Als de bladeren vallen | hoofdstuk 14

by Tamara

Rosie.

Noah trok zijn hand weer los en keek haar een beetje vreemd aan.

‘Sorry, moet ik je ergens van kennen?’

Lola boog zich naar hem toe en fluisterde iets in zijn oor, waarop hij zijn hoofd schudde. Ze knipperde met haar ogen en ging iets dichterbij hem staan, waardoor er bij mij iets knapte en ik er behoorlijk klaar mee was.

‘LOLA, waar ben je mee bezig?’

Ze keek me verbaasd aan en zette haar liefste glimlach op.

‘He Rosie, ik was je vriendje even aan het vertellen wat een geweldige en inspirerende toespraak hij net gegeven heeft.’

‘En daarvoor moet je hier backstage komen? En aan hem zitten?’

Lola rolde met haar ogen en zuchtte.

‘Je hoeft niet zo dominant te doen hoor. Ik begin heus niets met jouw vriendje, we zijn toch vriendinnen?’

Ze knipoogde naar me en liep zonder iets te zeggen weg.

‘Grrrrr, ik word gek van dat mens. Wat wil ze toch steeds.’ Bromde ik.

‘Was dat het meisje waarover je vertelde? Die zoveel vragen stelde?’ ‘Ja, die ja! Ik heb haar een tweede kans gegeven hoor, maar toen ze vanmorgen vijf minuten nadat ik ze aan elkaar voor had gesteld haar tong in Logan zijn mond duwde was ik er alweer klaar mee.’

Noah keek me verbaasd aan en begon daarna ineens heel hard te lachen. ‘Je trekt wel leuke mensen aan he? Eerst vanmorgen die jongens al en nu dit meisje weer.’

Ik schudde mijn hoofd en liep naar hem toe.

‘Ach ja, ze kunnen natuurlijk niet allemaal zo geweldig zijn als De Noah Marcus he?’

Hij lachte en legde zijn hand in mijn nek, waar hij zijn vingers zachtjes door mijn haren liet gaan. Een gevoel dat ervoor zorgde dat er een rilling langs mijn rug ging. ‘Nee, daarvan is er maar eentje.’ zei hij met een ondeugende grijns.

‘Ja, en die is van mij.’

Ik drukte mijn lippen op de zijne en zoende hem. Waarschijnlijk zag het er nogal heftig uit, want ik hoorde iemand kuchen en toen ik opkeek zag ik meneer Smit naar ons kijken.

‘Ah, dus het is echt waar. Ik denk dat er een heleboel harten gebroken zullen worden als ze dit zouden zien Noah.’

Noah lachte en klopte hem op zijn schouder.

‘Rosie zit bij jou in de klas he? Gedraagt ze zich een beetje?’

Meneer Smit lachte. ‘Ja zeker, en ze doet het beter dan jij. Momenteel is ze de beste van de klas!’

Ik keek hem verbaasd aan. ‘Ik ben…. de wat?’

Meneer Smit knikte: ‘Ja, je haalt tot nu toe de beste resultaten en maakt alle opdrachten het beste van iedereen. Je bent heel erg goed bezig!’

‘Wauw.’ zei ik zachtjes.

Ik hoorde een applaus aan de andere kant van het gordijn en meneer Smit liep weer weg.

‘Je toespraak was geweldig! Ik wist helemaal niet dat je zo hard hebt moeten werken voor dit.’

Hij lachte en sloeg zijn armen weer om mijn middel. ‘Over een paar jaar sta jij daar! Ik weet het zeker!’

Ik hoorde gekuch achter me en zag dat iemand Noah wenkte.

‘Oh, ik moet nog even wat doen. Zie ik je zo nog? Volgens mij houden hier zo nog een borrel!’

Ik knikte en gaf hem snel een kus, waarna ik weer naar de zaal liep. Daar liep Noah, net samen met meneer Smit en de andere man waarvan ik de toespraak had gemist het podium op. Ze kregen een staande ovatie en ik klapte hard mee, tot ik iets in mijn ooghoek zag wat mijn aandacht trok. Logan stond weer bij de muur waar hij eerst ook had gestaan en nu stond Lola weer naast hem. Wat wilde ze toch?

