Eenmaal bij het huis van Lou bleek ik nog meer bewijs te hebben verzameld dan ik dacht. Ik had drie mappen met dingen over Logan en Noah en daarnaast nog een hele stapel met losse rekeningafschriften van allerlei mannen, waaronder Hugo.
We spreidden alles uit over de vloer en vielen van de ene verbazing in de andere.
‘Ze kan dit nooit allemaal alleen gedaan hebben.’ zei Lou zachtjes.
‘Nee, dat vermoeden had ik ook al. Kijk wat ze allemaal over ze weet, er zit zelfs informatie over de dood van Natalia bij.’
Lou pakte het papier en sloeg een hand voor haar mond. ‘Rosie, wat had Noah ook alweer verteld dat er was gebeurd?’ Ik dacht diep na:
‘Natalia en Logan hadden ruzie gekregen en er was een heleboel gesloopt in huis. Logan is boos weggegaan en Natalia heeft Noah gebeld om haar te helpen. Maar Natalia ging ervandoor in zijn auto en kreeg een ongeluk.
‘Oh god.. Ze weten het dus zelf niet.. Kijk naar dit bewijs..’
Ze gaf me een papieren map die in de derde multomap had gezeten en ik sloeg hem open. Snel scande ik de letters op het papier en wat er stond liet mijn maag omdraaien.
‘Bandensporen van een tweede auto gevonden.. Auto van de weg gereden.. Kruidresten in auto gevonden.’
Stukje bij beetje werd me duidelijk dat het ongeluk van Natalia geen ongeluk was geweest. Ze was weliswaar weggereden, maar ergens buiten de stad had iemand met een auto tegen haar aangebotst. Haar auto sloeg over de kop en naast de weg. Maar volgens dit verslag was het niet de klap die haar doodde.
Hoewel haar lichaam zo verbrand was geweest dat ze onherkenbaar was, was er iets dat leek op een kogel in haar hoofd gevonden. Ze was niet overleden door het ongeluk.. Ze was vermoord.
‘Dit is te erg.. Waarom wist niemand dit?’ zei Lou.
Mijn mond werd droog en ik schudde met mijn hoofd.
’Logan wist het… ‘ zei ik zachtjes.
‘Logan hield steeds vol dat er iets niet klopte aan de hele zaak en zijn vermoeden was dat Noah er iets mee te maken had, maar dat was niet zo…’
Ik las verder en zag dat mijn vermoedens juist waren. Bij het verslag stonden een aantal namen, met daarbij de taak die ze moesten uitvoeren.
‘Lilou Hermsen is vast Lola.’ Zei Lou.
‘Ik denk het ook, kijk wat er bij haar naam staat.
‘Dood N en zorg dat het lijkt op een ongeluk.’
‘Het staat er echt. Ze hebben haar vermoord.. Maar waarom?’
Ik bladerde verder en net toen ik dacht dat niets me meer zou verbazen, las ik datgene waar ik al bang voor was. Ik was er al bang voor toen ik nog bij Nieland Marcus werkte en nu zag ik op de nota een naam staan die een order door had gegeven.
De naam Benjamin Marcus stond als opdrachtgever voor de moord op Natalia…
‘Ik moet ze hiermee confronteren Lou. Noah en Logan moeten dit weten..’
Ze knikte en keek op haar horloge.
‘Hoe laat begint dat oudejaarsfeest van Nieland Marcus? Het is nu bijna acht uur.’
‘Om half negen begint het, maar ik denk niet dat ik nog welkom ben.. Ik weet niet eens of ik en Noah nog wel bij elkaar zijn.’
‘Dat maakt toch niet uit? Je moet ze waarschuwen.. Niet alleen voor Lola maar ook voor hun vader.’
Ik knikte. ‘Je hebt gelijk, heb jij heel misschien iets dat ik aan kan trekken? Ik kan moeilijk zo naar dat feest toe.’
Lou dook haar kast in en vroeg of het een klein beetje sexy mocht zijn. Nu had ik kunnen weten dat ‘een klein beetje sexy’ bij Lou betekende dat ik erbij zou lopen als sekspoes, maar toen ik in de spiegel keek was ik wel heel erg tevreden. Ik droeg een strakke zwarte broek met daarop een zwarte nauwsluitende kanten top, die nogal laag uitgesneden was.
