Rosie.
Ineens voelde ik me misselijk worden. Had ze dat nou echt net tegen me gezegd? Dat ze achter Noah aan zou gaan als ik geen vrienden met haar wilde zijn? Hoewel ik wist dat Noah er heus niet zomaar met een ander vandoor zou gaan, stak het wel een beetje. Ze kwam over als iemand die wist wat ze wilde en er alles aan zou doen om het te krijgen. Maar ze zou niet zo ver gaan om Noah af te pakken..
Toch?
Ik voelde mijn telefoon trillen en zag dat ik een berichtje van Noah had.
Waar ben je? Zo saai was ik toch niet?
Ik stuurde terug dat ik er zo aan zou komen en stopte mijn telefoon weer weg.
Snel liep ik de toiletten weer uit, richting de grote zaal, toen ik ineens in een donker hoekje iets zag dat ik liever niet had willen zien.
Logan en Lola stonden tegen elkaar aan, Lola tegen de muur en Logan voor haar.
Ze hadden overduidelijk lol om iets en toen Lola mij zag, wierp ze me een gemene blik toe en zoende hem. Ergens voelde ik me schuldig naar Logan toe om wat ik net had gezegd. Maar aan de andere kant, we hadden het wel over Logan. Een man die vrouwen nog sneller versleet dan zijn schoenen.
Ik schudde mijn hoofd en liep naar de zaal, waar Noah al op me stond te wachten.
’He lastpak! Ben je er weer? Ik miste je al!’
Normaal had ik hem prettyboy genoemd en een grapje terug gemaakt, maar het lukte me nu gewoon niet om dat uit mijn mond te krijgen.
‘Ben je klaar om te gaan?’
Ik knikte en liep achter hem aan naar buiten.
‘Gaat het een beetje? Je bent zo afwezig.’
Wat moest ik daarop zeggen? Ik kon moeilijk vertellen dat Lola had gedreigd hem van me af te pakken als ik geen vriendinnen met haar wilde zijn. En dat diezelfde Lola nu haar tong in de keel van zijn broer aan het duwen was.
‘Ik ben gewoon heel erg moe.. Vind je het erg als we een andere keer uit eten gaan?’
Noah kwam voor me staan, met een ernstige blik keek hij me aan en zuchtte.
‘Ik zie dat er iets is dat je dwars zit.. Gaat het om die jongens van vanmorgen? Of om wat er net met Lola is gebeurd?’
Mijn mond werd droog. Shit! Hoe wist hij wat Lola tegen me had gezegd?
‘Want ik vond het ook wel een beetje raar dat ze zich zo opdrong. Zeker omdat ze zegt je vriendin te zijn en zij iets met Logan wil toch?’
‘Ja, dat is het.. Ik vond het vervelend dat ze zo tegen je deed.’
Oké, het was niet helemaal gelogen, maar toch voelde het verkeerd om niet helemaal eerlijk te zijn.
‘Wil je dat ik je naar huis breng?’
Zachtjes liet hij zijn vingertoppen langs mijn hals gaan en afdwalen naar mijn haren. ‘Heel graag.. Maar ik ben met de motor gekomen en ik ben bang dat die etters hem gaan slopen als ik hem hier laat staan.’
Hij lachte en drukte zacht een kus op mijn voorhoofd.
‘Oké, dat is goed. Laat je het weten als je thuis bent?’
Ik knikte en zwaaide hem uit, terwijl hij in de auto stapte en wegreed. Snel liep ik naar binnen om me om te kleden en toen ik terugliep, zag ik dat Logan en Lola inmiddels verdwenen waren. Ik wilde helemaal niet weten wat ze aan het doen waren en liep snel naar buiten.
Onderweg naar huis, voelde ik me een stuk rustiger worden. Het was rustig op de weg en het was heerlijk om gewoon even mijn hoofd leeg te maken. Iets na achten reed ik de oprit op en zag door het raam dat mijn moeder weer terug was. In de garage trok ik mijn pak uit en liep de bijkeuken in, waar ik mijn ouders hoorde praten.
‘Flore is zestien he? Wat moeten we nou doen met weer een baby in huis? We hebben alles al weg gedaan.’
WATT? Een baby? Kreeg Flore een baby? Maar hoe kan dat nu? Ik spitste mijn oren en probeerde de rest van het gesprek ook af te luisteren.
‘We hebben de wieg van Floor nog op zolder staan en ik kan mijn kantoor leeghalen. Als Flore dan moet studeren dan heeft ze geen last van de baby.’
‘Ik weet het niet hoor Ralph. Het gaat wel weer ontzettend wennen worden met zo’n kleintje in huis. Ik weet niet of ons gezin hier klaar voor is.’
Ik gluurde door de spleet tussen de deur en zag dat mijn vader mijn moeder knuffelde.
Ik snapte er echt helemaal niets van. Hoe kon Flore nou een baby krijgen? Had ze dan wel een vriendje gehad? En mijn ouders.. Ik kon ze helemaal niet voorstellen als opa en oma. Zeker niet omdat mijn moeder nog maar veertig was.
Maar aan de andere kant.. Het verklaarde wel waarom Flore zo boos was de laatste tijd. Ze was al een tijdje niet zichzelf en nu ik dit hoorde snapte ik het wel. Jeetje… zestien jaar en zwanger. Terwijl ze nou juist een hele toekomst voor zichzelf uitgestippeld had.
Even twijfelde ik om hun ermee te confronteren, maar ik besloot het niet te doen. Als Flore het mij wilde vertellen, dan kwam ze er zelf wel mee. Ik snapte ook best dat ze het nog niet verteld had. Het was best wel iets groots en Flore kennende moest ze heel erg aan het idee wennen. Als ik nu zwanger zou raken van Noah.. Pfff. Ik zou me dood schrikken.
Ik sloop snel via de bijkeuken de gang in en liep naar boven, waar ik me op bed liet vallen. Snel stuurde ik Noah nog een berichtje met welterusten en daarna ging ik snel slapen.
Morgen zou alles er vast weer beter uitzien.
Meteen verder lezen? je koopt het boek hier!