Inmiddels kwam Noah van het podium af en begonnen een aantal mensen de stoelen op te stapelen zodat er wat ruimte was om te lopen en te staan. Ik keek op mijn horloge en zag dat het inmiddels al zeven uur was. Niet zo gek dat ik zo’n honger had! Ik zag dat Noah met een aantal mensen stond te praten en toen hij mij zag wenkte hij me. Snel liep ik naar hem toe en toen ik bij hem stond zag ik meteen met wie hij stond te praten.

Behalve Logan, stonden er nog twee mannen bij hem, eentje herkende ik als Samuel Smit, een man die even oud was als mijn moeder en waar ik mijn oma ooit eens over gehoord had. Als ik het me goed herinnerde was hij de zoon van de ex-man van mijn oma. Ik had hem hier wel eens op school gezien, maar ik had niet verwacht dat hij een docent zou zijn. De andere persoon was een vrouw met grijs haar en een rood mantelpak.

Haar herkende ik ook meteen, het was Sophia Rousseau, de directrice van deze school. Ze keek me glimlachend aan en stak een hand uit.

‘Dit is haar Noah? Wat ontzettend leuk om je te ontmoeten Rosie!’

Ik pakte haar hand aan en stelde me voor, ook al was dat kennelijk niet echt meer nodig. Noah legde een hand om mijn middel terwijl we stonden te luisteren naar iets dat de directrice vertelde en hoewel ik de jaloerse blikken van mijn medestudenten in mijn rug voelde prikken, kon het me niets schelen. Ik was ontzettend trots op hem en het kon me niets meer schelen wat andere mensen erover dachten.

We moesten net lachen om een grap die Logan vertelde, toen er iemand bij kwam staan die ik absoluut niet wilde zien.

‘Hoi allemaal!’ zei Lola, in de hoop dat Logan haar voor zou stellen aan de mensen die bij ons stonden, maar dat deed hij niet.

Ik rolde met mijn ogen en mompelde dat ik even naar het toilet ging.

‘Oh goed idee! Ik moet ook!’ hoorde ik achter me en vooral ik weg kon lopen, liep ze al naast me.

Zonder iets te zeggen liep ik naar de wc toe, waar ik in een hokje ging zitten, met de wc deur dicht. Ik hoorde dat iemand naast me in het hokje ging zitten en zuchtte. Waarom liet ze me niet gewoon met rust? Ik hoorde dat ze aan het plassen was en probeerde er maar niet aan te denken, terwijl ik mijn telefoon snel checkte op berichtjes.

‘Ik ben zo blij dat je me aan Logan hebt voorgesteld! Ik vind hem zo ontzettend leuk! En hij kan zoenen joh!’ hoorde ik naast me.

‘Dat wist ik al.’ hoorde ik een stemmetje in mijn hoofd zeggen en ik zuchtte.

‘Oh.’

Ik trok snel mijn broek weer omhoog en trok de wc door, waarna ik mijn handen ging wassen. Meteen vloog haar hokje ook open:

‘Ja, we gaan vanavond wat drinken ergens! Ik geloof het gewoon niet, de Logan Marcus heeft interesse in mij!’

‘Logan Marcus heeft interesse in ongeveer iedereen die een kut heeft.’

Het was eruit voordat ik er erg in had en zag in de spiegel dat ze me kwaad aan keek.

‘Oh nou sorry hoor! Maar je klinkt nogal jaloers! Ben je bang dat je de verkeerde broer gekozen hebt?’

‘Nee, ik ben alles behalve jaloers, ik vertel je gewoon de waarheid. Logan wil je één keertje en dan is hij klaar met je, net zoals al die andere vrouwen die hij gehad heeft.’

Ze zette haar handen in haar zij en lachte spottend.

‘Volgens mij ben je wel jaloers, maar dat geeft niet. Logan is nu van mij en dat blijft hij. Ik ben niet zoals andere vrouwen, als ik eenmaal heb wat ik wil, dan laat ik niet meer los. Dus kijk maar uit, want als je doorgaat met zo stom doen en niet gewoon mijn vriendin wil zijn, dan ga ik ook achter jouw vriendje aan.’

Met die woorden liep ze de toiletten uit, waar ik verbijsterd achter bleef.

 

Meteen verder lezen? je koopt het boek hier.  

Doe je mee met de winactie voor mijn nieuwste boek, Liefs uit schotland?

Misschien vind je dit ook leuk

Ik zou het leuk vinden als je een reactie achterlaat!

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.