‘Helemaal jouw kleur!’ grinnikte Lou toen ze me voor de spiegel zette om mijn haar te doen. Het was eigenlijk de bedoeling om mijn haar vast te doen, maar toen ze klaar was, had ze mijn bos ellende omgetoverd in een enorme bos met glanzende krullen. Ze rommelde in haar toilettas en deed rode lippenstift bij me op.
‘Zo, nu ben je er helemaal klaar voor!’
De Rosie die ik in de spiegel zag, was de oude Rosie. De Rosie die zich van niemand wat aantrok, zelf verzekerd was en zelfs haar leraren het bed in kon praten. Het was de Rosie die in clubs met ongekende mannen zoende en vervolgens met ze mee naar huis ging. Het was de Rosie die ik was voordat ik Noah kende en vanavond had ik haar nodig, want ik ging hem iets vertellen dat zijn hele leven zou veranderen.
‘Ben je klaar? Dan zet ik je af bij Nieland Marcus.’ zei Lou. Ik spoot nog een klein beetje parfum op en knikte.
Tijdens de hele rit was ik verschrikkelijk zenuwachtig. Ik had met mijn telefoon foto’s gemaakt van de documenten en ze bij Lou op een veilige plek opgeborgen. Ik hoopte maar dat Noah er zou zijn en dat hij naar me wilde luisteren, want of het nou uit was tussen ons of niet.. Hij moest dit weten.
Ik haalde een hand door mijn haren en zei Lou gedag. Met een hart dat als een gek tekeer ging liep ik het gebouw naar binnen en stapte ik de lift in, waar ik maanden geleden voor het laatst in had gestaan toen ik ontslag nam en voor Noah had gekozen.
Ik stapte uit op de goede verdieping en toen de liftdeuren opengingen, zag ik meteen Lotte in de ruimte staan.
‘Rosie! Je bent er wel! Noah zei dat je waarschijnlijk niet zou komen, hoe is het met je?’ Ik knuffelde haar snel en zei dat ik zo naar haar toe zou komen, maar dat ik eerst Noah moest zoeken.
Op mijn hoge hakken liep ik langs het hokje waar ik in die maanden dat ik hier had gewerkt heel veel tijd had doorgebracht, daarna langs Benjamins kantoor, waar Noah en Logan verschrikkelijk gevochten hadden.
Na een paar passen sloeg ik de hoek om en liep ik de lange gang naar Noah zijn kantoor in. De gang leek langer dan anders, maar ik wist vrij zeker dat dat door de zenuwen kwam. Toen ik eindelijk de gesloten deur bereikt had, ademde ik diep in en legde mijn hand op de deurklink. Zachtjes deed ik hem naar beneden om hem niet te laten schrikken, maar in plaats van hem, was ik degene die schrok.
Noah stond met zijn rug naar me toe voor zijn bureau. Zijn overhemd en zijn jasje lagen op de grond en twee handen met vuurrode nagels lagen om zijn schouders. Hoewel ik zo stil was geweest dat Noah me niet had gehoord, was het overduidelijk dat zij me wel opgemerkt had. Lola’s ogen boorden zich in de mijne, terwijl ze me over Noah zijn schouder heen aankeek. Ze gespte zijn riem los en ging onverstoord verder met zoenen. Ze deed er zelfs nog een schepje bovenop door haar jurkje ophoog te stropen en zijn handen op haar borsten te leggen. Noah hapte meteen toe en legde haar over zijn bureau heen, terwijl hij zich over haar heen boog.
Allemaal terwijl ik daar in de ruimte stond en geen woord kon uitbrengen.
Mijn mond was zo droog dat ik niet eens kon slikken en toen ik zijn naam uit mijn mond hoorde komen, klonk het als een zacht gepiep.
‘Noah?’
Meteen stopte hij en draaide zich geschrokken om, maar het was al te laat. Keihard gooide ik de deur dicht en rende door de gang terug naar de lift. Ik hoorde hem achter me mijn naam roepen, maar ik wilde niet dat hij bij me in de buurt zou komen.
Ik rende zo hard als mijn hoge hakken me konden dragen naar de lift, maar voordat ik de lift bereikte, ving iemand me op.
Hij sloeg zijn armen om me heen en hield me stevig vast, terwijl ik in huilen uitbarstte.
Meteen verder lezen? Je koopt de boeken hier.
