel aan dat ze zo snel groot worden! Mooie campagne.

Reply
Malou 17 september 2015 - 08:08

Heel mooi geschreven! Ik weet eigenlijk niet of ik me dat wel genoeg realiseer..

Reply
Bianca 17 september 2015 - 07:53

Als ik iets over mocht doen dan had ik de eerste twee jaar van Sterre haar leven minder uren gewerkt, heb daar door best veel gemist x

Reply
Olga 17 september 2015 - 07:39

Als ik iets over mocht doen was ik niet met bepaalde mensen in zee gegaan. Maar ik denk dat we allemaal wel van die partijen in ons leven treffen die meer schade aangericht hebben dan dat ze voor vreugde hebben gezorgd. Ik had mensen sneller los willen laten om mij weer een kans op een eigen leven te gunnen. Dat vind ik namelijk echt moeilijk en lukt me niet altijd helaas 🙁

Reply
Charlotte 17 september 2015 - 07:08

Herkenbaar, altijd dat lijstje in je hoofd van wat er nog moet gebeuren…

Reply
katya 17 september 2015 - 06:52

Wat prachtig geschreven!

Reply
Angela 17 september 2015 - 06:45

Ik word gewoon een beetje emotioneel als ik dit lees. Waarschijnlijk omdat het zo herkenbaar is.
Bijna dagelijks vraag ik me af of ik wel genoeg van m’n jongens geniet…
En toch blijft het (voor mij) moeilijk om bijv. te denken: die badkamer komt later wel, nu lekker met de kids spelen!
Niet dat ik vind dat ik te weinig met ze doe, het gaat inderdaad meer om het genieten van de tijd die je met ze hebt.
Denk dat velen dit stukje zullen herkennen, mooi geschreven!

Reply

Ik zou het leuk vinden als je een reactie achterlaat!

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.