Ik vind het eigenlijk best wel een beetje stom om toe te geven, maar de laatste tijd vraag ik mezelf best wel vaak af hoe het zou zijn om eens in mijn eentje op vakantie te gaan. In het dagelijks leven ben ik heel erg druk bezig met het zorgen voor de andere mensen in dit gezin. Ik draag grotendeels de zorg voor onze vier kinderen en zorg dat het hier thuis allemaal blijft lopen. Nu schreef ik laatst eens een artikel over dat mijn vriend best wel zonder mij op vakantie zou mogen. Hij wil heel erg graag een keer naar New York en voorlopig zie ik dat samen nog niet gebeuren omdat de kinderen daar nog echt te klein voor zijn ( en we ze niet naar een oppas willen doen ) Daar kreeg ik best wel gekke reacties op, want hoezo mag hij dat wel en ik niet? Nou, zo zit het niet, want ik zou dat ook best ‘mogen’ ( dat vind ik zo stom klinken, het is niet alsof ik daarvoor toestemming moet vragen haha) maar momenteel lukt dat gewoon even niet. Maar het zette me wel aan het denken, hoe zou het zijn om in mijn eentje op vakantie te gaan? En waar zou ik dan naartoe gaan?
Die ene bestemming waar ik vroeger ook al naartoe wilde.
Ik moest er even over nadenken en mijn eerste gedachte was dan ook dat ik naar New York zou gaan. Maar eigenlijk is er een plek waar ik veel liever naartoe zou willen en dat is Egypte. Al toen ik heel erg klein was, was ik gefascineerd door dit land en de rijke historie ervan. Elke spreekbeurt die ik hield ging over Egypte en mummies en piramides en elke keer als ik uit de bibliotheek thuis kwam ( jep, boekenwurm) had ik weer een stapel boeken over ‘dode mensen’ (zoals mijn vader het noemde) mee. Ik las alles wat er te lezen viel en oh wee als je me durfde te storen terwijl ik naar programma’s over mummies en piramides aan het kijken was op Ngc.
Nu had ik altijd het idee dat ‘als ik later groot was’ dat ik dan Egyptoloog zou worden. Nouja, dat liep allemaal iets anders en hoewel ik het inmiddels wel verwacht had, heb ik nog steeds Egypte niet bezocht. Nu boeit Richard dat gedoe allemaal totaal niet en zie ik het niet zitten om met vier kinderen even de woestijn in te trekken, dus de enige manier waarop ik naar dit land zou kunnen gaan is in mijn eentje.
De kans is klein.
Maar of ik dit in de komende jaren ook ga doen? Nee waarschijnlijk niet. Het is niet dat ik het niet graag wil, maar ik moet er nog niet aan denken om mijn kinderen voor een paar dagen achter te laten om in mijn eentje weg te gaan. Bovendien is Egypte niet het veiligste land en zeker als vrouw alleen is dat toch iets waar je rekening mee moet houden. Maar we gaan er zeker ooit eens naar toe! Want ik moet en zal die verrekte piramides zien!
Waar zou jij naartoe gaan als je helemaal in je eentje op vakantie zou kunnen gaan?
Dit artikel bevat een betaalde link.
2 comments
Bij ons thuis dezelfde situatie. Met 2 kids, en de derde op komst, is het niet vanzelfsprekend om (alleen) op vakantie te gaan. Ondanks dat ik de kids (en vrouw) echt ga missen, gaat het toch gebeuren. Eind deze week vertrek ik voor 5 dagen naar Schotland. Iets wat al heel lang gepland stond. Mijn vrouw wil de kids voorlopig niet “alleen” laten en zal dan ook nog wel niet zonder kids op vakantie gaan.
De kaapverdische eilanden lijken mij heerlijk! Mijn man is geen strandligger dus ik zie mezelf daar al heerlijk onder een palmboom een week mang boeken lezen en zwemmen 🙂